نسخ قران

[ویکی فقه] نسخ قرآن. نسخ حکمی قرآنی، با دلیل معتبر شرعی را نسخ قرآن گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.
نسخ قرآن، به معنای نسخ حکمی از قرآن به وسیله دلیل شرعی معتبر می باشد، مانند: نسخ حکم صدقه پیش از نجوای با پیامبر (صلی الله علیه وآله).
ادله مدعیان نسخ بعض قرآن
عدم نسخ همه قرآن، مورد اتفاق علمای اسلام می باشد، اما در مورد نسخ بعضی از آیات قرآن، در میان علمای اسلام اختلاف وجود دارد، هر چند بیش تر آن ها به امکان و وقوع آن معتقد می باشند و در این باره به آیاتی از قرآن کریم استدلال نموده اند، از جمله: (ما نَنْسَخْ مِنْ آیَة أَوْ نُنْسِها نَأْتِ بِخَیْر مِنْها أَوْ مِثْلِها)؛ هر حکمی را که نسخ می کنیم یا آن را از یادها می بریم، بهتر از آن یا مانند آن را می آوریم». هم چنین از آیه (یَمْحُوا اللّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ)؛ نیز امکان و جواز نسخ قرآن استفاده می شود.البته در این باره به روایاتی نیز استناد شده است، از جمله روایتی از امیرالمؤمنین (علیه السلام) که آن حضرت از شخصی که عهده دار امر قضاوت بوده است سؤال می نماید: «أتعرف الناسخ و المنسوخ؟ قال: لا، قال: هلکت و اهلکت؛ آیا تو ناسخ و منسوخ قرآن را می شناسی؟ گفت: خیر، حضرت فرمود: هم خودت هلاک شدی و هم دیگران را به هلاکت انداختی».
ادله منکران نسخ بعض قرآن
منکران وجود نسخ در قرآن نیز به ادله ای تمسک نموده اند، از جمله آیه شریفه: (لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ).