مینای دندان

مینای دندان ( به انگلیسی: Tooth Enamel ) رویی ترین قسمت دندان در کالبد دندان انسان است؛ همچنین سخت ترین عضو بدن از لحاظ استحکام می باشد[ نیازمند منبع] و به عنوان یک پوشش کل تاج دندان را می پوشاند و در واقع چیزی که در دهان از یک دندان سالم مشاهده می کنیم همان مینای دندان است. ضخامت این لایه متغیر بوده و در بعضی جاها تا ۳ میلی متر می رسد. [ ۱] قسمتی از تاج دندان که در دهان قابل مشاهده و لمس است، مینا نامیده می شود؛ سایر قسمت های تاج در زیر مینا قرار دارند. [ ۲] مینای دندان همراه با عاج دندان ، ساروجه cementum و پالپ دندان dental pulp یکی از چهار بافت بزرگ تشکیل دهنده دندان که معدنی ترین و سخت ترین عضو در پیکر انسان است. این ماده معمولاً در بافت قابل مشاهده دندان قرار دارد و بیشتر قسمت های پاسداری شده توسط بخش پایه ای عاج و همه قسمت های تشریحی تاج را پوشش می دهد. این ماده همچنین در دندان های کوچک پوستی کوسه نیر یافت می شود. [ ۳]
۹۶٪ از مینا را مواد معدنی و ۴٪ باقی مانده را آب و مواد آلی تشکیل می دهند. [ ۳] این ماده، غنی ترین عضو بدن از نظر کلسیم است و ۹۵٪ آن ترکیبات کلسیم است. ۵۱٪ این بافت را مواد آلی و بقیه را آب تشکیل می دهد. مینا تمام سطوح خارجی هر دندان را می پوشاند و باعث حفاظت از آن می شود. [ ۴] ( هیدروکسی آپاتیت )