ناهنجاری جنوب اقیانوس اطلس ( به انگلیسی: ( South Atlantic Anomaly ( SAA ) منطقه ای است که بخش داخلی کمربند وان آلن به کمترین فاصله خود به سطح زمین نزدیک می شود و به ارتفاع ۲۰۰ کیلومتر ( ۱۲۰ مایل ) می رسد. این وضعیت منجر به افزایش شار ذرات پر انرژی در این منطقه می شود و ماهواره ها را در معرض سطوح بالاتری از حد معمول تابش این ذرات قرار می دهد.
این پدیده ناشی از از ناهم مرکزی زمین و دو قطبیهای مغناطیسی آن است. جنوب اقیانوس اطلس ( SAA ) ، همان منطقهٔ نزدیک تر زمین است که در آن جا میدان مغناطیسی زمینِ آن در ضعیف ترین مقدار خود نسبت به مقدار ایده آل دوقطبی های هم مرکز زمین محور را داراست.
ناحیهٔ جنوب اقیانوس اطلس ( SAA ) ، به دلیل قرار داشتن در منطقه ای که شدت میدان مغناطیسی زمین در آن جا کمتر از ۳۲۰۰۰ نانوتسلا در سطح دریا محدود شده[ ۲] که این خود به میدان مغناطیسی دو قطبی در ارتفاعات یونوسفر وابسته است. [ ۳] با این حال، خود میدان نیز از نظر شدت؛ به عنوان یک گرادیان، در تغییر است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین پدیده ناشی از از ناهم مرکزی زمین و دو قطبیهای مغناطیسی آن است. جنوب اقیانوس اطلس ( SAA ) ، همان منطقهٔ نزدیک تر زمین است که در آن جا میدان مغناطیسی زمینِ آن در ضعیف ترین مقدار خود نسبت به مقدار ایده آل دوقطبی های هم مرکز زمین محور را داراست.
ناحیهٔ جنوب اقیانوس اطلس ( SAA ) ، به دلیل قرار داشتن در منطقه ای که شدت میدان مغناطیسی زمین در آن جا کمتر از ۳۲۰۰۰ نانوتسلا در سطح دریا محدود شده[ ۲] که این خود به میدان مغناطیسی دو قطبی در ارتفاعات یونوسفر وابسته است. [ ۳] با این حال، خود میدان نیز از نظر شدت؛ به عنوان یک گرادیان، در تغییر است. [ ۲]
