مکتب نهادگرایی

[ویکی فقه] نهادگرایی یک نوع تجزیه و تحلیل اقتصادی است که نقش نهادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را در تعیین وقایع اقتصادی مورد تاکید قرار می دهد. این حرکت از اواخر قرن ۱۹ به ویژه در میان اقتصاددانان آمریکایی بروز نمود. اولین اقتصاددانان در این رابطه، تورستین وبلن جان راجر کامونز و وزلی میچل بودند. این نگرش در عین حال نقدی بر اقتصاد نئوکلاسیک است؛ که به نظر نهادگرایان، عناصر و فضاهای غیراقتصادی که افراد در آن تصمیم می گیرند را نادیده می گیرد.
در دهه ۱۸۹۰، تقریبا بحث از اندیشه اقتصاد کلاسیک از صحنه کنار رفته و انتقاد علیه تفکر نئوکلاسیک آغاز گردید. به نظر می رسد دشواری های حاصل از کارکرد اقتصاد سرمایه داری آمریکا با رویکرد نئوکلاسیک، یکی از زمینه های اجتماعی بروز اندیشه نهادگرایی باشد. در زمان بین جنگ های داخلی تا جنگ جهانی اول، شرایط زندگی نیروی کار تحت کارکرد اقتصاد سرمایه داری وخیم و فاصله فقیر و غنی بسیار شدید شده بود. رباخواری و رانت خواری توسط دلال ها و سفته بازان فراوان و امنیت ملی کارگران مخدوش بود. در کنار این مشکلات، ایجاد بنگاه های بزرگ و انحصاری روزبه روز وسیع تر می شد. هرچه اوضاع به جلو می رفت، مفروضات نهایی گرایی و نئوکلاسیک بیشتر غیرواقعی جلوه می کرد و دفاع از اصول لسفر، مخدوش به نظر می رسید.
دادگر، یدالله، ناریخ تحولات اندیشه اقتصادی، قم، انتشارات دانشگاه مفید، ۱۳۸۳، چاپ اول، ص۴۲۴.
مبانی فکری مکتب نهادی گرایی بدین شرح هست:
← اقتصاد به عنوان یک سازمان
اقتصاددانان این مکتب بدین شرح هست:
← تورستین وبلن
...