ناقل ویروسی

ناقل های ویروسی ( به انگلیسی: Viral vectors ) ابزارهایی هستند که معمولاً توسط زیست شناسان مولکولی برای ارسال مواد ژنتیکی به درون سلول ها استفاده می شود. با این فرایند، می توان در بدن موجود زنده و به صورت درون جانداری ( In vivo ) یا در کشت سلولی و به صورت درون کشتگاهی ( In vitro ) انتقال ژن ها و برخی ترکیبات شیمیایی و داروها را به سلول ها انجام داد. ویروس ها مکانیسم های مولکولی ویژه ای را برای انتقال کارآمد ژنوم خود به داخل سلول هایی که آلوده می کنند، کسب کرده اند. زیست شناسان مولکولی برای اولین بار در دهه ۱۹۷۰ از این روش استفاده کردند. پل برگ از ویروس اصلاح شدهٔ SV40 حاوی DNA از باکتریوفاژ لاندا برای آلوده کردن سلول های کشت شدهٔ کلیه ی میمون در آزمایشگاه استفاده کرد. [ ۱]
از ناقل های ویروسی علاوه بر استفاده در تحقیقات زیست مولکولی، برای ژن درمانی و تولید واکسن نیز استفاده می شود.
جهت تحقیق و پژوهش و پاسخ به سوالات بدون جواب علمی.
ژن درمانی تکنیکی برای اصلاح ژن های معیوب مسئول ایجاد بیماری است. در آینده، ژن درمانی ممکن است راهی برای درمان اختلالات ژنتیکی، مانند نقص ایمنی ترکیبی شدید، فیبروز کیستیک یا حتی هموفیلی A فراهم کند. از آنجا که این بیماری ها از جهش در توالی به خصوصی در دی ان ای ناشی می شوند می توان با ارسال توالی و ژن های سالم و طبیعی به درون سلول های هدف، بیماری را کنترل یا درمان کرد. با وجود این مزایا باید قبل از استفاده گسترده از این روش ها تحقیقات بیشتری در مورد ایمن بودن این روش به انجام شود. پاسخ ایمنی به ویروس ها نه تنها مانع از انتقال ژن به سلول های هدف می شود بلکه می تواند عوارض شدیدی را برای بیمار ایجاد کند. یکی از آزمایش های اولیه ژن درمانی در سال ۱۹۹۹ که با استفاده از ناقل آدنو ویروسی انجام گرفت، منجر به مرگ بیماری به نام جسی گلسینگر شد. [ ۲]
واکسن ناقل ویروس زنده واکسنی است که با استفاده از یک جاندار ( معمولاً ویروس یا باکتری ) بی خطر به منظور تحریک پاسخ ایمنی ژن های عامل بیماری زا به داخل بدن فرستاده می شود. [ ۳]
گونه ای از ویروس آبله قناری اصلاح شده برای حمل اینترلوکین ۲ گربه ای برای درمان گربه های مبتلا به فیبروسارکوما استفاده می شود. [ ۴]
• رتروویروس ها
• لنتی ویروس ها
• آدنوویروس ها
• ویروس های مرتبط با آدنوویروس
• ویروس های گیاهی
• هیبریدها