نادیا

نادیا (رمان). نادیا ( به فرانسوی: Nadja ) یکی از مشهودترین کارهای جنبش سورئالیستی فرانسه است که دومین رمان منتشر شده آندره برتون محسوب می شود. این رمان در سال ۱۹۲۸ منشتر شده است. این رمان با یک سؤال شروع می شود «من کی هستم؟» این رمان براساس تعاملاتی که برتون با یک زن جوان به نام نادیا در طی ده روز داشته است و از این لحاظ به نوعی یک شبه خودنگاری از ارتباط برتون با یکی از بیماران روانی پیر ژانت محسوب می شود. ساختاری غیر خطی کتاب در بعضی از قسمتها شامل اشاراتی به بعضی از دیگر هنرمندان سورئال پاریس مثل لوئی آراگون و در این لحاظ به واقعیت میل می کند. آخرین خط کتاب شامل عنوانی برای کنسرت فلوت پیر بلوز است ( ( به فرانسوی: explosante - fixe. . . ) این کتاب توسط عباس پژمان به فارسی ترجمه شده و نشر هرمس آن را منتشر ساخته است.
راوی، به نام آندره، در حدود یک سوم رمان، پیش از آن که در نهایت روایتی را آغاز کند، به طور کلی، از رابطه کوتاه ده روزه خود با شخصیت اصلی نادیا، به شکل روایتی سورئالیستی، برایمان سخن می گوید. نادیا به این نام خوانده می شود «زیرا در روسی آغاز کلمه امید است، و چون فقط آغاز است»، اما نام او ممکن است تداعی کننده کلمه اسپانیایی «نادی» باشد که به معنای «هیچ کس» است. راوی به این زنی علاقه مند می شودف در حالی که فقط در یک برخورد تصادفی در خیابان او را دیده و بلافاصله با او هم صحبت شده است. او متکی به قرار ملاقات های روزانه می شود، که گاه به اوج عشق می رسد. با این حال، شیفتگی واقعی او نسبت به نادیا، دیدگاه او از جهان است که اغلب از طریق بحث در مورد آثار تعدادی از هنرمندان سوررئالیست، از جمله خودش، برانگیخته می شود. در حالی که درک او از هستی، یک فرد به شدت مستبد را زیر و رو می کند، بعداً مشخص می شود که او دیوانه است و به یک آسایشگاه تعلق دارد. پس از اینکه نادیا جزئیات زیادی از زندگی گذشته خود را فاش می کند، او به یک معنا دچار ابهام زدایی می شود و راوی متوجه می شود که او نمی تواند به رابطه شان ادامه دهد.
• دوستش ندارم؟ نزدیکترین چیز به اویم وقتی که من کنار او هستم
• زیبایی یا مخل است یا اصلاً وجود ندارد
• او نمی تواند وارد شود، او وارد نشد