نبرد موهاچ ( به مجاری: mohácsi csata ) ( به ترکی استانبولی: Mohaç Muharebesi ) یکی از پراهمیت ترین نبردهای تاریخ اروپای مرکزی بود که در ۲۹ اوت ۱۵۲۶ در جنوب شهر موهاچ در نزدیکی روستایی به نام شاتُرهِی بین ارتش عثمانی به فرماندهی سلطان سلیمان اول و ارتش لایوش دوم، پادشاه مجارستان و بوهم واقع شد. نبرد به پیروزی قطعی ارتش عثمانی منتهی و منجر به سه پاره شدن و از بین رفتن استقلال مجارستان برای چند قرن حتی پس از ترکِ عثمانی ها شد.
کاروی کیش فالودی شاعر مجار از آن به عنوان «موهاچ! گور بزرگ غرور ملی» یاد کرده است. [ ۱]
در دسامبر ۱۵۲۵، سلطان سلیمان و شورای نظامی اش تعیین کردند که در سال بعد به مجارستان حمله کنند. این خبر در بهار ۱۵۲۶ درحالی به مجارستان رسید که کشور به دلایلی چند در موقعیت ضعیفی قرار داشت. یک دلیل، نارضایتی عمومی و گسست جامعه بود که باعث از بین رفتن اتحاد سیاسی در برابر حملهٔ ترکان شد. در اوایل قرن شانزدهم در بخش هایی از اروپا تنش های شدیدی بین کشاورزان و نجبا درگرفت، در مجارستان نیز شورش های کشاورزی به رهبری جرج دُژا در سال ۱۵۱۴ به شدت سرکوب شد. همچنین پیش تر در سال ۱۵۲۱ ضعف نظامی لشکر مجارستان در محاصرهٔ بلگراد آشکار شده بود، زمانی که شصت روز نیز برای سررسیدن ارتش شصت هزار نفری مجارستان به قلعه و آزادسازی شهر کافی نبود و بلگراد بدون جنگ به دست ترکان افتاد. وضعیت سیاسی آن روز از نامه هایی که لایوش دوم برای درخواست کمک به برادران همسرش، کارل پنجم و فردیناند دوم آرشیدوک اتریش و عمویش ژیگموند دوم پادشاه لهستان و همین طور به فرانسه و ونیز نوشته است پیداست، که از همهٔ آنها به بهانه هایی چون مشکلات داخلی و حتی هم پیمانی با دولت عثمانی جواب رد رسید و تمامی وابستگان این دولت ها نیز از مجارستان خارج شدند. تنها کلمنت هفتم سفیری با ۲۵٬۰۰۰ فورینت طلا و ۴٬۰۰۰ سرباز به مجارستان فرستاد. [ ۲] لایوش به دلیل نگرانی از حمله ترکان عثمانی پیش تر در سال ۱۵۱۷ کشیشی مارونی به نام پترس دو مونت لیبانو را نزد شاه اسماعیل فرستاده بود که به گرمی از او استقبال شد. [ ۳] شاه اسماعیل چندین نامه به دربار لایوش فرستاد که اطلاعی از آنها در دست نیست. یکی از این نامه ها که ترجمهٔ لاتینِ آن در اختیار است، در ۱۵۲۳ به دست لایوش رسید و در آن عبارت «چندین بار برای شما نامه داده ایم» به چشم می خورد. در آن شاه، لایوش را از خطر عثمانی و خالی شدن اروپا از مسیحیان آگاه داشته و پیشنهاد هرگونه کمکی از جمله نظامی می دهد. [ ۴] همچنین شاه اسماعیل نامه ای خطاب به کارل پنجم به پتروس داد. جواب این نامه در ۲۵ اوت ۱۵۲۵ زمانی به دربار صفوی رسید که شاه دیگر در قید حیات نبود. [ ۳]
کاروی کیش فالودی شاعر مجار از آن به عنوان «موهاچ! گور بزرگ غرور ملی» یاد کرده است. [ ۱]
در دسامبر ۱۵۲۵، سلطان سلیمان و شورای نظامی اش تعیین کردند که در سال بعد به مجارستان حمله کنند. این خبر در بهار ۱۵۲۶ درحالی به مجارستان رسید که کشور به دلایلی چند در موقعیت ضعیفی قرار داشت. یک دلیل، نارضایتی عمومی و گسست جامعه بود که باعث از بین رفتن اتحاد سیاسی در برابر حملهٔ ترکان شد. در اوایل قرن شانزدهم در بخش هایی از اروپا تنش های شدیدی بین کشاورزان و نجبا درگرفت، در مجارستان نیز شورش های کشاورزی به رهبری جرج دُژا در سال ۱۵۱۴ به شدت سرکوب شد. همچنین پیش تر در سال ۱۵۲۱ ضعف نظامی لشکر مجارستان در محاصرهٔ بلگراد آشکار شده بود، زمانی که شصت روز نیز برای سررسیدن ارتش شصت هزار نفری مجارستان به قلعه و آزادسازی شهر کافی نبود و بلگراد بدون جنگ به دست ترکان افتاد. وضعیت سیاسی آن روز از نامه هایی که لایوش دوم برای درخواست کمک به برادران همسرش، کارل پنجم و فردیناند دوم آرشیدوک اتریش و عمویش ژیگموند