[ویکی اهل البیت] حاج سید محمد طباطبائی نائینی فرزند سید حیدر معروف به حاج میرزا رفیعا از اجله اساتید و حکمای معروف اصفهان در قرن یازدهم هجری بود.
نسب او از طرف پدر به امام حسن علیه السلام و از طرف مادر به امام حسین علیه السلام می رسید.
او از شاگردان شیخ بهائی و ملا عبد الله شوشتری است که با محقق خوانساری معاصر و اغلب او را در ردیف محقق شمرده اند. وی در علوم عقلی و نقلی به درجه کمال رسید و رشته مطالعاتش در تحقیقات فلسفی و حکمت افزون بود و تاریخ العلماء او را به عنوان حکیمی الهی می شناسد زیرا در فلسفه و حکمت و کلام و منطق ید طولائی داشت.
در برخی منابع آمده که ایشان در مسائل فقهی صاحب نظر و نکته سنج بوده است. به عنوان نمونه، وی قائل به وجوب تخییری نماز جمعه بوده است و میرزا علی رضا تجلی در ردیه خود بر رساله محقق سبزواری نا او را جزو فقهایی می آورد که بر این عقیده بوده اند.
وی در شعر نیز استاد بود از اشعار اوست :
میرزا رفیعا در فقه، فلسفه، تفسیر و حدیث استاد مسلم بود. او از اساتید علامه مجلسی، شیخ حر عاملی، سید نعمت الله جزائری و بسیاری از اعلام حوزه اصفهان است. علامه مجلسی در کتابهایش از وی با احترام یاد می کند و با عنوان سید الحکماء المتالهین وی را می ستاید.
نائینی در هفتم شوال سال هزار و هشتاد و هشت در اصفهان وفات نمود و قبرش در تخت فولاد اصفهان است. بعضی وفات او را در سال 1099 نوشته اند (رحمة الله علیه).
نسب او از طرف پدر به امام حسن علیه السلام و از طرف مادر به امام حسین علیه السلام می رسید.
او از شاگردان شیخ بهائی و ملا عبد الله شوشتری است که با محقق خوانساری معاصر و اغلب او را در ردیف محقق شمرده اند. وی در علوم عقلی و نقلی به درجه کمال رسید و رشته مطالعاتش در تحقیقات فلسفی و حکمت افزون بود و تاریخ العلماء او را به عنوان حکیمی الهی می شناسد زیرا در فلسفه و حکمت و کلام و منطق ید طولائی داشت.
در برخی منابع آمده که ایشان در مسائل فقهی صاحب نظر و نکته سنج بوده است. به عنوان نمونه، وی قائل به وجوب تخییری نماز جمعه بوده است و میرزا علی رضا تجلی در ردیه خود بر رساله محقق سبزواری نا او را جزو فقهایی می آورد که بر این عقیده بوده اند.
وی در شعر نیز استاد بود از اشعار اوست :
میرزا رفیعا در فقه، فلسفه، تفسیر و حدیث استاد مسلم بود. او از اساتید علامه مجلسی، شیخ حر عاملی، سید نعمت الله جزائری و بسیاری از اعلام حوزه اصفهان است. علامه مجلسی در کتابهایش از وی با احترام یاد می کند و با عنوان سید الحکماء المتالهین وی را می ستاید.
نائینی در هفتم شوال سال هزار و هشتاد و هشت در اصفهان وفات نمود و قبرش در تخت فولاد اصفهان است. بعضی وفات او را در سال 1099 نوشته اند (رحمة الله علیه).
wikiahlb: میرزا_رفیعا