[ویکی فقه] میرزا موسی بن میرزا جعفر بن میرزا احمد آقا مجتهد تبریزی قراه داغی، یا قراجه داغی، از خاندان با فضیلت و بزرگی در تبریز می باشد.
او از شاگردان بزرگ سید حسین کوه کمری، معروف به سید حسین ترک (متوفای ۱۲۹۹ قمری) است.
خاندان
بیت میرزا احمد، جد مؤلف، از اعظم بیوتات علم و ریاست در تبریز بوده است.جد او میرزا احمد تبریزی، مشهور به مجتهد (متوفای ۱۲۶۵ یا ۱۲۷۰ قمری)، ابتدا در دیوان استیفاء نظارت مالیه، برای امیر عباس قاجار، فرزند فتح علی شاه قاجار در تبریز کار می کرد.او هنگامی که تصمیم به آموختن علوم دینی گرفت، با مخالفت امیر عباس مواجه شد و در نتیجه، تمام اموال و املاکش را از او گرفتند و میرزا احمد بدون داشتن ثروتی به اصفهان، و سپس به کربلای معلی رفت و در آنجا به تحصیل علوم دینی مشغول شد و در زمره علمای طراز اول قرار گرفت.او و سه فرزندش میرزا لطفعلی، میرزا جعفر و میرزا رضا پس از گرفتن اجازه اجتهاد از سید علی طباطبائی صاحب «ریاض المسائل» به تبریز برگشتند.درباره استقبال مردم از میرزا احمد در اعیان الشیعه اینطور آمده است: «فتهانت علیه الناس و اقبل علیه الجمهور و راس رئاسة عامة» زعامت و مرجعیت در این خاندان باقی ماند تا نوبت به میرزا موسی تبریزی رسید، که از فقهای بزرگ و مجتهدین معروف زمان خود و از مقررین اصلی بحث سید حسین کوه کمری، معروف به سید حسین ترک بود.
شخصیت علمی
بالاترین سند عظمت علمی ایشان کتاب «اوثق الوسائل فی شرح الرسائل» است که از بی نظیرترین شروح رسائل می باشد و از احاطه علمی او بر مباحث علم اصول حکایت دارد.او به دلیل اینکه استادش از شاگردان شیخ مرتضی انصاری و صاحب فصول بوده، به نظریات این دو بزرگوار احاطه کاملی داشته است و این احاطه در جای جای کتاب اوثق الوسائل دیده می شود.
بزرگان خاندان
...
او از شاگردان بزرگ سید حسین کوه کمری، معروف به سید حسین ترک (متوفای ۱۲۹۹ قمری) است.
خاندان
بیت میرزا احمد، جد مؤلف، از اعظم بیوتات علم و ریاست در تبریز بوده است.جد او میرزا احمد تبریزی، مشهور به مجتهد (متوفای ۱۲۶۵ یا ۱۲۷۰ قمری)، ابتدا در دیوان استیفاء نظارت مالیه، برای امیر عباس قاجار، فرزند فتح علی شاه قاجار در تبریز کار می کرد.او هنگامی که تصمیم به آموختن علوم دینی گرفت، با مخالفت امیر عباس مواجه شد و در نتیجه، تمام اموال و املاکش را از او گرفتند و میرزا احمد بدون داشتن ثروتی به اصفهان، و سپس به کربلای معلی رفت و در آنجا به تحصیل علوم دینی مشغول شد و در زمره علمای طراز اول قرار گرفت.او و سه فرزندش میرزا لطفعلی، میرزا جعفر و میرزا رضا پس از گرفتن اجازه اجتهاد از سید علی طباطبائی صاحب «ریاض المسائل» به تبریز برگشتند.درباره استقبال مردم از میرزا احمد در اعیان الشیعه اینطور آمده است: «فتهانت علیه الناس و اقبل علیه الجمهور و راس رئاسة عامة» زعامت و مرجعیت در این خاندان باقی ماند تا نوبت به میرزا موسی تبریزی رسید، که از فقهای بزرگ و مجتهدین معروف زمان خود و از مقررین اصلی بحث سید حسین کوه کمری، معروف به سید حسین ترک بود.
شخصیت علمی
بالاترین سند عظمت علمی ایشان کتاب «اوثق الوسائل فی شرح الرسائل» است که از بی نظیرترین شروح رسائل می باشد و از احاطه علمی او بر مباحث علم اصول حکایت دارد.او به دلیل اینکه استادش از شاگردان شیخ مرتضی انصاری و صاحب فصول بوده، به نظریات این دو بزرگوار احاطه کاملی داشته است و این احاطه در جای جای کتاب اوثق الوسائل دیده می شود.