دوم پادشاه لهستان و همین طور به فرانسه و ونیز نوشته است پیداست، که از همهٔ آنها به بهانه هایی چون مشکلات داخلی و حتی هم پیمانی با دولت عثمانی جواب رد رسید و تمامی وابستگان این دولت ها نیز از مجارستان خارج شدند. تنها کلمنت هفتم سفیری با ۲۵٬۰۰۰ فورینت طلا و ۴٬۰۰۰ سرباز به مجارستان فرستاد. [ ۲] لایوش به دلیل نگرانی از حمله ترکان عثمانی پیش تر در سال ۱۵۱۷ کشیشی مارونی به نام پترس دو مونت لیبانو را نزد شاه اسماعیل فرستاده بود که به گرمی از او استقبال شد. [ ۳] شاه اسماعیل چندین نامه به دربار لایوش فرستاد که اطلاعی از آنها در دست نیست. یکی از این نامه ها که ترجمهٔ لاتینِ آن در اختیار است، در ۱۵۲۳ به دست لایوش رسید و در آن عبارت «چندین بار برای شما نامه داده ایم» به چشم می خورد. در آن شاه، لایوش را از خطر عثمانی و خالی شدن اروپا از مسیحیان آگاه داشته و پیشنهاد هرگونه کمکی از جمله نظامی می دهد. [ ۴] همچنین شاه اسماعیل نامه ای خطاب به کارل پنجم به پتروس داد. جواب این نامه در ۲۵ اوت ۱۵۲۵ زمانی به دربار صفوی رسید که شاه دیگر در قید حیات نبود. [ ۳]
wiki: نبرد موهاچ
نبرد موهاچ (۱۶۸۷). نبرد دوم موهاچ یا نبرد کوه هارشانی ( مجاری: Nagyharsányi csata و آلمانی: Schlacht am Berg Harsány ) در ۱۲ اوت ۱۶۸۷ بین ارتش سلطان محمد چهارم به فرماندهی ساری سلیمان پاشا و ارتش لئوپولد یکم به فرماندهی کارل پنجم درگرفت و نتیجه آن پیروزی قاطع اتریشی ها بود.
رویداد در سارشومیو ( پای کوه نادی هارشانی ) ، در نزدیکی محل نبرد موهاچ ( ۱۵۲۶ ) در مجارستان واقع شد.
در اولین نبرد موهاچ امپراتوری عثمانی در حال گسترش به پیروزی قاطعی دست یافت که پیشروی بیشتر در مجارستان را ممکن کرد. در نبرد دوم ولی عثمانی در حال عقب نشینی و در نهایت برای همیشه از مجارستان بیرون رانده شد.
دومین نبرد بخشی از جنگ بزرگ عثمانی بود که در ژوئیه ۱۶۸۳ با حمله ارتش عثمانی به وین آغاز شد و تا ۱۶۹۹ عثمانی ها را در مقابل یکی از چندین اتحادیه مقدس قرار داد که در طول دهه ها برای مقابله با آنها متحد شده بودند؛ ارتش متحد شامل ارتش های مجارستان، هابسبورگ، مشترک المنافع لهستان–لیتوانی، ونیز، روسیه و چند نیروی پراکنده دیگر بود.
در نهایت جنگ های عثمانی با پیمان کارلویتس در سال ۱۶۹۹ به پایان رسید، که برای اولین بار عثمانی ها مجبور به انعقاد یک معاهده صلح بر اساس شرایط اروپایی شدند و نقطه عطفی در تاریخ طولانی امپراتوری عثمانی است. همچنین هابسبورگ و روسیه را به عنوان دو قدرت در حال ظهور در اروپای شرقی معرفی کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرویداد در سارشومیو ( پای کوه نادی هارشانی ) ، در نزدیکی محل نبرد موهاچ ( ۱۵۲۶ ) در مجارستان واقع شد.
در اولین نبرد موهاچ امپراتوری عثمانی در حال گسترش به پیروزی قاطعی دست یافت که پیشروی بیشتر در مجارستان را ممکن کرد. در نبرد دوم ولی عثمانی در حال عقب نشینی و در نهایت برای همیشه از مجارستان بیرون رانده شد.
دومین نبرد بخشی از جنگ بزرگ عثمانی بود که در ژوئیه ۱۶۸۳ با حمله ارتش عثمانی به وین آغاز شد و تا ۱۶۹۹ عثمانی ها را در مقابل یکی از چندین اتحادیه مقدس قرار داد که در طول دهه ها برای مقابله با آنها متحد شده بودند؛ ارتش متحد شامل ارتش های مجارستان، هابسبورگ، مشترک المنافع لهستان–لیتوانی، ونیز، روسیه و چند نیروی پراکنده دیگر بود.
در نهایت جنگ های عثمانی با پیمان کارلویتس در سال ۱۶۹۹ به پایان رسید، که برای اولین بار عثمانی ها مجبور به انعقاد یک معاهده صلح بر اساس شرایط اروپایی شدند و نقطه عطفی در تاریخ طولانی امپراتوری عثمانی است. همچنین هابسبورگ و روسیه را به عنوان دو قدرت در حال ظهور در اروپای شرقی معرفی کرد.
wiki: نبرد موهاچ (۱۶۸۷)