نبرد نخست خارکوف نبردی در طی جنگ جهانی دوم بود که در تاریخ ۲۰ تا ۲۴ اکتبر سال ۱۹۴۱ میان ورماخت و ارتش سرخ بر سر شهر خارکوف رخ داد و در نهایت با پیروزی ورماخت و شکست نسبتاً سنگین ارتش سرخ به پایان رسید.
در این نبرد که در مرحله نهایی عملیات بارباروسا صورت پذیرفت، ارتش ششم از گروه ارتش جنوب ورماخت مأموریت داشت با تصرف خارکوف، شکاف ایجاد شده بین این ارتش و ارتش هفدهم را پر کند. از این رو، نیروی های آلمانی در ۲۰ اکتبر سال ۱۹۴۱ خود را به حومه غربی شهر رساندند و نهایتاً چهار روز بعد کار تصرف شهر در ۲۴ اکتبر توسط لشکر پنجاه و هفتم پیاده نظام به پایان رسید. البته پیش از سیطره دشمن بر شهر، بیشتر ادوات صنعتی شهر یا به شرق منتقل گشته یا بلا استفاده شده بودند.
در پاییز سال ۱۹۴۱ خارکوف یکی از مهم ترین نقاط راهبردی برای ترابری ریلی و هوایی شوروی به حساب می آمد. این شهر علاوه بر این که شمال اوکراین را به جنوب و شرق این جمهوری را به غرب آن متصل می کرد، محل اتصال بسیاری از مناطق مرکزی اتحاد شوری شامل کریمه، قفقاز، دنباس و دنیپر به یکدیگر نیز بود. تولیدات نظامی این کارخانجات همچنین شامل مهمات، خمپاره انداز، کشنده توپ، تسلیحات سبک و سایر تجهیزات می گردید.
در آن زمان خارکوف یکی از بزرگترین مراکز صنعتی شوروی تلقی می شد. تانک تی - ۳۴ که در آینده به پر تولیدترین تانک در سرتاسر جهان بدل و به شکل گسترده ای در ارتش سرخ به کاربرده شد، در کارخانه تراکتور خارکوف طراحی گردیده بود. این کارخانه را قدرتمندترین تولیدکننده تانک در شوروی دانسته اند. مراکز صنعتی دیگری همچون کارخانجات تولید توربین و هواپیما نیز در این شهر وجود داشت.
هدف اصلی آلمانی ها تصرف این خطوط آهن و کارخانجات بود. به همین جهت سعی داشتند در هنگام اجرای عملیات آسیب چندانی به آن ها وارد نشود. اهمیت این کارخانجات به قدری بالا بود که حتی شخص آدولف هیتلر، پیشوا آلمان چنین عنوان کرده بود که اگر مناطق جنوب شوروی از جمله خارکوف از سلطه آن ها خارج شود، با توجه به وابستگی به آن، اقتصاد روس ها از هم خواهد پاشید.
شهر خارکوف در جریان جنگ جهانی دوم یکی از پرجمعیت ترین شهرهای شوروی به حساب می آمد. جمعیت این شهر در ماه مه سال ۱۹۴۱ قریب به ۹۰۰ هزار نفر برآورد شده بود. این شمار با آغاز جنگ و انتقال ساکنین سایر شهرها به خارکوف، در سپتامبر همان سال به نزدیک ۱٫۵ میلیون نفر رسید. پس از آغاز درگیری ها و تحمل تلفات، جمعیت خارکوف به شدت کاهش یافت به گونه ای هنگام آزادسازی نهایی آن از اشغال آلمانی ها، در ماه اوت سال ۱۹۴۳ تنها ۱۸۰ تا ۱۹۰ هزار نفر در آن حضور داشتند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر این نبرد که در مرحله نهایی عملیات بارباروسا صورت پذیرفت، ارتش ششم از گروه ارتش جنوب ورماخت مأموریت داشت با تصرف خارکوف، شکاف ایجاد شده بین این ارتش و ارتش هفدهم را پر کند. از این رو، نیروی های آلمانی در ۲۰ اکتبر سال ۱۹۴۱ خود را به حومه غربی شهر رساندند و نهایتاً چهار روز بعد کار تصرف شهر در ۲۴ اکتبر توسط لشکر پنجاه و هفتم پیاده نظام به پایان رسید. البته پیش از سیطره دشمن بر شهر، بیشتر ادوات صنعتی شهر یا به شرق منتقل گشته یا بلا استفاده شده بودند.
در پاییز سال ۱۹۴۱ خارکوف یکی از مهم ترین نقاط راهبردی برای ترابری ریلی و هوایی شوروی به حساب می آمد. این شهر علاوه بر این که شمال اوکراین را به جنوب و شرق این جمهوری را به غرب آن متصل می کرد، محل اتصال بسیاری از مناطق مرکزی اتحاد شوری شامل کریمه، قفقاز، دنباس و دنیپر به یکدیگر نیز بود. تولیدات نظامی این کارخانجات همچنین شامل مهمات، خمپاره انداز، کشنده توپ، تسلیحات سبک و سایر تجهیزات می گردید.
در آن زمان خارکوف یکی از بزرگترین مراکز صنعتی شوروی تلقی می شد. تانک تی - ۳۴ که در آینده به پر تولیدترین تانک در سرتاسر جهان بدل و به شکل گسترده ای در ارتش سرخ به کاربرده شد، در کارخانه تراکتور خارکوف طراحی گردیده بود. این کارخانه را قدرتمندترین تولیدکننده تانک در شوروی دانسته اند. مراکز صنعتی دیگری همچون کارخانجات تولید توربین و هواپیما نیز در این شهر وجود داشت.
هدف اصلی آلمانی ها تصرف این خطوط آهن و کارخانجات بود. به همین جهت سعی داشتند در هنگام اجرای عملیات آسیب چندانی به آن ها وارد نشود. اهمیت این کارخانجات به قدری بالا بود که حتی شخص آدولف هیتلر، پیشوا آلمان چنین عنوان کرده بود که اگر مناطق جنوب شوروی از جمله خارکوف از سلطه آن ها خارج شود، با توجه به وابستگی به آن، اقتصاد روس ها از هم خواهد پاشید.
شهر خارکوف در جریان جنگ جهانی دوم یکی از پرجمعیت ترین شهرهای شوروی به حساب می آمد. جمعیت این شهر در ماه مه سال ۱۹۴۱ قریب به ۹۰۰ هزار نفر برآورد شده بود. این شمار با آغاز جنگ و انتقال ساکنین سایر شهرها به خارکوف، در سپتامبر همان سال به نزدیک ۱٫۵ میلیون نفر رسید. پس از آغاز درگیری ها و تحمل تلفات، جمعیت خارکوف به شدت کاهش یافت به گونه ای هنگام آزادسازی نهایی آن از اشغال آلمانی ها، در ماه اوت سال ۱۹۴۳ تنها ۱۸۰ تا ۱۹۰ هزار نفر در آن حضور داشتند.
wiki: نبرد نخست خارکوف