موسیقی اوازی

موسیقی آوازی. موسیقی آوازی ( به انگلیسی: Vocal music ) نوعی از موسیقی است که توسط یک یا چند خواننده همراه ( کانتاتا ) یا بدون همراهی سازهای مختلف ( آکاپلا ) اجرا می شود، به شکلی که تمرکز اصلی قطعه بر آواز خواندن است. در مقابل، نوعی از موسیقی که از آواز استفاده می کند اما مانند «موسیقی آوازی» خواننده یا خوانندگان برجستگی لازم را در آن ندارند، عموماً موسیقی سازی محسوب می شوند ( به عنوان مثال: گروه کر زنان در موومان پایانی سمفونی سیاره ها اثرِ گوستاو هولست ) و به همین ترتیب موسیقی بدون هیچ گونه همراهی برای آواز را «آکاپلا» می نامند. [ ۱]
موسیقی آوازی غالباً دارای کلماتی در قالب متن ترانه است، گرچه نمونه های قابل توجه صوتی نیز وجود دارد که با استفاده از هجا، صداها، صداهای غیرزبانی و گاهی به شکل نام آوا مانند صداخوانی در موسیقی جاز، اجرا شده است. یک قطعهٔ موسیقی کوتاه آوازی و باکلام اکثراً به عنوان یک تصنیف یا ترانه شناخته می شود، اگرچه در سبک های مختلف موسیقی ممکن است به آن آریا یا سرود گفته شود.
موسیقی آوازی به طور کلی دارای حرکتی پایدار و سکانسی است که در ارتفاع صوتی به بالا و پایین می رود و ملودی ساخته می شود اما در برخی سبک ها از لحنِ کمتر متمایزی استفاده می شود، مانند گفتار ریتمیک در موسیقی رپ. همچنین ممکن است از تکنیک های دیگری مانند: فریاد زدن، غرغر، آوازخواندن با گلو یا لرزش آن، بهره گرفته شود. موسیقی آوازی احتمالاً قدیمی ترین شکل از موسیقی است، چراکه به هیچ صدای دیگری جز صدای انسان نیاز ندارد و همهٔ فرهنگ های موسیقی دارای فرم یا نوعی موسیقی آوازی هستند.