مقاومت مواد، مقاومت مصالح ( به انگلیسی: Strength of materials ) یا مکانیک مواد ( به انگلیسی: Mechanics of materials ) بخشی از علم مواد است که به مطالعهٔ استحکام مواد مهندسی و رفتار مکانیکی آن ها در حالت کلی ( مانند تنش، کرنش، تغییر شکل و رابطه های میان تنش و کرنش ) می پردازد. هدف اصلی از درس مقاومت مصالح فراهم کردن دست مایه ای است که مهندسان آینده بتوانند با استفاده از آن ماشین های گوناگون و سازه های باربر را تحلیل و طراحی کنند. تحلیل و طراحی هر سازهٔ معلوم شامل محاسبه تنش ها و تغییر شکلهاست. در علم مواد، مقاومت یک ماده عبارتست از توانایی آن دراستقامت ورزیدن ( تحمل کردن ) در برابر بار اعمالی بدون شکست است.
این بخش به مفهوم تنش و به معرفی روش های مورد استفاده برای تحلیل و طراحی ماشین ها و سازه ها باربر اختصاص داشت. نیروی وارد بر سطح، یا شدت نیروهای توزیع شده روی یک مقطع را تنش وارد بر آن مقطع می نامند آن را با حرف یونانی σ ( سیگما ) نشان می دهند؛ بنابراین تنش در عضوی که مساحت سطح مقطع اش A و تحت تأثیر بار محوری F باشد به صورت σ=F/A بیان می شود.
بارگذاری محوری به نیروهای اعمال شده در راستای محور طولی عضو گفته می شود که شامل کشش و فشار است، به عبارت دیگر نیروهایی که باعث دراز یا کوتاه شدن عضو می شود. به معادله σ=F/A تنش عمودی گفته می شود که در آن F بارگذاری محوری بروی سطح مقطع A است. این معادله نشان دهندهٔ تنش میانگین روی مقطع است و نه تنش در یک نقطه خاص مانند Q از مقطع. به طور کلی، مقدار به دست آمده برای تنش σ در نقطهٔ Q با مقدار تنش میانگین حاصل از معادله σ=F/A فرق دارد. اما در عمل فرض می شود توزیع تنش های عمودی در عضو تحت بارگذاری محوری در مجاورت نقاط اعمال بارها یکنواخت است. برای اینکه توزیع تنش ها در مقطه معینی یکنواخت باشد، لازم است خط اثر بارهای عمودی از مرکز جرم مقطع بگذرد. چنین بارگذاری را بارگذاری محوری مرکزی می نامند. در بارگذاری محوری خارج از مرکز، توزیع تنش ها یکنواخت نیست.
حالتی از تنش است ناشی از بار اعمال شده که منجر به کاهش طول ماده ( عضو تحت فشار ) در امتداد محور می شود، به عبارت دیگر حالتی از تنش که موجب فشردن ماده می شود. یک مورد ساده از فشار، فشار تک محوری شامل نیروهای مخالف در حال فشار دادن است. . مقاومت فشاری برای مواد به طور کلی بزرگتر از استحکام کششی شان است. با این حال سازه های بارگذاری شده تحت فشارهستند، در معرض حالت های شکست دیگری مانند کمانش که وابسته به هندسه عضو می باشد، هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین بخش به مفهوم تنش و به معرفی روش های مورد استفاده برای تحلیل و طراحی ماشین ها و سازه ها باربر اختصاص داشت. نیروی وارد بر سطح، یا شدت نیروهای توزیع شده روی یک مقطع را تنش وارد بر آن مقطع می نامند آن را با حرف یونانی σ ( سیگما ) نشان می دهند؛ بنابراین تنش در عضوی که مساحت سطح مقطع اش A و تحت تأثیر بار محوری F باشد به صورت σ=F/A بیان می شود.
بارگذاری محوری به نیروهای اعمال شده در راستای محور طولی عضو گفته می شود که شامل کشش و فشار است، به عبارت دیگر نیروهایی که باعث دراز یا کوتاه شدن عضو می شود. به معادله σ=F/A تنش عمودی گفته می شود که در آن F بارگذاری محوری بروی سطح مقطع A است. این معادله نشان دهندهٔ تنش میانگین روی مقطع است و نه تنش در یک نقطه خاص مانند Q از مقطع. به طور کلی، مقدار به دست آمده برای تنش σ در نقطهٔ Q با مقدار تنش میانگین حاصل از معادله σ=F/A فرق دارد. اما در عمل فرض می شود توزیع تنش های عمودی در عضو تحت بارگذاری محوری در مجاورت نقاط اعمال بارها یکنواخت است. برای اینکه توزیع تنش ها در مقطه معینی یکنواخت باشد، لازم است خط اثر بارهای عمودی از مرکز جرم مقطع بگذرد. چنین بارگذاری را بارگذاری محوری مرکزی می نامند. در بارگذاری محوری خارج از مرکز، توزیع تنش ها یکنواخت نیست.
حالتی از تنش است ناشی از بار اعمال شده که منجر به کاهش طول ماده ( عضو تحت فشار ) در امتداد محور می شود، به عبارت دیگر حالتی از تنش که موجب فشردن ماده می شود. یک مورد ساده از فشار، فشار تک محوری شامل نیروهای مخالف در حال فشار دادن است. . مقاومت فشاری برای مواد به طور کلی بزرگتر از استحکام کششی شان است. با این حال سازه های بارگذاری شده تحت فشارهستند، در معرض حالت های شکست دیگری مانند کمانش که وابسته به هندسه عضو می باشد، هستند.
wiki: مقاومت مواد