نشانه گذاری Z

نشانه گذاری Z. نشانه گذاری Z یک زبان مشخصات رسمی است که برای توصیف و مدل سازی سیستم های محاسباتی استفاده می شود. هدف آن توصیف مشخصات واضح از برنامه های کامپیوتری و به طور کلی سیستم های مبتنی بر کامپیوتر است.
در سال ۱۹۷۴، جین - ریموند ابریل «معناشناسی داده» را منتشر کرد. [ ۱] او از یک نماد استفاده کرد که بعدها تا پایان دهه ۱۹۸۰ در دانشگاه گرونوبل تدریس می شد، در حالی که در EDF ( Électricité de France ) , ابریل یادداشت های داخلی در Z نوشت. [ نیازمند منبع] نشانه گذاری Z در سال ۱۹۸۰ در کتاب Méthodes de programmation استفاده شده است. [ ۲]
Z در اصل در سال ۱۹۷۷ توسط ابریل با کمک استیو شومان و برتراند مایر پیشنهاد شد. [ ۳] به علاوه آن در گروه برنامه نویسی تحقیقاتی در دانشگاه آکسفورد که ابریل در آن در اوایل دهه ۱۹۸۰ مشغول به کار بود توسعه یافت.
ابریل گفت: Z نام گرفته است "چون آن زبان نهایی است!"[ ۴] اگر چه نام "Zermelo" نیز با نشانه گذاری Z مرتبط است زیرا از نظریه مجموعه Zermelo–Fraenkel استفاده می کند.
Z بر اساس استاندارد ریاضی نشانه گذاری است و در برهان نظریه مجموعه، حساب لامبدا، و اولین سفارش منطق گزاره ها استفاده می شود. همه عبارات در نشانه گذاری Z تایپ می شوند در نتیجه از برخی از پارادوکس های ساده و بی تکلف نظریه مجموعه اجتناب می شود. Z شامل کاتالوگ استاندارد شده ای ( به نام جعبه ابزار ریاضی ) از توابع ریاضی و گزاره هایی است که توسط Z تعریف شده اند.
اگر چه نشانه گذاری Z ( درست مثل زبان ای پی ال، مدت ها قبل از آن ) از نمادهای غیر اسکی زیادی استفاده می کند، مشخصات شامل پیشنهادهایی برای ارائه نمادهای نشانه گذاری Z در اسکی و لاتکس است. همچنین رمزگذاری یونیکد برای تمامی نمادهای استاندارد Z وجود دارد.
سازمان بین المللی استانداردسازی در سال ۲۰۰۲ تلاش استانداردسازی Z را تکمیل می کند. این استاندارد[ ۵] و اصلاحیه فنی[ ۶] از ISO به صورت رایگان در دسترس هستند:
• استاندارد در دسترس عموم است از ISO ITTF سایت رایگان و به طور جداگانه در دسترس برای خرید از سایت ISO؛
• اصلاحیه فنی از سایت ISO به رایگان در دسترس است.