نبرد اودسا که در شوروی با عنوان دفاع اودسا شناخته می شد، نبردی در جریان عملیات بارباروسا در جبهه شرقی جنگ جهانی دوم بود که بین ماه های اوت تا اکتبر سال ۱۹۴۱ به وقوع پیوست. در جریان این نبرد نیروهای رومانیایی به عنوان متحد آلمان در تهاجم به شوروی، برای مدت طولانی بندر اودسا در جنوب غربی اوکراین را تحت محاصره قرار دادند و در نهایت با دادن تلفات نسبتاً سنگین، پس از تخلیه نیروهای ارتش سرخ از دریای سیاه، بر آن مسلط شدند.
در پی آغاز عملیات بارباروسا گروه ارتش جنوب ورماخت اودسا را پشت سر گذاشت و آن را به محاصره درآورد. [ ۱] با وجود این که طرح عملیاتی اولیه آلمانی ها برای تهاجم به شوروی هیچ گونه عملیات تهاجمی مستقلی برای نیروی زمینی رومانی در نظر نگرفته بود، روز ۲۷ ژوئیه سال ۱۹۴۱ تصمیم به استفاده ارتش چهارم رومانی برای حمله به بندر راهبردی اودسا گرفته شد. این تصمیم روز ۳۰ ژوئیه به تایید ایون آنتونسکو، نخست وزیر رومانی رسید. [ ۲] از جمله مهم ترین دلایل این تصمیم محدودیت های عملیاتی نیروهای آلمانی که در آن زمان درگیر نبرد اومان بودند و همچنین دست کم گرفتن توان مقاومت نیروهای شوروی بود. ارتش چهارم رومانی به منظور عمل به مسئولیت کاملاً از حوزه فرماندهی آلمان جدا شد و تحت امر ایون آنتونسکو، نخست وزیر رومانی قرار گرفت. [ ۳] این ارتش مجموعاً ۱۶۰ هزار نفر در اختیار داشت. [ ۴] دو سپاه ۱ و ۳ خود را موظف به اجرای این مأموریت کرد. دو سپاه ۴ و ۵ آن در ابتدا در جایگاه پشتیبانی بودند. رومانیایی ها از منظر شمار نفرات برتری ۶ به ۱ و از منظر توپخانه برتری ۵ به ۱ بر دشمن خود داشتند. [ ۵]
با پیشروی نیروهای محور به سمت رود دنیپر و عقب نشینی جبهه جنوبی شوروی، ارتش ساحلی این جبهه روز ۸ اوت سال ۱۹۴۱ در ناحیه اودسا به محاصره افتاد و ارتباط زمینی آن با سایر نیروهای ارتش سرخ قطع شد. [ ۶] در ابتدای نبرد دو لشکر تفنگ دار و یک تیپ سواره نظام ارتش ساحلی شوروی با پشتیبانی ۲۴۹ توپ به فرماندهی سپهبد گئورگی سوفرونوف در ناحیه دفاعی اودسا قرار داشتند. [ ۵] این نیرو شامل بیش از ۳۴٬۵۰۰ نفر می شد. در ادامه این شمار به ۸۶ هزار نفر رسید. هشت گردان دفاع محلی هم از غیرنظامانیان تشکیل گردید. ناوگان دریای سیاه شوروی نیز با آتش توپ های ضدهوایی، توپخانه سنگین ساحلی[ ۷] و ۲۷ کشتی جنگی در نبرد مشارکت می کرد. [ ۵] تعداد اندکی تانک بی تی - ۷ و تی - ۳۷ در اودسا موجود بود. با استفاده از ظرفیت صنعتی شهر ۷۰ تا ۱۲۰ تراکتور کشاورزی به تانکت های مسلح به توپ های ۳۷ میلی متری کوهستانی یا مسلسل تبدیل شدند. علاوه بر این حدود ۱۵۰۰ خمپاره انداز در طول نبرد در اودسا تولید گردید. این مقدار بیش از تمامی خمپاره اندازهای نیروی زمینی رومانی بود. [ ۷] نیروهای شوروی در عرض چند روز سه خط دفاعی از استحکامات حول شهر و چندین موضع دفاعی درون آن ایجاد کردند. [ ۸] نخستین خط با ۸۰ کیلومتر طول، در فاصله ۳۰ کیلومتری از شهر بود. خط دفاعی اصلی در به طول ۳۰ کیلومتر در فاصله حدود ۱۰ کیلومتری از محدوده شهری قرار داشت. [ ۴] استاوکا، فرماندهی عالی نیروهای مسلح شوروی، روز ۱۹ اوت ناحیه دفاعی اودسا را متشکل از ارتش ساحلی و پایگاه دریایی اودسا، تحت هدایت کلی دریابان گاوریل ژوکوف، فرمانده ناوگان دریای سیاه شوروی، تشکیل داد. [ ۸] با توجه به عدم کفایت نیروی دریایی رومانی در دریای سیاه، شوروی از طریق دریا به نیروهای خود اودسا تدارکات رسانی می کرد. