نخودی

نُخودی رنگی از پرده های زرد مایل به خاکستری است.
این رنگ، رنگی ترکیبی است که همرنگ نخود ایرانی ( نخود زرد یا آبگوشتی ) می باشد و از ترکیب هر سه رنگ اصلی ( زرد، سرخ، آبی ) و سفید به دست می آید و رنگ های سفید و زرد غلبه دارند. رنگ های کرِم و بژ نزدیک به این رنگ هستند.
رنگ نخودی در سفالگری های پیش از تاریخ بسیار دیده می شود. در هزاره پنجم پیش از میلاد نوعی سفال نخودی با نقش سیاه که خوب پخته شده در دشت خوزستان و جنوب و جنوب باختری ایران متداول شد و به سایر نقاط نیز راه یافت. [ ۱]
رنگ نخودی را دارای سرشت شادی آور برای انسان نمی دانند و کاربرد زیاد آن در رنگ آمیزی شهری را در تقابل با سرزندگی می دانند. [ ۲]

نُخودی
عنوانی، در بازی های گروهیِ کودکانه. پس از یارکشی دو گروه، دادن اجازۀ بازی به ضعیف ترین یا کوچک ترین فرد در میان بازیکنان در هر دو گروه. نخودی ها هیچ نقشی در بازی ندارند؛ برای خود می دوند و بازی می کنند، و بنابراین، نه تنبیه می شوند، نه پاداش می گیرند؛ مگر آن که تصادفاً در بازی نقشی مثبت ایفا کنند، یا به آن ها لطف شود. نخودی نقطۀ مقابلِ یک یار در شکم است.