ناطق هما

دانشنامه آزاد فارسی

ناطِق، هما (ارومیه ۱۳۱۲ش-۱۳۹۴ش)
پژوهشگر ایرانی. دورۀ دبیرستان را در تهران به پایان برد. با بورس دولت فرانسه برای ادامۀ تحصیل به پاریس رفت و دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۳۴۷ش در دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به تدریس پرداخت. در ۱۳۵۹ش، هم زمان با تعطیلی دانشگاه ها راهی پاریس شد و با جست وجو و پژوهش در اسناد وزارت امور خارجه و آرشیو ملی فرانسه، کتاب های باکو در ۱۹۰۵ وتبریز در ۱۹۰۶ را تدوین و تألیف کرد. چندی بعد مؤسسۀ مطالعات ایران شناسی در دانشگاه سوربن را بنیاد نهاد و خود نیز در آن مرکز، به تدریس پرداخت. تعدادی از آثارش در کشورهای آلمان و فرانسه انتشار یافته است. از آثارش: کارنامه و زمانۀ میرزا آقاخان کرمانی؛ بازرگانان در دادوستد با بانک رژی و تنباکو (۱۳۷۳ش)؛ ایران در راه یابی فرهنگی ۱۸۴۸ـ۱۸۳۴ (لندن، ۱۳۶۷ش)؛ از ماست که بر ماست (۱۳۵۷ش)؛ ترجمۀ آخرین روزهای لطف علی خان زند، اثر هارفورد جونز؛ روزنامۀ قانون (۱۳۵۵ش)؛ افکار اجتماعی و سیاسی و اقتصادی در آثار منتشرنشدۀ دوران قاجار (۱۳۵۶ش)؛ میرزا آقاخان کرمانی، نامه های تبعید (آلمان، ۱۳۶۸ش).

پیشنهاد کاربران

بپرس