میکروفون

میکروفن یا صدابَر[ ۱] ( به انگلیسی: Microphone ) دستگاه یا حسگری است که صدا را به جریان الکتریسیته تبدیل می کند. میکروفن ( به شکل محاوره ای مایک نامیده می شود ( / maɪk / ) وسیله ای است که صوت را به الکتریسیته و نیز حسگری است که صوت را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می کند. در سال ۱۸۷۶، امیل برلاینر نخستین میکروفن را اختراع کرد که به عنوان فرستنده ی صدا در تلفنها به کار برده شد. میکروفن ها کاربردهای زیادی در تلفن، ضبط صوت، سیستم های کارائوکه، سمعک، ساخت فیلم و انیمیشن، مهندسی صوت، تلفن های رادیویی خصوصی ( همانند واکی تاکی اما در مسافت های بیشتر ) ، بلندگوهای دستی، ساخت برنامه های رادیویی و تلویزیونی، ضبط صدا در رایانهها، سیستم های تشخیص گفتار، voIP و نیز کاربردهای غیر صوتی ( خارج از محدوده شنوایی انسان ( از ۲۰ تا ۲۰۰۰۰ کیلو هرتز ) ) مانند بررسی فراصوت و سیستم های عیب یابی دارند. امروزه بیشتر میکروفن ها از سیستم های القای الکترو مغناطیسی ( میکروفن های پویا ( دینامیک ) ) ، تغییر گنجایش خازنی ( میکروفن های خازنی ( کندانسر ) ) ، تنش پیزوالکتریسیته و سوار سازی ( مدولاسیون ) نوری برای تولید سیگنال الکتریکی از امواج مکانیکی بهره می برند. هر میکروفون دارای چهار خصوصیت اصلی است:
• حساسیت
• امپدانس
• پاسخ فرکانس
• جهت دار بودن
• مغناطیس
انواع میکروفون ها ( Microphone ) از نظر ساختاری به دو نوع دینامیکی و خازنی تقسیم می شوند ولی از نظر کاربرد میکروفون ها دارای انواعی مانند یقه ای، گلویی ( لارنگوفون ) ، سخنرانی، استودیو و… هستند. میکروفون های یقه ای کاربردهای زیادی دارند. به جای استفاده از میکروفون های بزرگ که هم سنگین هستند و هم دست و پاگیر مطمئناً وجود یک میکروفون یقه ای بسیار کارآمد است. برای اینکه میکروفون یقه ای را انتخاب کنید باید مدل و انواع آن را بشناسید.
در میکروفن های دینامیک، سیگنال صدا با حرکت کردن یک هادی در میان یک میدان مغناطیسی ایجاد می شود. در بیشتر میکروفون های دینامیک یک دیافراگم بسیار باریک و سبک در پاسخ به فشار هوا حرکت می کند. حرکت دیافراگم باعث حرکت یک سیم پیچ صدای معلق در میان یک میدان مغناطیسی می شود، و منجر به ایجاد جریان الکتریکی کوچکی می شود. میکروفون های دینامیک حساسیت کمتری ( در مقابل فشار هوا و فرکانس های بالا ) نسبت به میکروفون های خازنی دارند و معمولاً می توانند در شرایط سخت تری کار کنند. همچنین این میکروفون ها ارزان تر هستند و برای ضبط صدای درامز و گیتار الکتریک مناسب تر می باشند. مناسب ترین میکروفون برای snare میکروفون Shure SM۵۷ ( که برای آمپلی فایر گیتار نیز عالی هستند ) . بسیاری از مهندسان از میکروفون Sennheiser MD۴۲۱ برای toms و AKG D۱۱۲ برای باس درام استفاده می کنند. به طور کلی این میکروفون برای اجراهای زنده و خوانندگی مورد استفاده قرار می گیرد. این میکروفون نویز، دم وبازدم و خش خش و صداهای اضافه اطراف را حذف می کند. [ ۲]

میکروفون (فیلم). «میکروفون» ( عربی: میکروفون ) یک فیلم است که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد.

میکروفون (microphone)
یکی از اجزای اصلی دستگاه های ضبط و پخش صدا، برای تبدیل انرژی مکانیکی امواج صوتی به سیگنال های الکتریکی. با استفاده از تراگردان کار می کند. در میکروفون، دیافراگمی متصل به سیم پیچ بین دو قطب آهنربایی دایم قرار دارد. امواج صوتی سبب ارتعاش دیافراگم می شوند و دیافراگم نیز سیم پیچ را در میدان مغناطیسی آهنربای دایم به حرکت درمی آورد. درنتیجه، جریان القایی منطبق با الگوی امواج صوتی از سیم پیچ می گذرد و به تقویت کننده (آمپلی فایر) می رسد. سیگنال های تقویت شده ضبط یا با بلندگو پخش می شوند. دهنی تلفن از ساده ترین میکروفون هاست که مخترع اسکاتلندی، اَلگزاندر گراهام بل، آن را اختراع کرد (۱۸۷۶). سایر میکروفون ها در دستگاه های ضبط صدا و فیلم برداری ناطق به کار می روند. تلفن ها میکروفون زغالی دارند. این نوع میکروفون فقط در گسترۀ باریکی از فرکانس کار می کند. برای پخش موسیقی زنده غالباً از میکروفون سیم پیچ متحرک استفاده می کنند. در این نوع میکروفون، دیافراگمی که با امواج صوتی ارتعاش می کند، پیچکی را در یک میدان مغناطیسی به حرکت درمی آورد و بدین ترتیب، جریان الکتریکی تولید می کند. در میکروفون نواری، دیافراگم و پیچک در هم ادغام شده اند. میکروفون خازن دار اغلب در دستگاه های پخش صوت به کار می رود و با خازن کار می کند.