نانوفناوری دی ان ای ( به انگلیسی: DNA nanotechnology ) طراحی و ساخت ساختارهای نوکلئیک اسید مصنوعی برای مصارف تکنولوژی است. در این زمینه، اسیدهای نوکلئیک به عنوان مواد مهندسی غیربیولوژیکی برای نانوتکنولوژی و نه به عنوان حامل اطلاعات ژنتیکی در سلول های زنده مورد استفاده قرار می گیرند. دانشمندان در این زمینه ساختارهای ایستایی مانند شبکه های کریستالی دو و سه بعدی، نانولوله ها، شکل های چندوجهی و دلخواه، و دستگاه های کاربردی مثل دستگاه های مولکولی و دی ان ای رایانه را ایجاد کرده اند. این زمینه به عنوان ابزاری برای حل مشکلات اساسی علوم در زیست شناسی ساختاری و بیوفیزیک، از جمله کاربردهای موجود در کریستالوگرافی اشعه ایکس و طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته ای پروتئین ها برای تعیین ساختار استفاده می شود. برنامه های کاربردی بالقوه در الکترونیک در مقیاس مولکولی و نانوپزشکی نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
پایه مفهومی فناوری DNA اولین بار توسط نادریان سیمن در اوایل دهه۱۹۸۰ گذاشته شد و این زمینه در اواسط دهه۲۰۰۰ شروع به جلب توجه گسترده کرد. این استفاده از اسیدهای نوکلئیک با قوانین سخت جفت باز آنها امکان پذیر است، که باعث می شود فقط بخش هایی از رشته ها با توالی اسید نوکلئیک به یکدیگر متصل شوند تا ساختار مارپیچی دوتایی قوی و سفت و سخت تشکیل شود. این امر امکان طراحی منطقی توالی های پایه را فراهم می کند که به طور انتخابی جمع می شوند تا ساختارهای هدف پیچیده ای با ویژگی های نانومقیاس دقیق کنترل شده را تشکیل دهند. چندین روش مونتاژ برای ساخت این سازه ها استفاده می شود، از جمله سازه های مبتنی بر کاشی که از سازه های کوچک تر فراهم می شوند، سازه های تاشو با استفاده از روش دی ان ای اوریگامی و ساختارهای قابل تنظیم پویا با استفاده از روش های جابجایی رشته. نام این زمینه به طور خاص به DNA ارجاع می دهد، اما همین اصول با انواع دیگر اسیدهای نوکلئیک نیز به کار رفته است و منجر به استفاده گاه وبیگاه از نام جایگزین نانوتکنولوژی اسید نوکلئیک می شود.
نانوساختارهای DNA باید معقولانه طراحی شوند تا رشته های اسیدنوکلئیک فردی در ساختارهای موردنظر جمع شوند. این روند معمولاً با مشخص کردن ساختار یا عملکرد هدف مورد نظر آغاز می شود. سپس ساختار دوم کلی کمپلکس هدف تعیین می شود، ترتیب رشته های اسیدنوکلئیک درون ساختار را مشخص می کند، و کدام بخش های آن رشته ها باید به یکدیگر متصل شوند. مرحله آخر طراحی ساختار اولیه است که مشخصات توالی پایه واقعی هر رشته اسیدنوکلئیک است. [ ۲] [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپایه مفهومی فناوری DNA اولین بار توسط نادریان سیمن در اوایل دهه۱۹۸۰ گذاشته شد و این زمینه در اواسط دهه۲۰۰۰ شروع به جلب توجه گسترده کرد. این استفاده از اسیدهای نوکلئیک با قوانین سخت جفت باز آنها امکان پذیر است، که باعث می شود فقط بخش هایی از رشته ها با توالی اسید نوکلئیک به یکدیگر متصل شوند تا ساختار مارپیچی دوتایی قوی و سفت و سخت تشکیل شود. این امر امکان طراحی منطقی توالی های پایه را فراهم می کند که به طور انتخابی جمع می شوند تا ساختارهای هدف پیچیده ای با ویژگی های نانومقیاس دقیق کنترل شده را تشکیل دهند. چندین روش مونتاژ برای ساخت این سازه ها استفاده می شود، از جمله سازه های مبتنی بر کاشی که از سازه های کوچک تر فراهم می شوند، سازه های تاشو با استفاده از روش دی ان ای اوریگامی و ساختارهای قابل تنظیم پویا با استفاده از روش های جابجایی رشته. نام این زمینه به طور خاص به DNA ارجاع می دهد، اما همین اصول با انواع دیگر اسیدهای نوکلئیک نیز به کار رفته است و منجر به استفاده گاه وبیگاه از نام جایگزین نانوتکنولوژی اسید نوکلئیک می شود.
نانوساختارهای DNA باید معقولانه طراحی شوند تا رشته های اسیدنوکلئیک فردی در ساختارهای موردنظر جمع شوند. این روند معمولاً با مشخص کردن ساختار یا عملکرد هدف مورد نظر آغاز می شود. سپس ساختار دوم کلی کمپلکس هدف تعیین می شود، ترتیب رشته های اسیدنوکلئیک درون ساختار را مشخص می کند، و کدام بخش های آن رشته ها باید به یکدیگر متصل شوند. مرحله آخر طراحی ساختار اولیه است که مشخصات توالی پایه واقعی هر رشته اسیدنوکلئیک است. [ ۲] [ ۳]
wiki: نانوفناوری دی ان ای