مولانا خرمی اصفهانی

[ویکی فقه] خرمی اصفهانی، شاعر ادیب و از سخنوران قرن دهم هجری می باشد.
مولانا خُرّمی اصفهانی، شاعر ادیب، از سخنوران قرن دهم هجری او خواهرزاده مولانا نیکی نطنزی بوده و در جوانی شعر می گفت و طبعش به سرودن هزل و هجو مایل بود. در جوانی به سیاحت پرداخته و به گیلان رفت و شهرآشوبی جهت آنجا و در مذمّت مردم آنجا سرود. او را به کار ناپسندی متهم ساخته و زبانش را بریدند و او بعد از جفای بسیار و رنج بی شمار به مشهد مقدّس رفت و در سال ۹۷۱ق وفات یافت. برخی از تذکره نویسان تخلّص او را «حرفی» نوشته اند. صادقی بیگ افشار در «تذکره مجمع الخواص» او را «حریفی ساوجی» نوشته است که ظاهراً با شاعر دیگری در آمیخته شده است. این شعر از اوست: اغیار به بالین من زار چه حاصل ••••• بیمار تو را پرسش اغیار چه حاصل
صفوی، سام میرزا، تذکره تحفه سامی، ص۲۷۸-۲۷۹.
۱. ↑ صفوی، سام میرزا، تذکره تحفه سامی، ص۲۷۸-۲۷۹.۲. ↑ شهر آشوب در شعر فارسی، ص۳۸.۳. ↑ دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ذیل «حریفی اصفهانی»، ص۵۰۲.۴. ↑ کاشانی، میرتقی الدین، خلاصة الاشعار، ص۳۷۱-۳۷۲.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۶۹.
...