ناوشکن کلاس کوروش کلاس اصلاح شده و پیشرفته تری از ناوشکن های آمریکایی کلاس اسپروونس بود که به سفارش سال ۱۹۷۴ ایران تولید شدند. این ناوشکن ها در سال ۱۹۷۸ به آب انداخته شدند اما در پی وقوع انقلاب ۱۳۵۷ قرارداد خرید آن ها لغو شد و نیروی دریایی آمریکا آن ها را با نام رسمی ناوشکن کلاس کید ( به انگلیسی: Kidd - class destroyer ) به خدمت خود درآورد. هرچند ملوانان آمریکایی در زبان محاوره ای آن ها را ناوشکن های کلاس آیت الله می نامیدند.
ناوشکن های کلاس کوروش سنگین ترین ناوشکن های قرن بیستم و پرقدرت ترین ناوشکن های چندمنظوره ای هستند که تاکنون ساخته شده اند. در مقایسه با کلاس اسپروونس که بیشتر یک ناوشکن تخصصی ضدزیردریایی بود، ناوشکن های کلاس کوروش شناورهای جنگی چندمنظوره ای محسوب می شدند که قدرت جابجایی آن ها به ۹۷۸۳ تن افزایش یافته و از سیستم های جنگی پیشرفته تری بهره مند بودند. این شناورهای جنگی با همان بدنه ناوشکن های کلاس اسپروونس ساخته شده بودند و هرچند قابلیت های تهاجمی گسترده کلاس اسپروونس را نداشتند اما قابلیت های پدافند هوایی آن ها تقویت شده بود و توانایی های سیستم های جنگی رزمناوهای کلاس ویرجینیا را با کیفیت های جنگی ضدزیردریایی اثبات شده کلاس اسپروونس ترکیب کرده بودند.
ناوشکن های کلاس کوروش برای عملیات در آب های خلیج فارس ساخته شده و از سیستم های تصفیه و هواکش پیشرفته ای برای دوام آوردن در محیط پرگردوخاک منطقه خلیج فارس همراه با توانایی تهویه هوای مطبوع قابل توجهی بهره مند بودند. موشک های دفاع هوایی ریم - ۶۶ استاندارد آن ها می توانست با استفاده از سامانه یکپارچه دفاعی ایجس شلیک شود و رادارهای دفاع هوایی این شناورهای جنگی به آن ها اجازه فرماندهی عملیات در یک منطقه وسیع اقیانوسی را می داد. این ناوشکن ها با داشتن دو توپ ۱۲۷ میلی متری توانایی خوبی برای پشتیبانی از عملیات های آبی خاکی داشتند.
ناوشکن های کلاس کید در اواخر دهه ۱۹۹۰ از نیروی دریایی آمریکا کنار گذاشته شدند. مذاکرات برای فروش آنها به استرالیا و یونان بی نتیجه ماند اما در سال ۲۰۰۱ قرارداد فروش هر چهار فروند آن ها به تایوان امضا شد. این کشتی ها به قیمت مجموع ۷۳۲ میلیون دلار ( با ارتقای سخت افزاری، اورهال، هزینه فعال سازی مجدد و آموزش ) و با ظرفیت کاهش یافته خشاب موشکی ( ۱۴۸ موشک دفاع هوایی اس ام - ۲ بلاک۳آ و ۳۲ موشک ضدکشتی هارپون آرجی ام - ۸۴ال بلاک ۲ ) در سال های ۶ - ۲۰۰۵ به تایوان تحویل داده شدند و تا به امروز با نام «ناوشکن های کلاس کی لونگ» در خدمت نیروی دریایی این کشور هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفناوشکن های کلاس کوروش سنگین ترین ناوشکن های قرن بیستم و پرقدرت ترین ناوشکن های چندمنظوره ای هستند که تاکنون ساخته شده اند. در مقایسه با کلاس اسپروونس که بیشتر یک ناوشکن تخصصی ضدزیردریایی بود، ناوشکن های کلاس کوروش شناورهای جنگی چندمنظوره ای محسوب می شدند که قدرت جابجایی آن ها به ۹۷۸۳ تن افزایش یافته و از سیستم های جنگی پیشرفته تری بهره مند بودند. این شناورهای جنگی با همان بدنه ناوشکن های کلاس اسپروونس ساخته شده بودند و هرچند قابلیت های تهاجمی گسترده کلاس اسپروونس را نداشتند اما قابلیت های پدافند هوایی آن ها تقویت شده بود و توانایی های سیستم های جنگی رزمناوهای کلاس ویرجینیا را با کیفیت های جنگی ضدزیردریایی اثبات شده کلاس اسپروونس ترکیب کرده بودند.
ناوشکن های کلاس کوروش برای عملیات در آب های خلیج فارس ساخته شده و از سیستم های تصفیه و هواکش پیشرفته ای برای دوام آوردن در محیط پرگردوخاک منطقه خلیج فارس همراه با توانایی تهویه هوای مطبوع قابل توجهی بهره مند بودند. موشک های دفاع هوایی ریم - ۶۶ استاندارد آن ها می توانست با استفاده از سامانه یکپارچه دفاعی ایجس شلیک شود و رادارهای دفاع هوایی این شناورهای جنگی به آن ها اجازه فرماندهی عملیات در یک منطقه وسیع اقیانوسی را می داد. این ناوشکن ها با داشتن دو توپ ۱۲۷ میلی متری توانایی خوبی برای پشتیبانی از عملیات های آبی خاکی داشتند.
ناوشکن های کلاس کید در اواخر دهه ۱۹۹۰ از نیروی دریایی آمریکا کنار گذاشته شدند. مذاکرات برای فروش آنها به استرالیا و یونان بی نتیجه ماند اما در سال ۲۰۰۱ قرارداد فروش هر چهار فروند آن ها به تایوان امضا شد. این کشتی ها به قیمت مجموع ۷۳۲ میلیون دلار ( با ارتقای سخت افزاری، اورهال، هزینه فعال سازی مجدد و آموزش ) و با ظرفیت کاهش یافته خشاب موشکی ( ۱۴۸ موشک دفاع هوایی اس ام - ۲ بلاک۳آ و ۳۲ موشک ضدکشتی هارپون آرجی ام - ۸۴ال بلاک ۲ ) در سال های ۶ - ۲۰۰۵ به تایوان تحویل داده شدند و تا به امروز با نام «ناوشکن های کلاس کی لونگ» در خدمت نیروی دریایی این کشور هستند.
wiki: ناوشکن کلاس کوروش