نادبیر

بیسواد، آنکه نوشتن نداند.
« چو مردم نادبیر که به حد قوت دبیر است، یعنی چو بیاموزد دبیر شود و ز حیوان بی سخن که او به حد قوت دبیر نیست، هرگز دبیری نیاید. » ناصرخسرو، زادالمسافر.