موعظه سر کوه

موعظه سر کوه، یکی از معروفترین بخش های «انجیل» و آموزه ها و سخنانی است که عیسی مسیح بر فراز یکی از کوه های اطراف شهر جلیل معروف به کوه زیتون خطاب به شاگردان خود و گروه بسیاری از مرد و زن و پیر و جوان از تمام یهودیه و اورشلیم که کنار ساحل صور و صیدون به مشایعت او آمده بودند، بیان نمود. [ ۱] موعظه سر کوه برای تاریخ نویسان در طول سده های پس از آغاز جریان انتشار مسیحیت، اهمیت بالایی داشته و دارد زیرا چندین مورد از آموزه های اصلی مسیحیت را شامل می شود. [ ۲] باور بر این است که عبارات به جای مانده از موعظه سر کوه در انجیل متی اصیل تر از انجیل لوقا است.
عیسی در این موعظه در بخشی که به نام خوشابه حال ها معروف است ویژگی آنانی را که به گفته او از اهالی پادشاهی خدا خواهند بود توضیح می دهد. [ ۳]