نانو روکش ( به انگلیسی: nanocoating ) به ماده ای گفته می شود که با ذراتی در مقیاس نانو ساخته شده و به عنوان پوشاننده یا محافظ برای دیگر مواد به کار می رود.
زمینه هایی که در آن از نانو روکش ها استفاده می شود عبارتند از: مواد غذایی و وسایل نقلیه و…. یکی دیگر از کابردهای نانو روکش این است که می توان در آینده ای نزدیک به عنوان لباس سربازان یا دیگر افراد استفاده شود.
در علم نانو مواد، روکش یا پوشش نام لایه بسیار نازکی است که بر روی مواد کشیده می شود تا به بالا بردن ویژگی سطح مواد کمک کند و جلوه آن را بهتر کند.
روکش های ارتقادهنده برای دوام ماده، روکش مقابله کننده برای هوازدگی سطح مواد و روکش های مقاوم در مقابل سایش و انواع مختلف دیگر روکش های محافظ در این گسترهٔ تعریف هستند.
البته گاهی ممکن است از پوشش ها برای افزایش یا کاهش چسبندگی سطح، تغییرات در کیفیت رنگ، بازتاب نور و غیره استفاده کرد.
نانو پوشش ها بهترین فرصت را برای ارتقای کیفی محصولات ساختمانی موجود یا حتی دیگر مصالح نانو بنیان جدید فراهم کرده اند.
بسیاری از روش های تولید نانومواد برای پوشش دادن سطوح وسیع به وسیله نانو روکش ها بسیار مناسب است.
عاملی که سبب می شود بتوان از هزینه تولید روکش های نانو کاست و آن ها را به میدان رقابت با پوشش های سنتی وارد کرد این است که ضخامت نانو روکش ها بسیار کم است و برای تولید آن ها از حجم به نسبت کمتری از نانو ذرات استفاده می شود. مهم ترین جنبه مثبت استفاده از نانو پوشش ها این است که می توان به کمک آن ها به شمار زیادی از ویژگی های مطلوب و برجسته نانو مواد دست یافت بدون آن که نیاز به تولید اجزای بزرگ تر و مواد حجیم تر نانو کامپوزیت باشد.
نخستین بهره برداری عملکردی از نانو پوشش ها افزایش مقاومت مواد در برابر پوسیدگی و فرسودگی سایش و خوردگی است.
البته کاربرد نانو روکش ها به همین جا ختم نمی شود بلکه تغییر یا بهبود دیگر ویژگی ها از جمله ویژگی های مغناطیسی، الکتریکی، اپتیکی و اصطکاکی به طور کامل غیرقابل نفوذ شدن سطح مواد در برابر نفوذ مایعات و گازها و ایجاد سیمایی تزیینی را نیز می توان از موارد کاربرد این دسته مواد در صنعت ساختمان سازی برشمرد. یکی از کاربردهای مهم روکش ها در معماری ساخت شیشه های ضد انعکاس و ضد تشعشع است که تا به امروز سعی شده به کمک روش های مختلفی به آن دست یافت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفزمینه هایی که در آن از نانو روکش ها استفاده می شود عبارتند از: مواد غذایی و وسایل نقلیه و…. یکی دیگر از کابردهای نانو روکش این است که می توان در آینده ای نزدیک به عنوان لباس سربازان یا دیگر افراد استفاده شود.
در علم نانو مواد، روکش یا پوشش نام لایه بسیار نازکی است که بر روی مواد کشیده می شود تا به بالا بردن ویژگی سطح مواد کمک کند و جلوه آن را بهتر کند.
روکش های ارتقادهنده برای دوام ماده، روکش مقابله کننده برای هوازدگی سطح مواد و روکش های مقاوم در مقابل سایش و انواع مختلف دیگر روکش های محافظ در این گسترهٔ تعریف هستند.
البته گاهی ممکن است از پوشش ها برای افزایش یا کاهش چسبندگی سطح، تغییرات در کیفیت رنگ، بازتاب نور و غیره استفاده کرد.
نانو پوشش ها بهترین فرصت را برای ارتقای کیفی محصولات ساختمانی موجود یا حتی دیگر مصالح نانو بنیان جدید فراهم کرده اند.
بسیاری از روش های تولید نانومواد برای پوشش دادن سطوح وسیع به وسیله نانو روکش ها بسیار مناسب است.
عاملی که سبب می شود بتوان از هزینه تولید روکش های نانو کاست و آن ها را به میدان رقابت با پوشش های سنتی وارد کرد این است که ضخامت نانو روکش ها بسیار کم است و برای تولید آن ها از حجم به نسبت کمتری از نانو ذرات استفاده می شود. مهم ترین جنبه مثبت استفاده از نانو پوشش ها این است که می توان به کمک آن ها به شمار زیادی از ویژگی های مطلوب و برجسته نانو مواد دست یافت بدون آن که نیاز به تولید اجزای بزرگ تر و مواد حجیم تر نانو کامپوزیت باشد.
نخستین بهره برداری عملکردی از نانو پوشش ها افزایش مقاومت مواد در برابر پوسیدگی و فرسودگی سایش و خوردگی است.
البته کاربرد نانو روکش ها به همین جا ختم نمی شود بلکه تغییر یا بهبود دیگر ویژگی ها از جمله ویژگی های مغناطیسی، الکتریکی، اپتیکی و اصطکاکی به طور کامل غیرقابل نفوذ شدن سطح مواد در برابر نفوذ مایعات و گازها و ایجاد سیمایی تزیینی را نیز می توان از موارد کاربرد این دسته مواد در صنعت ساختمان سازی برشمرد. یکی از کاربردهای مهم روکش ها در معماری ساخت شیشه های ضد انعکاس و ضد تشعشع است که تا به امروز سعی شده به کمک روش های مختلفی به آن دست یافت.
wiki: نانو روکش