میرعبدالوهاب معموری اصفهانی

[ویکی فقه] میرعبدالوهاب معموری اصفهانی، از شعرای قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است.
میر عبدالوهاب معموری متخلّص به «عنایت»، از شعرای اوایل قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است. وی از سادات معموری اصفهان است. در هند ساکن بوده و داخل امراء دربار جهانگیر پادشاه به خدمت مشغول بوده است. مدتی هم در دکن در دیوان شاهزاده سلطان پرویز خدمت می کرد. در اغلب علوم خصوصا سیاق و حساب مهارت و در شعر طبعی روان داشت و اشعار بسیار گفته بود. دیوان غزلیاتش پنج هزار بیت است. دفتری در قصیده دارد و یک مثنوی در بحر فرهاد و شیرین سروده است. این شعر از اوست: "درین چمن منم از بلبلان زار ••• یکی ولی به زاری من نیست از هزار یکی""هزار عاشق جانباز سربلندی یافت ••• در آن میانه سزاوار شد به دار یکی".
اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۴، ص۲۵۶۳-۲۵۶۷.
۱. ↑ اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۴، ص۲۵۶۳-۲۵۶۷.۲. ↑ بیگی حبیب آبادی، پرویز، تاملی در تذکره روز روشن، ص۵۷۴.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۱۴.
...