نابح

لغت نامه دهخدا

نابح. [ ب ِ ] ( ع ص ) بانگ کننده مثل سگ و آهو و قچقار و مار . ( آنندراج ). سگ بانگ کننده. ( ناظم الاطباء ). اصل نباح مخصوص صدای سگ است و بعد به صدای دیگر حیوانات هم اطلاق شده است. ( اقرب الموارد ). ج ، نَوابِح ، نُبَّح ، نُبوح.

پیشنهاد کاربران

بپرس