نسیبه

نسیبه : صاحب نسب، دختر با اصل و نسب

زنی غزل گو

همیشه عاشق

نمیدونم چرا استادم اینو میگفت
ولی اون هروقت معنی اسم و به همه میخاست بگه. . . میگفت، نسیبه یعنی شروع غزل های عاشقانه

نسیبه . . . کسی که تمام زندگیم و بهش دادم و الان نیست پیشم. . . در واقع من تمام زندگیم و گم کردم
هر جا ردی ازش میبینم مینویسم برگرد. . .

این نام را مرحوم پدر عزیزم برای من انتخاب کرده بودند و با افتخار خاصی صدا می زدند. افتخار میکنم که همنام بانویی بزرگوار از صدر اسلام هستم.

اسم دخترقشنگ من نسیبه است که واقعا مهربان ویک پرستار نمونه است. . .
بسیاردوست داشتنی و شوخ طبع والبته شیطون

نسیبه : /nasibe/نَسیبه ( عربی ) 1 - ( در قدیم ) دارای اصل و نسب؛ 2 - خویشاوند و نزدیک؛ 3 - ( اَعلام ) نام یک زن صحابی شجاع از بنی نجّار که در هنگام ظهور اسلام به پیامبر اسلام ( ص ) ایمان آورد و در سلک صحابه ی وی در آمد و در جنگ ها شرکت و مردانه دوشادوش مسلمانان پیکار می کرد.

بانوی اصیل ومهربان است. .
اسم دخترعزیزمن نسیبه است که بسیار دخترمهربان شوخ طبعی است

نسیبه همان است که ریشه در اصل و نسب دارد؛ دختر یکی از فامیلای ما که خیلی دوسش دارم شوخ چشمی به روش آهوی صحرا ، که خرامد به دل ما، 🌹❤
دختر علی اوسط حصاری تکاب