نبرد بیبراکته جنگی بود که هلوتی ها و شش لژیون رومی به فرماندهی گایوس جولیوس سزار درگرفت. این دومین نبرد بزرگ جنگ های گالی بود. [ ۲]
کنفدراسیون قبایل گالی هلوتی، مهاجرت کامل مردمان خود را در مارس ۵۸ قبل از میلاد آغاز کرده بودند. این امر که رومیان را نگران می کرد باعث آغاز جنگ های گالی شد. [ ۳]
ژولیوس سزار فرماندار گال ترنسالپین بود و در زمان نبرد بین ۲۴۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰ سرباز لژیون و تعدادی نیروی کمکی داشت که بسیاری از آنها خود مردمان گال بودند. او به سمت شمال به سمت سون ( رودخانه ) حرکت کرد، جایی که راههلوتی ها را سد نمود تا باعث عدم پیشروی بیشتر آنان شود. حدود سه چهارم گال ها از رودخانه عبور کرده بودند، اما سزلر کسانی را که نرفته بودند، سلاخی کرد. سپس توانست در عرض یک روز با استفاده از یک پل شناور از رودخانه عبور کند.
بعد از عبور از رودخانه او هلوتی ها را دنبال کرد، اما از نبرد جدی خودداری کرد و منتظر شرایط ایده آل بود. در این حین مذاکرات آغاز شد، اما شرایط سزار سخت بود ( احتمالاً از روی عمد، زیرا سزار ممکن است از آن به عنوان یک تاکتیک تأخیر استفاده کرده باشد ) . تدارکات سزار در حدود ۲۰ ژوئن کم شد و او مجبور شد به سمت قلمرو متحدین در بیبراکته سفر کند، زیرا در حالی که ارتش او به راحتی از رودخانه عبور کرده بود، قطار تدارکاتی او از این کار عاجز بود. بیبراکته تقریباً ۱۸ مایل دورتر از اردوگاه آنها بود تا تدارکاتی را که متحدانش، یعنی قبایل آدوی ( Aedui ) ، وعده داده بودند، اخذ کند، که هلوتی ها از سرزمین های آنها عبور می کردند. دامنوریکس، یکی از فرماندهان آدویی که مخالف رومیان بود از رسیدن تدارکات به ارتش سزار جلوگیری می کرد. هلوتی ها از این لحظه برای حمله به عقبه سپاه سزار استفاده کردندو جنگ درگرفت. [ ۳] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکنفدراسیون قبایل گالی هلوتی، مهاجرت کامل مردمان خود را در مارس ۵۸ قبل از میلاد آغاز کرده بودند. این امر که رومیان را نگران می کرد باعث آغاز جنگ های گالی شد. [ ۳]
ژولیوس سزار فرماندار گال ترنسالپین بود و در زمان نبرد بین ۲۴۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰ سرباز لژیون و تعدادی نیروی کمکی داشت که بسیاری از آنها خود مردمان گال بودند. او به سمت شمال به سمت سون ( رودخانه ) حرکت کرد، جایی که راههلوتی ها را سد نمود تا باعث عدم پیشروی بیشتر آنان شود. حدود سه چهارم گال ها از رودخانه عبور کرده بودند، اما سزلر کسانی را که نرفته بودند، سلاخی کرد. سپس توانست در عرض یک روز با استفاده از یک پل شناور از رودخانه عبور کند.
بعد از عبور از رودخانه او هلوتی ها را دنبال کرد، اما از نبرد جدی خودداری کرد و منتظر شرایط ایده آل بود. در این حین مذاکرات آغاز شد، اما شرایط سزار سخت بود ( احتمالاً از روی عمد، زیرا سزار ممکن است از آن به عنوان یک تاکتیک تأخیر استفاده کرده باشد ) . تدارکات سزار در حدود ۲۰ ژوئن کم شد و او مجبور شد به سمت قلمرو متحدین در بیبراکته سفر کند، زیرا در حالی که ارتش او به راحتی از رودخانه عبور کرده بود، قطار تدارکاتی او از این کار عاجز بود. بیبراکته تقریباً ۱۸ مایل دورتر از اردوگاه آنها بود تا تدارکاتی را که متحدانش، یعنی قبایل آدوی ( Aedui ) ، وعده داده بودند، اخذ کند، که هلوتی ها از سرزمین های آنها عبور می کردند. دامنوریکس، یکی از فرماندهان آدویی که مخالف رومیان بود از رسیدن تدارکات به ارتش سزار جلوگیری می کرد. هلوتی ها از این لحظه برای حمله به عقبه سپاه سزار استفاده کردندو جنگ درگرفت. [ ۳] [ ۴]
wiki: نبرد بیبراکته