میدان فردوسی

نمایی از تقاطع خیابان های انقلاب اسلامی، سپهبدقرنی و فردوسی در تهران. در ۱۳۱۳ش با پرده برداری از مجسمۀ فردوسی که پارسیان هند به مناسبت هزارۀ فردوسی هدیه کردند و در آن جا نصب شده بود افتتاح شد. پیش از آن، به میدان فیشرآباد شهرت داشت. آن مجسمه بعدها به دانشگاه تهران منتقل و به جای آن یک مجسمۀ ایستاده از فردوسی در میدان نصب شد. بار دیگر در دهۀ ۱۳۴۰ مجسمۀ دیگری از فردوسی، همراه با زال و سیمرغ، ساخته و به جای مجسمۀ قبلی در میدان نصب شد. در دهۀ ۱۳۲۰ش نبش شرقی میدان کافه ـ رستوران ساده ای بود به نام پرندۀ آبی که صادق هدایت و دوستانش در آن جا تخته نرد بازی می کردند. بعدها در جای آن داروخانۀ رامین و آرایشگاه زنانۀ اُبری ساخته شد. سمت دیگر میدان کافۀ فیاما بود. میدان فردوسی محل برپایی اولین آژانس های مسافرتی هوایی در دهه های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ش در تهران بود و جزو مکان های مدرن به شمار می رفت. در دهۀ ۱۳۵۰ش در نبش خیابان فیشرآباد (سپهبدقرنی)، بازار چندطبقۀ عباسی ساخته شد که به فروش فرش و گلیم اختصاص دارد.