بزرگان خاندان
...
wikifeqh: میرزا_موسی_تبریزی
[ویکی اهل البیت] میرزا موسی بن میرزا جعفر بن میرزا احمد آقا مجتهد تبریزی قراه داغی یا قراجه داغی از خاندان بافضیلت و بزرگی در تبریز می باشد.
او از شاگردان بزرگ سید حسین کوهکمری، معروف به سید حسین ترک (متوفی 1299 قمری) است.
بیت میرزا احمد، جد مؤلف از اعظم بیوتات علم و ریاست در تبریز بوده است. جد او میرزا احمد تبریزی، مشهور به مجتهد (متوفی 1265 یا 1270 قمری)، ابتدا در دیوان استیفاء نظارت مالیه برای امیر عباس قاجار، فرزند فتحعلی شاه قاجار در تبریز کار می کرد.
او هنگامی که تصمیم به آموختن علوم دینی گرفت، با مخالفت امیرعباس مواجه شد و در نتیجه، تمام اموال و املاکش را از او گرفتند و میرزا احمد بدون داشتن ثروتی به اصفهان و سپس به کربلای معلی رفت و در آنجا به تحصیل علوم دینی مشغول شد و در زمره علمای طراز اول قرار گرفت.
او و سه فرزندش میرزا لطفعلی، میرزا جعفر و میرزا رضا پس از گرفتن اجازه اجتهاد از سید علی طباطبائی صاحب «ریاض المسائل» به تبریز برگشتند.
درباره استقبال مردم از میرزا احمد در أعیان الشیعه اینطور آمده است: «فتهانت علیه الناس و أقبل علیه الجمهور و رأس رئاسة عامة». (أعیان الشیعة، ج3، ص69)
زعامت و مرجعیت در این خاندان باقی ماند تا نوبت به میرزا موسی تبریزی رسید که از فقهای بزرگ و مجتهدین معروف زمان خود و از مقررین اصلی بحث سید حسین کوهکمری، معروف به سید حسین ترک بود.
بالاترین سند عظمت علمی ایشان کتاب «أوثق الوسائل فی شرح الرسائل» است که از بی نظیرترین شروح رسائل می باشد و از احاطه علمی او بر مباحث علم اصول حکایت دارد.
او به دلیل این که استادش از شاگردان شیخ مرتضی انصاری و صاحب فصول بوده به نظریات این دو بزرگوار احاطه کاملی داشته است و این احاطه در جای جای کتاب أوثق الوسائل دیده می شود.
بیت میرزا احمد، جد مؤلف از اعظم بیوتات علم و ریاست در تبریز بوده است. جد او میرزا احمد تبریزی، مشهور به مجتهد (متوفی 1265 یا 1270 قمری)، ابتدا در دیوان استیفاء نظارت مالیه برای امیر عباس قاجار، فرزند فتحعلی شاه قاجار در تبریز کار می کرد.
او هنگامی که تصمیم به آموختن علوم دینی گرفت، با مخالفت امیرعباس مواجه شد و در نتیجه، تمام اموال و املاکش را از او گرفتند و میرزا احمد بدون داشتن ثروتی به اصفهان و سپس به کربلای معلی رفت و در آنجا به تحصیل علوم دینی مشغول شد و در زمره علمای طراز اول قرار گرفت.
او و سه فرزندش میرزا لطفعلی، میرزا جعفر و میرزا رضا پس از گرفتن اجازه اجتهاد از سید علی طباطبائی صاحب «ریاض المسائل» به تبریز برگشتند.
درباره استقبال مردم از میرزا احمد در أعیان الشیعه اینطور آمده است: «فتهانت علیه الناس و أقبل علیه الجمهور و رأس رئاسة عامة». (أعیان الشیعة، ج3، ص69)
زعامت و مرجعیت در این خاندان باقی ماند تا نوبت به میرزا موسی تبریزی رسید که از فقهای بزرگ و مجتهدین معروف زمان خود و از مقررین اصلی بحث سید حسین کوهکمری، معروف به سید حسین ترک بود.
بالاترین سند عظمت علمی ایشان کتاب «أوثق الوسائل فی شرح الرسائل» است که از بی نظیرترین شروح رسائل می باشد و از احاطه علمی او بر مباحث علم اصول حکایت دارد.
او به دلیل این که استادش از شاگردان شیخ مرتضی انصاری و صاحب فصول بوده به نظریات این دو بزرگوار احاطه کاملی داشته است و این احاطه در جای جای کتاب أوثق الوسائل دیده می شود.
wikiahlb: میرزا_موسی_تبریزی