یونوسفر

یون سپهر یا یونوسفِر ( به فرانسوی: Ionosphère ) در بالاترین لایهٔ اَتمُسفِر ( هواسپهر ) جای دارد. [ ۱] یونوسفر بخشی یونیده از جو بالایی زمین است، از حدود ۴۸ کیلومتر ( ۳۰ مایل ) تا ۹۶۵ کیلومتر ( ۶۰۰ مایل ) بلندی دارد. [ ۲] این لایه پرتوهای خطرناک فرابنفش و پرتو ایکس خورشید را ربوده و مانند سقفی از ورودشان به زمین پیش گیری کرده تا زندگی بر روی سیاره زمین شدنی گردد. [ ۳] همچنین به دلیل محیط الکتریکی موجود در یونسپهر از این لایه برای بازتاب موج های رادیویی به پیرامون زمین استفاده می شود. [ ۴] [ ۵] اگر این لایه به هر دلیلی دچار اختلال شود تأثیرهای بسیاری بر زمین می گذارد و زیستن را مختل می کند. [ ۶] کارل فریدریش گاوس، ریاضیدان و فیزیکدان آلمانی در آغازهای سال ۱۸۳۹، ادعا کرد که یک منطقه الکتریکی اتمسفر ممکن است تغییرات مشاهده شده در میدان مغناطیسی ( مگناتیک ) را مشاهده کند. [ ۷]
شصت سال بعد، گولیلمو مارکونی نخستین سیگنال رادیویی اتلانتیک را در ۱۲ دسامبر ۱۹۰۱ در سنت جونز، نیوفاندلند ( اکنون در کانادا ) با استفاده از یک آنتن با پشتیبانی از بادباد ۱۵۲. ۴ متری ( ۵۰۰ فوت ) برای دریافت پذیرایی دریافت کرد. [ ۸] [ ۹] ایستگاه انتقال در کورن وال، پولدهو از فرستنده جرقه شکاف برای تولید یک سیگنال با فرکانس تقریبا ۵۰۰ کیلوهرتز و قدرت ۱۰۰ برابر بیشتر از هر سیگنال رادیویی که قبلا تولید شده است استفاده کرد. [ ۱۰] [ ۱۱] پیام دریافت شده سه dits بود، کد مورس برای نامه S. برای رسیدن به نیوفاندلند سیگنال باید دو بار از یونوسفر پرش کند. [ ۱۲] [ ۱۳] با این حال، دکتر جک بلروس این کار را بر اساس کار نظری و تجربی کرده است. [ ۱۴] با این حال، مارکونی یک سال بعد، به برقراری ارتباط با ارتباطات بی سیم در سراسر جهان، در گلیس بی، نوا اسکوشیا دست یافت. [ ۱۵] [ ۱۶]