( نسیئة ) نسیئة. [ ن َ ءَ ] ( ع اِ ) درنگ و تأخیر. ( صراح ) ( از منتهی الارب ). درنگی و تأخیر. ( ناظم الاطباء ).تأخیر. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). نساءة. تأجیل. ( از المنجد ). || نسیه. رجوع به نسیه شود.
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) خریدوفروش کالایی بوعده پسادست ۲ - ( صفت ) آنچه که بوعده فروخته شود مقابل نقد: کان نسیه واین بهشت نقداست آن روضه نهان واین عیانست . ( وحشی بافقی .چا.امیرکبیر۳ ) ۱۷۷ - بطوروعده : هیچکس نسیه بنفروشدبدو قرض ندهدهیچکس اوراتسو. ( مثنوی .نیک.۲۸۲:۱ )
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] نسیئه مأخوذ از «نسیء» و آن به معنای تأخیر است گفته می شود: «أنسأت الشیء انساء اذا أخرته» و نسیئه اسمی است که بجای مصدر نهاده شده است. ۱. ↑ شرح لمعه، ج۱، ص۲۹۳. جابری عرب لو، محسن، فرهنگ فقه اصطلاحات اسلامی، ص۱۷۳.
