نَبوکَدنَصَر دوم یا نبوکدنزر دوم یا بُخت النَصّر دومین پادشاه امپراتوری بابلی نو بود که از مرگ پدرش نابوپولاسار در سال ۶۰۵ پیش از میلاد تا مرگ خود در سال ۵۶۲ پیش از میلاد سلطنت کرد. از نظر تاریخی به عنوان نبوکدنصر کبیر شناخته می شود. از او به عنوان کسی که نخستین حمله به هیکل سلیمانِ یهودیان در اورشلیم و نابودی آن و اسارت قوم یهود به او نسبت داده می شود. همچنین گفته می شود دانیال نبی هم دورهٔ او بوده است.
دو قدرت میانرودان آن زمان یعنی آشوریان و بابلیان به طور متمادی در جنگ و نزاع با یکدیگر بودند و همواره به سبب برتری آشوریان نسبت به بابلیان عملاً بخشی از سرزمین بابلیان تحت سلطه آشوریان قرار داشت. در زمان نابوپولاسار، بابلیان و مادها و چندین قوم دیگر با یکدیگر متحد شده و به سرزمین آشور ( سزمین مقدس خدای آشور ) حمله و پشت دیوارهای بلند نینوا متوقف شدند و پس از چندین ماه محاصره به سبب وقوع سیل در یکی از رودخانه های اصلی نینوا بخشی از دیوار پیرامون شهر تخریب شد و نیروهای بابل و ماد وارد شهر شدند. پس از تسخیر شهر، مصری ها که متحد آشوریان محسوب می شدند برای کمک به آشوریان به سمت آشور حرکت کردند. ولی نبوپلسر به همراه پسر خود نبوکدنزر به مقابله با آنها پرداخت. با توجه به کهولت سن نبوپولسر پسر او نبوکدنزر فرماندهی لشکر را بر عهده گرفت و با رشادت های فراوانی که نشان داد توانست لشکر مصری ها را در نبرد کرکمیش شکست و آنها را فراری دهد. درست در همین زمان به نبوکدنزر خبر رسید که پدرش فوت کرده نبوکدنزر که می ترسید کسی جای پدرش را در فرمانروایی بگیرد. به تعقیب مصری ها پایان داده و به بابل برای تاجگذاری بازگشت.
پس از پیروزی بابلیان و مادها بر آشوریان، پادشاه ماد هووخشتره به منظور تحکیم روابط خود با بابلی ها، دخترش آمیتیس را به همسری نبوکدنزر برگزید. در تاریخ آمده است که آمیتیس که در سرزمین های شمالی و سرسبز زندگی می کرد به سبب ورود به سرزمین های خشک جنوب به شدت بیمار شده بود؛ لذا نبوکدنزر که به شدت به آمیتیس علاقه داشت. دستور ساخت باغ های معلق بابل را داد که به سبب پیچیدگی این باغ ها در آبیاری جزء یکی از عجایب هفت گانه جهان محسوب می شود.
نبوکدنزر در مجموع سه بار به اورشلیم حمله کرد. نخستین بار پس از پیروزی بر آشوریان، او به همراه لشکر خود به منظور فتح اورشلیم لشکرکشی کرد. یوشیا پادشاه اورشلیم که توان مقابله با لشکر بابلیان را نداشت فوراً تسلیم شد و شهر بدون هیچ گونه خشونتی در اختیار لشگریان نبوکدنزر قرار گرفت. نبوکدنزر نیز بدون هیچ گونه آسیب به شهر و معابد آن، پادشاه پیشین شهر را به عنوان فرمانروای شهر ابقا کرد و صرفاً ۴ نفر از فرزندان بزرگان شهر را به عنوان گروگان به همراه خود به بابل برد. گفته می شود یکی از این افراد دانیال نبی بوده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو قدرت میانرودان آن زمان یعنی آشوریان و بابلیان به طور متمادی در جنگ و نزاع با یکدیگر بودند و همواره به سبب برتری آشوریان نسبت به بابلیان عملاً بخشی از سرزمین بابلیان تحت سلطه آشوریان قرار داشت. در زمان نابوپولاسار، بابلیان و مادها و چندین قوم دیگر با یکدیگر متحد شده و به سرزمین آشور ( سزمین مقدس خدای آشور ) حمله و پشت دیوارهای بلند نینوا متوقف شدند و پس از چندین ماه محاصره به سبب وقوع سیل در یکی از رودخانه های اصلی نینوا بخشی از دیوار پیرامون شهر تخریب شد و نیروهای بابل و ماد وارد شهر شدند. پس از تسخیر شهر، مصری ها که متحد آشوریان محسوب می شدند برای کمک به آشوریان به سمت آشور حرکت کردند. ولی نبوپلسر به همراه پسر خود نبوکدنزر به مقابله با آنها پرداخت. با توجه به کهولت سن نبوپولسر پسر او نبوکدنزر فرماندهی لشکر را بر عهده گرفت و با رشادت های فراوانی که نشان داد توانست لشکر مصری ها را در نبرد کرکمیش شکست و آنها را فراری دهد. درست در همین زمان به نبوکدنزر خبر رسید که پدرش فوت کرده نبوکدنزر که می ترسید کسی جای پدرش را در فرمانروایی بگیرد. به تعقیب مصری ها پایان داده و به بابل برای تاجگذاری بازگشت.
پس از پیروزی بابلیان و مادها بر آشوریان، پادشاه ماد هووخشتره به منظور تحکیم روابط خود با بابلی ها، دخترش آمیتیس را به همسری نبوکدنزر برگزید. در تاریخ آمده است که آمیتیس که در سرزمین های شمالی و سرسبز زندگی می کرد به سبب ورود به سرزمین های خشک جنوب به شدت بیمار شده بود؛ لذا نبوکدنزر که به شدت به آمیتیس علاقه داشت. دستور ساخت باغ های معلق بابل را داد که به سبب پیچیدگی این باغ ها در آبیاری جزء یکی از عجایب هفت گانه جهان محسوب می شود.
نبوکدنزر در مجموع سه بار به اورشلیم حمله کرد. نخستین بار پس از پیروزی بر آشوریان، او به همراه لشکر خود به منظور فتح اورشلیم لشکرکشی کرد. یوشیا پادشاه اورشلیم که توان مقابله با لشکر بابلیان را نداشت فوراً تسلیم شد و شهر بدون هیچ گونه خشونتی در اختیار لشگریان نبوکدنزر قرار گرفت. نبوکدنزر نیز بدون هیچ گونه آسیب به شهر و معابد آن، پادشاه پیشین شهر را به عنوان فرمانروای شهر ابقا کرد و صرفاً ۴ نفر از فرزندان بزرگان شهر را به عنوان گروگان به همراه خود به بابل برد. گفته می شود یکی از این افراد دانیال نبی بوده است.
wiki: نبوکدنصر دوم