میل گرد آهن آج دار آرماتور فولادی یا فیبر پلیمری تقویت شده ای است که در بتن برای جبران و بالا بردن مقاومت کششی پایین آن ( بتن ) مورد استفاده قرار می گیرد. فولاد یا فیبر پلیمری که به این منظور در سازه های بتن آرمه به کار می رود به شکل سیم یا میل گرد می باشد. در موارد خاصی از فولاد ساختمانی نظیر نیمرخ های I شکل، ناودانی یا قوطی نیز برای مسلح کردن بتن استفاده می شود. آج در میل گرد به منظور درگیر کردن فولاد در بتن است بدین منظور آج در میل گرد به صورت مارپیچ و با عمق استاندارد ایجاد می شود تا بتواند سطح درگیری میل گرد و بتن بالا رود. [ ۱]
روش های متداول تولید میلگرد معمولاً برای تولید میلگرد از فرآیندی به نام نورداستفاده می شود. نورد در حقیقت یکی از رایج ترین روش های تولید مقاطع فولادی مختلف است . نورد به دو دسته گرم و سرد تقسیم می شود نورد گرم: متداول ترین روش که در آن شمش فولادی گداخته توسط غلتک هایی که در مسیر آن قرار گرفته اند، در معرض فشار قرار می گیرد.
مجموع مراحل تولید میلگرد را می توان به صورت زیر خلاصه کرد: گرم کردن ماده اولیه نورد شمش خنک کردن برش بسته بندی ( بندیل بندی ) شمش های فولادی با طی کردن مراحل بالا در نهایت به میلگرد ساده تبدیل می شوند. به منظور تولید انواع آجدار این محصول، باید بعد از اجرای فرایند نورد با استفاده از دستگاه های مخصوص آج ها را بر روی بدنه کالا حک کرد. نورد سرد: برای تولید میلگردهای با مقاومت بالا از این روش استفاده می شود. این روش تولید شامل مراحل نورد سرد، آج زنی و عملیات حرارتی است و میلگردهای A4 و A5 ممولا با این روش تولید می شوند میکردآلیاژی: استفاده از عناصر آلیاژی خاص در تولید میلگرد که منجر به افزایش استحکام و مقاومت میلگرد می گردد معمولا میلگردهای A2 با این روش تولید می شوند ترمکس: ترکیبی از نورد گرم و عملیات حرارتی می باشد. افزایش استحکام و چکش خواری میلگرد از ویژگی های میلگرد های ترمکس است
کشورهای مختلف علاوه بر پیروی از استانداردهای جهانی، استاندارد داخلی ای را نیز بر مبنای شرایط اقلیمی خود تعریف کرده اند. تولید میلگرد در ایران با توجه به سه استاندارد مختلف انجام می شود. تنها تفاوت استانداردهای موجود، مقاومت تسلیم و مقاومت کششی محصول نهایی است.
عنوان استاندارد میلگرد در ایران «میلگردهای فولادی گرم نوردیده برای تسلیح بتن – ویژگی ها و روش های آزمون» است در سال ۱۳۶۹ به شماره ۳۱۳۲ ISIRI توسط سازمان ملی استاندارد ایران تدوین شد. بعد از آن در سال ۱۳۹۲ مجدداً مورد بازنگری و تجدید نظر قرار گرفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروش های متداول تولید میلگرد معمولاً برای تولید میلگرد از فرآیندی به نام نورداستفاده می شود. نورد در حقیقت یکی از رایج ترین روش های تولید مقاطع فولادی مختلف است . نورد به دو دسته گرم و سرد تقسیم می شود نورد گرم: متداول ترین روش که در آن شمش فولادی گداخته توسط غلتک هایی که در مسیر آن قرار گرفته اند، در معرض فشار قرار می گیرد.
مجموع مراحل تولید میلگرد را می توان به صورت زیر خلاصه کرد: گرم کردن ماده اولیه نورد شمش خنک کردن برش بسته بندی ( بندیل بندی ) شمش های فولادی با طی کردن مراحل بالا در نهایت به میلگرد ساده تبدیل می شوند. به منظور تولید انواع آجدار این محصول، باید بعد از اجرای فرایند نورد با استفاده از دستگاه های مخصوص آج ها را بر روی بدنه کالا حک کرد. نورد سرد: برای تولید میلگردهای با مقاومت بالا از این روش استفاده می شود. این روش تولید شامل مراحل نورد سرد، آج زنی و عملیات حرارتی است و میلگردهای A4 و A5 ممولا با این روش تولید می شوند میکردآلیاژی: استفاده از عناصر آلیاژی خاص در تولید میلگرد که منجر به افزایش استحکام و مقاومت میلگرد می گردد معمولا میلگردهای A2 با این روش تولید می شوند ترمکس: ترکیبی از نورد گرم و عملیات حرارتی می باشد. افزایش استحکام و چکش خواری میلگرد از ویژگی های میلگرد های ترمکس است
کشورهای مختلف علاوه بر پیروی از استانداردهای جهانی، استاندارد داخلی ای را نیز بر مبنای شرایط اقلیمی خود تعریف کرده اند. تولید میلگرد در ایران با توجه به سه استاندارد مختلف انجام می شود. تنها تفاوت استانداردهای موجود، مقاومت تسلیم و مقاومت کششی محصول نهایی است.
عنوان استاندارد میلگرد در ایران «میلگردهای فولادی گرم نوردیده برای تسلیح بتن – ویژگی ها و روش های آزمون» است در سال ۱۳۶۹ به شماره ۳۱۳۲ ISIRI توسط سازمان ملی استاندارد ایران تدوین شد. بعد از آن در سال ۱۳۹۲ مجدداً مورد بازنگری و تجدید نظر قرار گرفت.
wiki: میل گرد