امروزه از میرزا محمد تقی خان فراهانی ( ۱۱۸۶–۱۲۳۰ ه. خ ) دست نوشته ها، اسناد و نامه هایی باقی مانده است. در مورد صحیح یا جعلی بودن چندی از نامه های منسوب به او، اختلاف نظرهایی وجود داشته است.
تصویری از یک دست نوشته منسوب به امیرکبیر وجود دارد که مخاطب آن ناصرالدین شاه است. متن این دست نوشته که چندین سال ابتدا به شکل پلی کپی ( به ویژه میان ایرانیان مقیم آمریکا ) [ ۱] و بعداً در اینترنت و شبکه های اجتماعی منتشر شد[ ۲] بدین شرح است:
قربانت شومالساعه که در ایوان منزل با همشیره همایونی به شکستن لبه نان مشغولم خبر رسید که شاهزاده موثق الدوله حاکم قم را که به جرم رشاء و ارتشاء معزول کرده بودم به توصیه عمه خود ابقاء فرموده و سخن هزل بر زبان رانده اید. فرستادم او را تحت الحفظ به تهران بیاورند تا اعلیحضرت بدانند که اداره امور مملکت با توصیه عمه و خاله نمی شود. زیاده جسارت است. تقی
این دست نوشته در منابعی به عنوان یک سند واقعی منتشر شده است که مقاله حسین شهسوارانی در فصلنامه اباختر، [ ۳] یادداشت مهدی غنی در روزنامه اعتماد[ ۴] و مطلبی در وبگاه خبری تابناک[ ۵] از آن جمله هستند.
الیاس نادران نماینده تهران در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی در نطق پیش ازدستور خود در تاریخ ۹ دی ۱۳۸۳ این نامه را در صحن علنی مجلس خواند. [ ۶]
شاهین سپنتا در مطلبی در وبلاگ خود از نصب این نامه در باغ فین کاشان خبر داد. [ ۷]
ایرج افشار و نصرالله حدادی این دستخط را با ذکر دلایلی جعلی می دانند. ایرج افشار در بخارا آن را «نامه ای مزوّر و مجعول آن هم به طریقی جاهلانه» نامید[ ۸] و حدادی در یادداشتی در اعتماد ( که بعداً در اطلاعات و خبرآنلاین بازنشر شد ) آن را حاصل «سندسازی و جعل» خواند. [ ۹]
این سند در هیچ یک از کتاب های معتبری که در مورد امیرکبیر است ( مانند امیرکبیر و ایران فریدون آدمیت، امیرکبیر عباس اقبال آشتیانی و قبله عالم عباس امانت ) یا اسناد وی را جمع آوری کرده است ( دو کتاب علی آل داوود، نامه های امیرکبیر ( ۱۳۷۱ ) چاپ نشر تاریخ ایران و اسناد و نامه های امیرکبیر ( ۱۳۷۹ ) چاپ سازمان اسناد ملی ) ثبت یا اشاره نشده است. [ ۱۰]
به نوشته افشار، «شیوه خط و پیچ وخم کلمات آن گویای تازه نویسی و ناشی گرانه نویسی است». [ ۱۱] ایرادهای واردشده به شیوه نگارشی عبارتند از:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتصویری از یک دست نوشته منسوب به امیرکبیر وجود دارد که مخاطب آن ناصرالدین شاه است. متن این دست نوشته که چندین سال ابتدا به شکل پلی کپی ( به ویژه میان ایرانیان مقیم آمریکا ) [ ۱] و بعداً در اینترنت و شبکه های اجتماعی منتشر شد[ ۲] بدین شرح است:
قربانت شومالساعه که در ایوان منزل با همشیره همایونی به شکستن لبه نان مشغولم خبر رسید که شاهزاده موثق الدوله حاکم قم را که به جرم رشاء و ارتشاء معزول کرده بودم به توصیه عمه خود ابقاء فرموده و سخن هزل بر زبان رانده اید. فرستادم او را تحت الحفظ به تهران بیاورند تا اعلیحضرت بدانند که اداره امور مملکت با توصیه عمه و خاله نمی شود. زیاده جسارت است. تقی
این دست نوشته در منابعی به عنوان یک سند واقعی منتشر شده است که مقاله حسین شهسوارانی در فصلنامه اباختر، [ ۳] یادداشت مهدی غنی در روزنامه اعتماد[ ۴] و مطلبی در وبگاه خبری تابناک[ ۵] از آن جمله هستند.
الیاس نادران نماینده تهران در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی در نطق پیش ازدستور خود در تاریخ ۹ دی ۱۳۸۳ این نامه را در صحن علنی مجلس خواند. [ ۶]
شاهین سپنتا در مطلبی در وبلاگ خود از نصب این نامه در باغ فین کاشان خبر داد. [ ۷]
ایرج افشار و نصرالله حدادی این دستخط را با ذکر دلایلی جعلی می دانند. ایرج افشار در بخارا آن را «نامه ای مزوّر و مجعول آن هم به طریقی جاهلانه» نامید[ ۸] و حدادی در یادداشتی در اعتماد ( که بعداً در اطلاعات و خبرآنلاین بازنشر شد ) آن را حاصل «سندسازی و جعل» خواند. [ ۹]
این سند در هیچ یک از کتاب های معتبری که در مورد امیرکبیر است ( مانند امیرکبیر و ایران فریدون آدمیت، امیرکبیر عباس اقبال آشتیانی و قبله عالم عباس امانت ) یا اسناد وی را جمع آوری کرده است ( دو کتاب علی آل داوود، نامه های امیرکبیر ( ۱۳۷۱ ) چاپ نشر تاریخ ایران و اسناد و نامه های امیرکبیر ( ۱۳۷۹ ) چاپ سازمان اسناد ملی ) ثبت یا اشاره نشده است. [ ۱۰]
به نوشته افشار، «شیوه خط و پیچ وخم کلمات آن گویای تازه نویسی و ناشی گرانه نویسی است». [ ۱۱] ایرادهای واردشده به شیوه نگارشی عبارتند از:
