عاج دندان یا دِنتین ( به انگلیسی: Dentin ) بافتی مینرالیزه است که تنهٔ اصلی دندان را تشکیل می دهد. عاج در ناحیهٔ تاج، به وسیلهٔ مینا، و در ناحیهٔ ریشه، به وسیلهٔ سیمان پوشیده شده است. محل اتصال عاج و مینا به صورت حاشیهٔ دندانه داری است و اتصال عاجی - مینایی یا DEJ ( Dentino - Enamel Junction ) نام دارد. در صورتی که اتصال عاجی - سیمانی یا DCJ ( Dentino - Cementum Junction ) مشخص و واضح نیست.
رنگ عاج در مقایسه با رنگ مینا، زرد است. نور به آسانی می تواند از مینای مینرالیزه و نازک عبور کند و به وسیلهٔ عاج، منعکس شود. به همین علت، تاج دندان، تقریباً نمای زردرنگی دارد. از آنجا که مادهٔ معدنی عاج بسیار بالا و تنها مقداری کمتر از میناست، بنابراین می توان گفت که عاج از استخوان و سیمان سخت تر، و از مینا سست تر است.
وزن عاج بالغ را حدود ۷۰٪ مواد معدنی، ۲۰٪ مواد آلی و ۱۰٪ آب تشکیل می دهد. عاج به وسیلهٔ سلول هایی به نام ادنتوبلاست ساخته می شود که در محیط پالپ قرار دارند و زواید سلولی آن ها درون عاج و در ساختارهایی لوله مانند به نام «توبولهای عاجی» گسترده شده اند. این سلول ها در ابتدا ماتریکس آلی دنتین را می سازند و سپس آن را کلسیفیه می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرنگ عاج در مقایسه با رنگ مینا، زرد است. نور به آسانی می تواند از مینای مینرالیزه و نازک عبور کند و به وسیلهٔ عاج، منعکس شود. به همین علت، تاج دندان، تقریباً نمای زردرنگی دارد. از آنجا که مادهٔ معدنی عاج بسیار بالا و تنها مقداری کمتر از میناست، بنابراین می توان گفت که عاج از استخوان و سیمان سخت تر، و از مینا سست تر است.
وزن عاج بالغ را حدود ۷۰٪ مواد معدنی، ۲۰٪ مواد آلی و ۱۰٪ آب تشکیل می دهد. عاج به وسیلهٔ سلول هایی به نام ادنتوبلاست ساخته می شود که در محیط پالپ قرار دارند و زواید سلولی آن ها درون عاج و در ساختارهایی لوله مانند به نام «توبولهای عاجی» گسترده شده اند. این سلول ها در ابتدا ماتریکس آلی دنتین را می سازند و سپس آن را کلسیفیه می کنند.
wiki: عاج دندان