نبرد جنگل بلو ( Belleau Wood ) ( ۱–۲۶ ژوئن ۱۹۱۸ ) در جریان حمله بهاری آلمان در جنگ جهانی اول، در نزدیکی رودخانه مارن در فرانسه رخ داد. این نبرد بین لشکر دوم پیاده نظام ایالات متحده آمریکا ( به فرماندهی سرلشکر عمر باندی ) و لشکر سوم پیاده نظام ایالات متحده آمریکا همراه نیروهای فرانسوی و بریتانیایی در برابر مجموعه ای از واحدهای ارتش امپراتوری آلمان شامل بخشی از لشکرهای ۲۳۷، ۱۰، ۱۹۷، ۸۷ و ۲۸ درگرفت. [ ۱] این نبرد به یک جزء کلیدی از فرهنگ و یادمان تفنگداران دریایی ایالات متحده تبدیل شده است.
در مارس ۱۹۱۸، با آزاد شدن نزدیک به ۵۰ لشکر اضافی در نتیجهٔ تسلیم شدن روسیه در جبهه شرقی، ارتش آلمان مجموعه ای از حملات را در جبهه غربی آغاز کرد؛ به این امید که متفقین را قبل از اینکه نیروهای ایالات متحده به طور کامل مستقر شوند، شکست دهد. سومین حمله ای که در ماه مه علیه فرانسوی ها بین سوآسون و رنس آغاز شد، معروف به نبرد سوم ان، باعث شد که آلمانی ها در ۲۷ مه به ساحل شمالی رودخانه مارن در شاتو - تیری، در ۹۵ کیلومتری پاریس برسند. در ۳۱ مه، تفنگداران سنگالی[ ۲] با حمایت گردان ۷ مسلسل[ ۲] از لشکر ۳ ایالات متحده توانستند در نبردی خونین و خانه به خانه، پبشروی نیروهای آلمانی را متوقف کنند. در نتیجه، پیشروی آلمان ها به سمت واکس و جنگل بلو متمرکز شد. [ ۳]
در ۱ ژوئن، شاتو تیری و واکس همزمان سقوط کردند و نیروهای آلمانی وارد جنگل بلو شدند. لشکر ۲ پیاده نظام ایالات متحده، که شامل یک تیپ از تفنگداران دریایی ایالات متحده بود، در امتداد بزرگراه پاریس - متز قرار گرفت. هنگ ۹ پیاده بین بزرگراه و رود مارن و هنگ ۶ تفنگداران دریایی نیز در سمت چپ آن ها مستقر شد. هنگ ۵ تفنگداران دریایی و هنگ ۲۳ پیاده نظام نیز در به عنوان نیروی ذخیره قرار گرفتند. [ ۳]
در عصر روز ۱ ژوئن، نیروهای آلمانی شکافی را در خطوط فرانسوی در سمت چپ موقعیت تفنگداران دریایی ایجاد کردند. در پاسخ، نیروی ذخیره ایالات متحده، متشکل از هنگ ۲۳ پیاده نظام به فرماندهی سرهنگ پل بی. مالون، گردان اول از هنگ پنجم تفنگداران دریایی به فرماندهی سرگرد جولیوس اس. توریل، و یک عضو از گردان ۶ مسلسل تفنگداران دریایی - یک راهپیمایی اجباری به طول بیش از ۱۰ کیلومتر ( ۶٫۲ مایل ) برای بستن شکاف آغار کردند که تا طلوع خورشید به هدف خود دست یافتند. در شب ۲ ژوئن، نیروهای ایالات متحده خط مقدمی به طول ۲۰ کیلومتر ( ۱۲ مایل ) را در شمال بزرگراه پاریس - متز ایجادکردند این ناحیه عمدتاً متشکل از مزارع غلات و پوشش درختی پراکنده بود. این خط مقدم از مزرعه مثلثی در غرب تا لوسی و سپس به طرف شمال تا تپهٔ ۱۴۲ گسترش یافته بود. در طرف مقابل، خط آلمانی از واکس به بورشز تا بلو ادامه داشت. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر مارس ۱۹۱۸، با آزاد شدن نزدیک به ۵۰ لشکر اضافی در نتیجهٔ تسلیم شدن روسیه در جبهه شرقی، ارتش آلمان مجموعه ای از حملات را در جبهه غربی آغاز کرد؛ به این امید که متفقین را قبل از اینکه نیروهای ایالات متحده به طور کامل مستقر شوند، شکست دهد. سومین حمله ای که در ماه مه علیه فرانسوی ها بین سوآسون و رنس آغاز شد، معروف به نبرد سوم ان، باعث شد که آلمانی ها در ۲۷ مه به ساحل شمالی رودخانه مارن در شاتو - تیری، در ۹۵ کیلومتری پاریس برسند. در ۳۱ مه، تفنگداران سنگالی[ ۲] با حمایت گردان ۷ مسلسل[ ۲] از لشکر ۳ ایالات متحده توانستند در نبردی خونین و خانه به خانه، پبشروی نیروهای آلمانی را متوقف کنند. در نتیجه، پیشروی آلمان ها به سمت واکس و جنگل بلو متمرکز شد. [ ۳]
در ۱ ژوئن، شاتو تیری و واکس همزمان سقوط کردند و نیروهای آلمانی وارد جنگل بلو شدند. لشکر ۲ پیاده نظام ایالات متحده، که شامل یک تیپ از تفنگداران دریایی ایالات متحده بود، در امتداد بزرگراه پاریس - متز قرار گرفت. هنگ ۹ پیاده بین بزرگراه و رود مارن و هنگ ۶ تفنگداران دریایی نیز در سمت چپ آن ها مستقر شد. هنگ ۵ تفنگداران دریایی و هنگ ۲۳ پیاده نظام نیز در به عنوان نیروی ذخیره قرار گرفتند. [ ۳]
در عصر روز ۱ ژوئن، نیروهای آلمانی شکافی را در خطوط فرانسوی در سمت چپ موقعیت تفنگداران دریایی ایجاد کردند. در پاسخ، نیروی ذخیره ایالات متحده، متشکل از هنگ ۲۳ پیاده نظام به فرماندهی سرهنگ پل بی. مالون، گردان اول از هنگ پنجم تفنگداران دریایی به فرماندهی سرگرد جولیوس اس. توریل، و یک عضو از گردان ۶ مسلسل تفنگداران دریایی - یک راهپیمایی اجباری به طول بیش از ۱۰ کیلومتر ( ۶٫۲ مایل ) برای بستن شکاف آغار کردند که تا طلوع خورشید به هدف خود دست یافتند. در شب ۲ ژوئن، نیروهای ایالات متحده خط مقدمی به طول ۲۰ کیلومتر ( ۱۲ مایل ) را در شمال بزرگراه پاریس - متز ایجادکردند این ناحیه عمدتاً متشکل از مزارع غلات و پوشش درختی پراکنده بود. این خط مقدم از مزرعه مثلثی در غرب تا لوسی و سپس به طرف شمال تا تپهٔ ۱۴۲ گسترش یافته بود. در طرف مقابل، خط آلمانی از واکس به بورشز تا بلو ادامه داشت. [ ۳]
wiki: نبرد بلو وود