میرزا ابوطالب اصفهانی

[ویکی فقه] میرزا ابوطالب اصفهانی (ادیب). میرزا ابوطالب اصفهانی (ادیب)، از ادبا و فضلای اصفهان در قرن سیزده هجری بوده است.
میرزا ابوطالب اصفهانی، عالم فاضل ادیب، در اصفهان ساکن، و به تدریس ادبیّات عرب مشغول، و ظاهرا ساکن محلّه خواجوی اصفهان بوده است. او تحصیلات خود را در عتبات عالیات، نزد سیّدعلی طباطبایی صاحب ریاض انجام داده است. اثر مشهور او حاشیه بر بهجه المرضیّه در شرح الفیّه است که در سلخ جمادی الثّانی ۱۲۲۳ق ازتالیف آن فراغت یافته است. نسخه ای ارزشمند از این کتاب به خطّ سیّدمحمّد حسن بن سیّدمحمّدتقی موسوی اصفهانی به سال ۱۲۳۹ق موجود است که کاتب نوشته است: مؤلّف کتاب در دو سال قبل (یعنی سال ۱۲۳۷ق) در راه مکّه وفات یافته است. از کتاب شرح بهجه المرضیّه نسخه های خطّی متعدّدی موجود است. هم چنین بارها چاپ شده است، و ازجمله یکبار نیز در سال ۱۲۹۷ق به طبع رسیده است.
محیط ادب، مقاله استاد حاج سیّدمحمّدعلی روضاتی، ص۲۳۹-۲۴۷.
۱. ↑ محیط ادب، مقاله استاد حاج سیّدمحمّدعلی روضاتی، ص۲۳۹-۲۴۷.۲. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۶، ص۲۹.
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۸۱.
...

[ویکی فقه] میرزا ابوطالب اصفهانی (مولف). میرزا ابوطالب اصفهانی، از ادبا و فضلای اصفهان بوده است.
میرزا ابوطالب اصفهانی، ادیب فاضل، مؤلّفِ رساله ای در صرف به فارسی، نسخه در کتابخانه جامع گوهرشاد به شماره ۱/۶۰۰ موجود است.
فاضل، محمود، فهرست گوهرشاد، ص۱۴۷.
۱. ↑ فاضل، محمود، فهرست گوهرشاد، ص۱۴۷.
منبع
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۸۲.
...

[ویکی فقه] میرزا ابوطالب اصفهانی (کاتب). میرزا ابوطالب اصفهانی، از فضلای اصفهان در قرن دوازدهم هجری بوده است.
میرزا ابوطالب اصفهانی، برادرزاده صاعدای اصفهانی، از فضلاء اصفهان در قرن دوازدهم هجری بوده است. از آثار او مجموعه ای است حاوی ۹ کتاب به تاریخ ۱۱۷۱ با یادداشت میرزا ابوطالب که به شماره ۲۶۶۹ در کتابخانه مجلس شورای ملّی تهران موجود است.
مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، فهرست مجلس، ج۸، ص۴۲۵.
۱. ↑ مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، فهرست مجلس، ج۸، ص۴۲۵.
منبع
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۸۲.
...