مکابیز

در سنگ نوشته داریوش بزرگ یکی از هفت تنان می باشد و در پارسی " بغابوخش " به چم رهایی یافته خداوند است و یک نام ایرانی که به یونایی دگرگون شده و مگابیز گردیده است.

این نام ظاهرا بعد از فتح بابل و آزاد سازی عبرانیان از اسارت بخت النصر توسط کوروش بزرگ، در ایران زمین مرسوم گشته و بنیه ی این نام از maccaabus ( مکابیوس - مکابیز )
گرفته شده است که ریشه ای عبری دارد.
بعد از این تاریخ است که به چند مورد "روایی"
از این نام در تاریخ ایران برمیخوریم

یکی از اسمهای اصیل ایرانی نام پسر ارشد خانواده
نام یکی از سرداران ساسانیان که نام برادر جنگجوی او نیز کامدین ( کام دین ) بوده است.