[ویکی فقه] شراره ای درخشید (شراره: (یفتح شین و راء) ریزه ی آتش که به هوا می خیزد). در سال ۱۲۶۷ هجری قمری، (شیخ محمد حرزالدین تاریخ تولد موسی شراره را ۱۲۶۵ قمری می داند).
خاندان شراره را بشارت دادند به پسری نو رسیده که شراره ی دگری بود از عشق در آل شراره. (به نظراین نویسنده سال تولد و وفات ایشان مطابق با روایت علامه سید محسن امین در کتاب گرانقدر اعیان الشیعه است و علی رغم نظر ارزیاب محترم استاد طبسی، به علت قدمت و دقت بیش تر این اثر بر معارف الرجال، ارجاعات تاریخی صاحب اعیان الشیعه را بر معارف الرجال مقدم داشته ایم.)
آل شراره
آل شراره بیت علم در جبل عامل بود. از آنان شیخ محمد حسین بسیار معروف بود. کودک نورسیده را موسی نام نهادند. شیخ محمد امین شراره، پدر موسی، از اهل علم و فضل و تقوا و صلاح بود. او پس از تحصیل علوم دینی در نجف اشرف و رسیدن به جایگاه اجتهاد ، بر وطن خویش بازگشته بود و سال ها در جنوب لبنان ، نقطه ی پرگار علمی آن مناطق بود و به تبلیغ و ارشاد و اجرای احکام شرع می پرداخت. اکنون زمان آن فرا رسیده بود تا چراغ خانه اش همچنان به نور علم و فقاهت روشن بماند. خاندان شراره که ساکن در «بنت جبیل» (مؤنث این که مصغر جبل بر آن اضافه شده است. بنت جبیل در بخش غربی جنوب لبنان بوده و از دیر باز مرکز روحانیون و مبارزان مجاهد می باشد وضعیت مذهبی این شهر به سبب روحانیان بزرگ آن از تمام جنوب لبنان بهتر است این شهر به سبب کشت محصولات باغی دارای توان اقتصادی خوبی می باشد. علامه امین در کتاب «نقشه های جبل عامل» بیت جبل را به معنای «خانه خورشید» یا «خانه صنایع سفال سازی» می داند) بودند، اکثرا اهل علم بودند، بالطبع موسی نیز به جذبه ی علم گرفتار شد.موسی بعد از حفظ قرآن طی پنج ماه، تحصیلات مقدماتی خود را در علوم صرف و نحو و معانی و بیان، منطق و... در همان شهر، نزد پدر بزرگوارش آغاز کرد. شیخ محمد امین می دانست برای پیشرفت فرزندش باید او را رهسپار عزلت کند تا دو بال علم و تقوا در کنار هم رشد کنند. بنابراین پس از تحصیل قسمتی از مقدمات علمیه موسی را تشویق کرد تا راهی نجف شود و در محضر علمای بزرگ نجف زانوی تلمذ بزند.
ورود به شهر فقاهت
موسای جوان، با آن که بیست سال بیش تر نداشت، در سال ۱۲۸۸ هجری قمری به سوی نجف اشرف ترک دیار کرد. او می رفت تا در بلد فقاهت ، مانند اسلاف خویش، چنته (سینه) خود را پر کند تا هنگام بازگشت به وطن ، همانند خاندان بزرگوارش، مامن و پناهگاه و مصلح امور مردم گردد.
اساتید ایشان در نجف
...
خاندان شراره را بشارت دادند به پسری نو رسیده که شراره ی دگری بود از عشق در آل شراره. (به نظراین نویسنده سال تولد و وفات ایشان مطابق با روایت علامه سید محسن امین در کتاب گرانقدر اعیان الشیعه است و علی رغم نظر ارزیاب محترم استاد طبسی، به علت قدمت و دقت بیش تر این اثر بر معارف الرجال، ارجاعات تاریخی صاحب اعیان الشیعه را بر معارف الرجال مقدم داشته ایم.)
آل شراره
آل شراره بیت علم در جبل عامل بود. از آنان شیخ محمد حسین بسیار معروف بود. کودک نورسیده را موسی نام نهادند. شیخ محمد امین شراره، پدر موسی، از اهل علم و فضل و تقوا و صلاح بود. او پس از تحصیل علوم دینی در نجف اشرف و رسیدن به جایگاه اجتهاد ، بر وطن خویش بازگشته بود و سال ها در جنوب لبنان ، نقطه ی پرگار علمی آن مناطق بود و به تبلیغ و ارشاد و اجرای احکام شرع می پرداخت. اکنون زمان آن فرا رسیده بود تا چراغ خانه اش همچنان به نور علم و فقاهت روشن بماند. خاندان شراره که ساکن در «بنت جبیل» (مؤنث این که مصغر جبل بر آن اضافه شده است. بنت جبیل در بخش غربی جنوب لبنان بوده و از دیر باز مرکز روحانیون و مبارزان مجاهد می باشد وضعیت مذهبی این شهر به سبب روحانیان بزرگ آن از تمام جنوب لبنان بهتر است این شهر به سبب کشت محصولات باغی دارای توان اقتصادی خوبی می باشد. علامه امین در کتاب «نقشه های جبل عامل» بیت جبل را به معنای «خانه خورشید» یا «خانه صنایع سفال سازی» می داند) بودند، اکثرا اهل علم بودند، بالطبع موسی نیز به جذبه ی علم گرفتار شد.موسی بعد از حفظ قرآن طی پنج ماه، تحصیلات مقدماتی خود را در علوم صرف و نحو و معانی و بیان، منطق و... در همان شهر، نزد پدر بزرگوارش آغاز کرد. شیخ محمد امین می دانست برای پیشرفت فرزندش باید او را رهسپار عزلت کند تا دو بال علم و تقوا در کنار هم رشد کنند. بنابراین پس از تحصیل قسمتی از مقدمات علمیه موسی را تشویق کرد تا راهی نجف شود و در محضر علمای بزرگ نجف زانوی تلمذ بزند.
ورود به شهر فقاهت
موسای جوان، با آن که بیست سال بیش تر نداشت، در سال ۱۲۸۸ هجری قمری به سوی نجف اشرف ترک دیار کرد. او می رفت تا در بلد فقاهت ، مانند اسلاف خویش، چنته (سینه) خود را پر کند تا هنگام بازگشت به وطن ، همانند خاندان بزرگوارش، مامن و پناهگاه و مصلح امور مردم گردد.
اساتید ایشان در نجف
...
wikifeqh: موسی_شراره_عاملی