موکته

لغت نامه دهخدا

( موکتة ) موکتة. [ م ُ وَک ْ ک ِت َ ] ( ع ص ) موکت. غوره خرمای خجک سیاه برآورده. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به موکت شود.

پیشنهاد کاربران

نوعی پشتی که قبلا ها از پشم جداشده از فرش ( خرخیم ) و پشم گوسفند جهت لم دادن و راحت نشستن روش پارچه یا کتان میکشیدن و با دگمه های بزرگ بهم دوخت میزدند

بپرس