نشانگان منییر ( به انگلیسی: Meniere syndrome یا Ménière's disease MD ) شایع ترین علت سرگیجه می باشد که با حملات سرگیجه تکرار شونده، وزوز گوش و کاهش شنوایی حسی - عصبی و احساس پری و افزایش فشار در گوش تظاهر می یابد. این بیماری گوش داخلی است که در آن افزایش فشار مایع اندولنف داریم. حملات سرگیجه حداقل بیست دقیقه طول می کشد و اغلب با تهوع و استفراغ توأم است و بیمار نیستاگموس عرضی یا عرضی - چرخشی دارد.
این بیماری اولین بار توسط دکتر پروسپر منییر ( Prosper Ménière ) در سال ۱۸۶۱ توصیف گردید. [ ۱] [ ۲] شیوع ان ۰٫۳ تا ۱٫۹ در هر ۱۰۰۰ نفر است و زنان بسیار بیشتر از مردان مبتلا می گردنند. [ ۳] بیشترین شیوع در ۴۰ تا ۶۰ سالگی است. [ ۴]
بیماری منیر به سه شکل درمان می شود:
• درمان دارویی با استفاده از داروهای ضد سرگیجه
• درمان جراحی
• تزریق داروهای خاص به گوش میانی و انتقال ان به گوش داخلی که در موارد شدید سرگیجه و حالت های پیشرفته بیماری مورد استفاده قرار می گیرد.
• جراحی گوش داخلی که با دسترسی به فضای گوش داخلی توسط جراح و گذاشتن یک راه عبور برای اندولنف بنام شانت و خارج نمودن مایع در زمان حمله و افزایش فشار مایع گوش داخلی انجام می شود.
علت این بیماری ناشناخته است اما ممکن است فاکتورهای محیطی و ژنتیکی در ایجاد آن دخالت داشته باشند. تئوریهایی چون انقباض مویرگ های خونی، عفونتهای ویروسی و واکنش های اتو ایمیون نیز از عوامل احتمالی ایجاد بیماری ذکر شده اند. [ ۵] [ ۶]
• سرگیجه با دوره های تکرارشونده سرگیجه به طور ناگهانی و غیرقابل پیش بینی، ناتوان کننده، به مدت چند دقیقه تا چند ساعت و معمولاً کمتر از ۲۴ ساعت طول می کشد، سرگیجه ها اغلب موقع خواب حمله می کنند و فرد را از خواب بیدار می کند، حالت تهوع شدید همراه با استفراغ، دیگر علایم ان هستند
• کاهش شنوایی، کاهش شنوایی به ویژه در اوایل شروع بیماری به صورت نوسانی است سرانجام بسیاری از بیماران درجاتی از کاهش شنوایی را تجربه می کند. این کاهش شنوایی ناشی از وزوز گوش است، که با نوسانات وزوز سطح شنوایی هم تغییر می کند.
• وزوز گوش می تواند با حس نجوا، زنگ زنگ، همهمه، غرش باشد.
• احساس پری و فشار در گوش
علایم بالینی معمولاً یکطرفه می باشند. دست کم در مراحل اولیه بیماری، در فواصل حملات و در دوره های عاری از بیماری، شنوایی اغلب به سطوح طبیعی بازگشته و وزوز گوش نیز بهبودی می یابد ولی در نهایت ناشنوایی یکطرفه شدید حلزونی و وزوز پایا حاصل می گردد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین بیماری اولین بار توسط دکتر پروسپر منییر ( Prosper Ménière ) در سال ۱۸۶۱ توصیف گردید. [ ۱] [ ۲] شیوع ان ۰٫۳ تا ۱٫۹ در هر ۱۰۰۰ نفر است و زنان بسیار بیشتر از مردان مبتلا می گردنند. [ ۳] بیشترین شیوع در ۴۰ تا ۶۰ سالگی است. [ ۴]
بیماری منیر به سه شکل درمان می شود:
• درمان دارویی با استفاده از داروهای ضد سرگیجه
• درمان جراحی
• تزریق داروهای خاص به گوش میانی و انتقال ان به گوش داخلی که در موارد شدید سرگیجه و حالت های پیشرفته بیماری مورد استفاده قرار می گیرد.
• جراحی گوش داخلی که با دسترسی به فضای گوش داخلی توسط جراح و گذاشتن یک راه عبور برای اندولنف بنام شانت و خارج نمودن مایع در زمان حمله و افزایش فشار مایع گوش داخلی انجام می شود.
علت این بیماری ناشناخته است اما ممکن است فاکتورهای محیطی و ژنتیکی در ایجاد آن دخالت داشته باشند. تئوریهایی چون انقباض مویرگ های خونی، عفونتهای ویروسی و واکنش های اتو ایمیون نیز از عوامل احتمالی ایجاد بیماری ذکر شده اند. [ ۵] [ ۶]
• سرگیجه با دوره های تکرارشونده سرگیجه به طور ناگهانی و غیرقابل پیش بینی، ناتوان کننده، به مدت چند دقیقه تا چند ساعت و معمولاً کمتر از ۲۴ ساعت طول می کشد، سرگیجه ها اغلب موقع خواب حمله می کنند و فرد را از خواب بیدار می کند، حالت تهوع شدید همراه با استفراغ، دیگر علایم ان هستند
• کاهش شنوایی، کاهش شنوایی به ویژه در اوایل شروع بیماری به صورت نوسانی است سرانجام بسیاری از بیماران درجاتی از کاهش شنوایی را تجربه می کند. این کاهش شنوایی ناشی از وزوز گوش است، که با نوسانات وزوز سطح شنوایی هم تغییر می کند.
• وزوز گوش می تواند با حس نجوا، زنگ زنگ، همهمه، غرش باشد.
• احساس پری و فشار در گوش
علایم بالینی معمولاً یکطرفه می باشند. دست کم در مراحل اولیه بیماری، در فواصل حملات و در دوره های عاری از بیماری، شنوایی اغلب به سطوح طبیعی بازگشته و وزوز گوش نیز بهبودی می یابد ولی در نهایت ناشنوایی یکطرفه شدید حلزونی و وزوز پایا حاصل می گردد. [ ۱]
wiki: نشانگان منییر