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر پی آغاز عملیات بارباروسا گروه ارتش جنوب ورماخت اودسا را پشت سر گذاشت و آن را به محاصره درآورد. [ ۱] با وجود این که طرح عملیاتی اولیه آلمانی ها برای تهاجم به شوروی هیچ گونه عملیات تهاجمی مستقلی برای نیروی زمینی رومانی در نظر نگرفته بود، روز ۲۷ ژوئیه سال ۱۹۴۱ تصمیم به استفاده ارتش چهارم رومانی برای حمله به بندر راهبردی اودسا گرفته شد. این تصمیم روز ۳۰ ژوئیه به تایید ایون آنتونسکو، نخست وزیر رومانی رسید. [ ۲] از جمله مهم ترین دلایل این تصمیم محدودیت های عملیاتی نیروهای آلمانی که در آن زمان درگیر نبرد اومان بودند و همچنین دست کم گرفتن توان مقاومت نیروهای شوروی بود. ارتش چهارم رومانی به منظور عمل به مسئولیت کاملاً از حوزه فرماندهی آلمان جدا شد و تحت امر ایون آنتونسکو، نخست وزیر رومانی قرار گرفت. [ ۳] این ارتش مجموعاً ۱۶۰ هزار نفر در اختیار داشت. [ ۴] دو سپاه ۱ و ۳ خود را موظف به اجرای این مأموریت کرد. دو سپاه ۴ و ۵ آن در ابتدا در جایگاه پشتیبانی بودند. رومانیایی ها از منظر شمار نفرات برتری ۶ به ۱ و از منظر توپخانه برتری ۵ به ۱ بر دشمن خود داشتند. [ ۵]
با پیشروی نیروهای محور به سمت رود دنیپر و عقب نشینی جبهه جنوبی شوروی، ارتش ساحلی این جبهه روز ۸ اوت سال ۱۹۴۱ در ناحیه اودسا به محاصره افتاد و ارتباط زمینی آن با سایر نیروهای ارتش سرخ قطع شد. [ ۶] در ابتدای نبرد دو لشکر تفنگ دار و یک تیپ سواره نظام ارتش ساحلی شوروی با پشتیبانی ۲۴۹ توپ به فرماندهی سپهبد گئورگی سوفرونوف در ناحیه دفاعی اودسا قرار داشتند. [ ۵] این نیرو شامل بیش از ۳۴٬۵۰۰ نفر می شد. در ادامه این شمار به ۸۶ هزار نفر رسید. هشت گردان دفاع محلی هم از غیرنظامانیان تشکیل گردید. ناوگان دریای سیاه شوروی نیز با آتش توپ های ضدهوایی، توپخانه سنگین ساحلی[ ۷] و ۲۷ کشتی جنگی در نبرد مشارکت می کرد. [ ۵] تعداد اندکی تانک بی تی - ۷ و تی - ۳۷ در اودسا موجود بود. با استفاده از ظرفیت صنعتی شهر ۷۰ تا ۱۲۰ تراکتور کشاورزی به تانکت های مسلح به توپ های ۳۷ میلی متری کوهستانی یا مسلسل تبدیل شدند. علاوه بر این حدود ۱۵۰۰ خمپاره انداز در طول نبرد در اودسا تولید گردید. این مقدار بیش از تمامی خمپاره اندازهای نیروی زمینی رومانی بود. [ ۷] نیروهای شوروی در عرض چند روز سه خط دفاعی از استحکامات حول شهر و چندین موضع دفاعی درون آن ایجاد کردند. [ ۸] نخستین خط با ۸۰ کیلومتر طول، در فاصله ۳۰ کیلومتری از شهر بود. خط دفاعی اصلی در به طول ۳۰ کیلومتر در فاصله حدود ۱۰ کیلومتری از محدوده شهری قرار داشت. [ ۴] استاوکا، فرماندهی عالی نیروهای مسلح شوروی، روز ۱۹ اوت ناحیه دفاعی اودسا را متشکل از ارتش ساحلی و پایگاه دریایی اودسا، تحت هدایت کلی دریابان گاوریل ژوکوف، فرمانده ناوگان دریای سیاه شوروی، تشکیل داد. [ ۸] با توجه به عدم کفایت نیروی دریایی رومانی در دریای سیاه، شوروی از طریق دریا به نیروهای خود اودسا تدارکات رسانی می کرد. [ ۹]
wiki: نبرد اودسا