نائه

لغت نامه دهخدا

نائه. [ ءِه ْ ] ( ع ص ) بلند و برآمده. ( منتهی الارب ). نعت است از نَوَه که به معنی بلند گردیدن است. ( منتهی الارب ).

نائه. [ ءِه ْ ] ( ع ص ) ( از «ن ی هَ» ) مرتفع. ( ناظم الاطباء ). رفیع. مشرف. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس