موسیقی کلمبیا

موسیقی کلمبیایی بیانگر فرهنگ کلمبیایی است که شامل ژانرهای موسیقی سنتی و مدرن می شود. با توجه به ویژگی های جغرافیایی و طبیعی هر ناحیه در کلمبیا، سبک های مختلفی در این نواحی رایج است. این تنوع سبک ها در مناطق مختلف متأثر از موسیقی های آفریقایی، بومیان، اروپاییان ( به خصوص اسپانیایی ها ) و در دوران معاصر موسیقی آمریکایی بوده است.
از پر طرفدارترین گونه های موسیقی در کلمبیا پاپ، موسیقی کلاسیک، سالسا و راک هستند. موسیقی کلمبیا توسط شرکت های مستقل و دولت کلمبیا به واسطه وزارت فرهنگ این کشور حمایت و پشتیبانی می گردد.
کلمبیا «سرزمین هزار ریتم» شناخته شده است، اما در واقع دارای بیش از ۱۰۲۵ ریتم عامیانه است.
برخی از ریتم های سرشناس این ناحیه کومبیا و وایناتو هستند. از برترین و شناخته شده ترین فعالان موسیقی ناحیه کاراییب و موسیقی آفریقایی - کلمبیایی Totó la Momposina و Francisco Zumaqué هستند.
کومبیا موسیقی ادغام شده از موزیک های اسپانیایی، بومیان و آفریقایی هاست. این موسیقی رقص مختص به خود را داراست. در قرن نوزدهم، برده داری لغو شد و آفریقایی ها، هندی ها و سایر گروه های قومی در فرهنگ کلمبیایی ادغام شدند.
کومبیا موسیقی پیچیده و ریتمیکی است که در سواحل اقیانوس اطلس کلمبیا به وجود آمده. در اصل گروه های کومبیا تنها از ساز کوبه ای و صدای خواننده استفاده می کردند؛ اما گروه های امروزین شامل ساکسوفون، ترومپت، ساز شستی دار و ترومبون هم هستند. تأثیر موسیقی بومی در این ها قابل توجه است. برخی معتقدند رقص اولیه با زنجیرهایی در پای رقصنده انجام می شده و برخی دیگر آن را مشابه رقص گینه ای محبوب، به نام کومبی، می دانند.
شکل امروزی کومبیا در دهه ۱۹۴۰، زمانی که از حومه روستا جدا و به مخاطبان شهری و طبقه متوسط ​​پیوست، به وجود آمد. گروه بزرگ مامبو و پوررو با حضور هنرمندانی همچون لوچو برمودز عصر طلایی کومبیا در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی را ساختند. دیسکوس فونتس، بزرگترین و مأثرترین ناشر موسیقی کشور، در این دوره تأسیس شد. فروکو، که با عنوان پدرخواندهٔ سالسا, موسیقی سالسا را به کلمبیایی ها معرفی کرد و اینچنین هنرمندانی مانند لا سونورا دینامیتا پا به عرصه حضور گذاشتند.
برخی از جوامع کلمبیایی مانند بخش چوکو، کارتاگنا ( کلمبیا ) , جزیره پراویدنس و سن آندرس، دارای جوامع بزرگ آفریقایی تبار هستند. برخلاف اغلب کشورها، ادغام نژادها و مردمان مختلف با یکدیگر در کلمبیا به صورت نادری انجام گرفته. به خصوص در چوکو موسیقی موجود از زمان انتقال برده ها از آفریقای غربی تاکنون تغییر چندانی نکرده است. جزیرهٔ پراویدنس هم دارای موسیقی فولکوریک مختص به خود با نام منتو است که از فولکوریک جامائیکایی به جا مانده است. با این حال قابل ملاحظه تر از همه شهر کارتاگناست که موسیقی چامپتا در آن متأثر از سوکوس، کومپاس، زوک و رگی است. از نوازندگان این موسیقیLuis Towers, El Afinaíto, El Sayayín, El Pupy و Boogaloo هستند.