میرزا نصرالله بهارشیروانی

[ویکی فقه] بَهارِشیرْوانی، میرزا نصرالله، از شاعران به نام عهد ناصرالدین شاه قاجار (سل ۱۲۶۴-۱۳۱۳ق/۱۸۴۸-۱۸۹۵م) می باشد.
وی در شیروان (شروان) قفقاز زاده شد و خاندانش از بزرگان آن سامان به شمار می آمدند
هدایت، رضاقلی، مجمع الفصحاء، ج۴، ص۱۷۹، به کوشش مظاهر مصفا، تهران، ۱۳۳۹ش.
سال وفات بهار شیروانی را برخی ۱۳۰۰ق/۱۸۸۳م
مدرس، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۱، ص۲۹۷، تبریز، ۱۳۴۶ش.
بهارشیروانی در سرودن انواع شعر به زبان های فارسی و ترکی دست داشت. در اشعار او پیروی از شیوۀ متقدمان و گرایش به سبک خراسانی آشکار است، ولی در این شیوه چندان موفق نیست، با اندک تأمل در اشعار پراکندۀ بهار
بینش، تقی، «بهار شروانی»، ج۱، ص۷۶۹-۷۷۵، مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی مشهد، ۱۳۵۱ش، س۸، شم ۴.
...