نام ها و القاب شاهانه در میان فرعون های مصر باستان روشی معمول و فراگیر برای نامیدن شاهان بود که در میان آن ها رواج داشت. این نام ها نماد قدرت فراگیر فرعون بوده اند و نقش نوعی اعتبارنامه برای او بازی می کردند که گاه در طول دوران پادشاهی اش عوض می شد.
بهره گیری از فهرست نام های کامل، که شامل ۵ نام می شوند، تا پادشاهی میانه مرسوم نبود اما پس از آن تا پایان دوره فرعون ها در امپراتوری روم ادامه پیدا کرد.
این نام به فرعون به عنوان هم تجسم هوروس - خدای شاهین وار شهر نخن که نخستین فرعون مصر، نارمر، از آنجا برخاست - و هم بهره گیرنده از حفاظت او اشاره دارد. این نام قدیمی ترین در میان دیگر نام ها است.
در میان پادشاهان دودمان های نخستین ( پادشاهی کهن ) نام هوروسی اغلب درون یک سرخ جای می گرفت.
نمونه ها:
• آمنهوتپ سوم ( دودمان هجدهم ) : «هِر کا اوسِر خا اِم ماعات» ( به لاتین: Her ka ouser kha em Maât ) به معنای «هوروس، گاو نر قدرتمند که همچون ماآت روشن به نظر می آید»
• توتانخ آمون ( دودمان هجدهم ) : «هِر کا ناخت توت مِسوت» ( به لاتین: Her ka nakht tout mesout ) به معنای «هوروس، گاو نر قدرتمند، زایشی عالی»
شاهان بسیار قدیمی همچون نارمر و هورآها تنها توسط نام هوروسیشان شناخته می شوند.
این نام فرعون را در محافظت دو خدای شاهانه ی مصر باستان قرار می داد: نخبت، خدای کرکس وار مصر علیا و بوتو خدای مار کبری گونه ی مصر سفلی. نام هر دو خدای در هیروگلیف به صورت "استاد" یا "استاد بانو" آمده که در کنار هم ترکیب نبتی ( به لاتین: NBTY ) یا همان "دو استاد بانو" یا "دو بانو" را می سازند.
• آمنهوتپ سوم: «نبتی سِمِن هِپ سِگِرِش» ( به لاتین: Nebty semene hep segereh taouy ) به معنای «نبتی، همو که قوانین و آرامش پایدار دو سرزمین را بر پا می سازد»
• توتانخ آمون: «نبتی نِفِر هِپو سِگِرِش تائوی سِهِتِپ نِچِرو نِبو» ( به لاتین: Nebty semene hep segereh taouy ) به معنای «نبی، به قوانین برتریشان را داد، همو که دو سرزمین را آرام می کند و همه خدایان را راضی می کند»
• رامسس دوم ( دودمان نوزدهم ) : «نبتی مِک کِمِت اوعاف خاسوت» ( به لاتین: Nebty mek - Kemet ouaf - khasout ) به معنای «نبتی، همو که مصر را آرام می کند و کشورهای بیگانه را ناچار به کرنش می کند»
نماد این نام هوروسی به شکل شاهینی است که بر روی نماد در نظر گرفته شده برای طلا در خط هیروگلیف ( به لاتین: nbw ) ایستاده. این نماد می تواند نمایان گر نزدیکی شاه با هوروس زمینی و آسمانی باشد با این حال این دیدگاه فراگیر نیست.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبهره گیری از فهرست نام های کامل، که شامل ۵ نام می شوند، تا پادشاهی میانه مرسوم نبود اما پس از آن تا پایان دوره فرعون ها در امپراتوری روم ادامه پیدا کرد.
این نام به فرعون به عنوان هم تجسم هوروس - خدای شاهین وار شهر نخن که نخستین فرعون مصر، نارمر، از آنجا برخاست - و هم بهره گیرنده از حفاظت او اشاره دارد. این نام قدیمی ترین در میان دیگر نام ها است.
در میان پادشاهان دودمان های نخستین ( پادشاهی کهن ) نام هوروسی اغلب درون یک سرخ جای می گرفت.
نمونه ها:
• آمنهوتپ سوم ( دودمان هجدهم ) : «هِر کا اوسِر خا اِم ماعات» ( به لاتین: Her ka ouser kha em Maât ) به معنای «هوروس، گاو نر قدرتمند که همچون ماآت روشن به نظر می آید»
• توتانخ آمون ( دودمان هجدهم ) : «هِر کا ناخت توت مِسوت» ( به لاتین: Her ka nakht tout mesout ) به معنای «هوروس، گاو نر قدرتمند، زایشی عالی»
شاهان بسیار قدیمی همچون نارمر و هورآها تنها توسط نام هوروسیشان شناخته می شوند.
این نام فرعون را در محافظت دو خدای شاهانه ی مصر باستان قرار می داد: نخبت، خدای کرکس وار مصر علیا و بوتو خدای مار کبری گونه ی مصر سفلی. نام هر دو خدای در هیروگلیف به صورت "استاد" یا "استاد بانو" آمده که در کنار هم ترکیب نبتی ( به لاتین: NBTY ) یا همان "دو استاد بانو" یا "دو بانو" را می سازند.
• آمنهوتپ سوم: «نبتی سِمِن هِپ سِگِرِش» ( به لاتین: Nebty semene hep segereh taouy ) به معنای «نبتی، همو که قوانین و آرامش پایدار دو سرزمین را بر پا می سازد»
• توتانخ آمون: «نبتی نِفِر هِپو سِگِرِش تائوی سِهِتِپ نِچِرو نِبو» ( به لاتین: Nebty semene hep segereh taouy ) به معنای «نبی، به قوانین برتریشان را داد، همو که دو سرزمین را آرام می کند و همه خدایان را راضی می کند»
• رامسس دوم ( دودمان نوزدهم ) : «نبتی مِک کِمِت اوعاف خاسوت» ( به لاتین: Nebty mek - Kemet ouaf - khasout ) به معنای «نبتی، همو که مصر را آرام می کند و کشورهای بیگانه را ناچار به کرنش می کند»
نماد این نام هوروسی به شکل شاهینی است که بر روی نماد در نظر گرفته شده برای طلا در خط هیروگلیف ( به لاتین: nbw ) ایستاده. این نماد می تواند نمایان گر نزدیکی شاه با هوروس زمینی و آسمانی باشد با این حال این دیدگاه فراگیر نیست.
