نامهای حضرت محمد صلی الله علیه و اله

[ویکی اهل البیت] شهورترین اسماء پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله محمد است که قرآن مجید به آن ناطق است، و اشتقاق او از حمد است، و بنای این اسم مفید مبالغه است در بلوغ غایت محمدت. و دیگر از اسماء شریفه آن حضرت أحمد است که قرآن به آن نیز ناطق است و همچنین اشتقاق آن از حمد است همچو احمر از حمرت، و جایزست که نعت باشد در حمد، و ابن عباس فرموده که اسم آن حضرت در تورات احمد است و ضحوک القتال یعنی پاک نفسی که حریص باشد بر جهاد که مرکب او شتر باشد، و ملبس او شمله، و ماکل او نان ریزه، و شمشیر بر گردن حمایل کرده باشد.
نام "محمد" برای ان حضرت در قرآن کریم 4 بار ذکر شده است. در سوره آل عمران آیه 144 و سوره احزاب آیه 40 و سوره محمد آیه 2 و سوره فتح آیه 29:
علاوه بر این آیات یک سوره هم به نام محمد در قرآن کریم آمده است.
روایات متعددی در مجامع روایی هست به این مضمون که اسم پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در آسمان ها احمد و در زمین محمد است . همچنین مطابق با آنچه در قرآن کریم آمده نام آن حضرت در کتب پیشینیان احمد ذکر شده است: «وَ إِذْ قالَ عیسَی ابْنُ مَرْیَمَ یا بَنی إِسْرائیلَ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ یَأْتی مِنْ بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْبَیِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبینٌ؛ و به یاد آورید هنگامی را که عیسی پسر مریم گفت: ای بنی اسرائیل! من فرستاده خدا به سوی شما هستم در حالی که کتابی (تورات) را که پیش از من فرستاده شده تصدیق دارم و بشارت دهنده به رسولی هستم که بعد از من می آید، و نام او احمد است، هنگامی که او (احمد) با معجزات و دلایل روشن به سراغ آن ها آمد گفتند: این سحری است آشکار». (سوره صف، آیه 6)