موزامبیک

[ویکی شیعه] موزامبیک کشوری است در جنوب آفریقا. مسلمانان ۴۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. اغلب مسلمانان موزامبیک اهل سنت هستند و از مذهب شافعی تبعیت می کنند. گروهی از شیعیان ساکن این کشور اسماعیلی مذهب و گروهی دیگر شیعه دوازده امامی هستند.
مسلمانان ۴۰٪ جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. ۳۰٪ جمعیت این کشور مسیحی و بقیه پیرو ادیان محلی هستند. مسلمانان اهل سنت این کشور از مذهب شافعی تبعیت می کنند. گروهی از شیعیان ساکن این کشور اسماعیلی مذهب و گروهی دیگر شیعه دوازده امامی هستند.
نخستین شیعیان ساکن در این کشور مهاجرانی از هند بودند.این افراد پیش از سال ۱۹۷۵ م. به این کشور آمدند و جزو شیعیان خوجه بودند. اما فعالیت تبلیغی شیعیان در فاصله بین سال های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۵ م. در این کشور آغاز شد.

[ویکی اهل البیت] República de Moçambique جمهوری موزامبیک
موزامبیک کشوری است در جنوب آفریقا. پایتخت آن ماپوتو است. این کشور از شمال با تانزانیا ، از شمال غرب با مالاوی و زامبیا ، از غرب با زیمبابوه و از جنوب غرب با سوازیلند و آفریقای جنوبی همسایه است. در شرق این کشور اقیانوس هند قرار دارد.
گاهشمار رویدادها موزامبیک در قرن شانزدهم میلادی مستعمره پرتغال پرتغال شد. در سال ۱۹۷۵ این کشور استقلالش را به دست آورد. جمهوری موزامبیک کشوری در جنوب شرقی آفریقا است که طی سال های گذشته از قوانین استعماری ، جنگ های داخلی و قحطی آسیب زیادی دیده است. در فاصله سال های ۱۹۷۷ تا ۱۹۹۲ درگیری های داخلی در این کشور باعث کشته شدن نزدیک به یک میلیون نفر از مردم این کشور شد . در این مدت قحطی نیز گریبان مردم را گرفت. پس از مصالحه و برقراری آرامش در کشور در سال ۱۹۹۲ اندکی وضعیت اقتصادی بهبود پیدا کرد و سرمایه گذاران خارجی برای سرمایه گذاری در این کشور ترغیب شدند اما همچنان بسیاری از مردم این کشور در فقر به سر می برند.
رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت است و با رای مردم برای دوره ای پنج ساله انتخاب می شود. رئیس دولت نخست وزیر است که رئیس جمهور او را تعیین می کند. مجلس قانونگذاری این کشور 250 کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مستقیم مردم برای دوره ای پنج ساله انتخاب می شوند.در حال حاضر رئیس جمهور از حزب انقلابی فری لیمو جانشین چیسانو گردیده است.
مموقعیکشور موزامبیک در جنوب شرقی قاره افریقا و در مجاورت اقیانوس هند واقع شده و از شمال به کشور تانزانیا ، از جنوب به افریقای جنوبی سوازیلند و از غرب به مالاوی ، زامبیا و زیمبابوه محدود است . این کشور حدود چهار صد سال مستعمره پرتغال بودکه جزء مستعمرات ماوراءبحار پرتغال محسوب می گردید .وسعت موزامبیک 801590 کیلومتر مربع است . براساس تحقیقات بعمل آمده ، وجه تسمیه کشور موزامبیک از اسم یکی از رهبران بزرگ اسلامی که در جزیره موزامبیک ساکن بوده گرفته شده است ، که این شخص سلطان موسی السمبیک نام داشته و عدم توانائی پرتغالی ها در تلفظ صحیح این اسم ویا شاید در اثر کثرت استعمال آن طی سالیان متمادی آن را به مرور به موسمبیک و در نهایت به موزامبیک تغییر داده است . پایتخت آن بندر ماپوتو است که بزرگترین شهر این کشور محسوب می گردد و قبلا لورنسو ماکیز نامیده می شد . کلمه ماپوتو در اصل از اسم مونوتاپا امپراطور سابق سرزمین های زامبزیا یعنی زیمبابوه ، زامبیا و موزامبیک مشتق شده و در زبان بانتو ها یعنی سرزمین مردان آزاده و یا سرزمین انقلاب و آزادی و همچنین به معنی سرزمینی که با انقلاب آزاد شده است می باشد . کشور موزامبیک به دلیل دسترسی به آبهای اقیانوس هند و موقعیت جغرافیائی که در مجاورت تنگه موزامبیک و در مسیر کشتی های نفتکش قرار گرفته دارای اهمیت استراژتیک فراوانی است ، به طوری که آن را دروازه آفریقای جنوب شرقی نامیده اند . گرچه موزامبیک دارای معادن ذغال سنگ ، بوکسیت ، آهن ، مس و نمک می باشد و همچنین گاز طبیعی و منابع هیدرولیکی فراوانی را داراست ولی به علت عدم بهره برداری کافی ، نقش تعیین کننده آن بیشتر از نظر موقعیت جغرافیایی است تا از نظر منابع معدنی ، علاوه بر آن بندر ماپوتو که بزرگترین شهر این کشور نیز محسوب می گردد پایتخت موزامبیک است و همچنین بنادر بیرا و ناکالا از جمله بنادر مهم اقتصادی هستند که دارای اهمیت استراتژیک می باشند.
تولید ناخالص داخلی این کشور 17.82 میلیارد دلار است. 9 میلیون و 600 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می دهند که 81 درصد آنها در بخش کار می کنند. نرخ بیکاری در این کشور 21 درصد است و 70 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می کنند. در سال 2007 نرخ تورم در موزامبیک 8 درصد بود. محصولات صادراتی آن شامل آلومینیوم، میگو، بادام هندی، پنبه، شکر، مرکبات و الوار است که به کشورهای هلند (59.7 درصد)، آفریقای جنوبی (15.2 درصد) و زیمبابوه (3.2 درصد) صادر می شود. محصولات وارداتی آن شامل ماشین آلات و تجهیزات، وسایل نقلیه، سخت، مواد شیمیایی، آهن آلات، مواد غذایی و منسوجات است که از کشورهای آفریقای جنوبی (36.3 درصد)، هلند (15.6 درصد) و پرتغال (3.3 درصد) وارد می شود. موزامبیک کشوری است که به سبب مجاورت با اقیانوس هند و نزدیکی به خط استوا ؛ از آب و هوای گرم و مرطوب برخوردار است و دارای خاک حاصلخیز و زمین های پست و هموارمی باشد که برای تولید هر نوع محصول مساعد است .محصولاتی چون ذرت ، برنج ، بادام ، سیب زمینی ، کنف انواع سبزیجات و صیفی ، کتان ، نیشکر و لوبیا در پهنه موزامبیک قابل تولید و بهره برداری است . در بخش ماهیگیری و صید آبزیان و فعالیتهای شیلاتی در مقایسه با تولید و اقتصاد ملی ، موزامبیک از اهمیت خاصی برخوردار است . بخش شیلات نقش مهمی را در اقتصاد ملی ایفا می نماید .اهمیت این بخش در کسب ارز خارجی بواسطه صید و صدور ماهی و میگو می باشد ،بخش شیلات امروز بیش از 40% درآمد حاصل از صادرات کشوررا به خود اختصاص داده است .
کارخانجاتی که در حال حاضر در موزامبیک فعالیت دارند عبارتند از : کارخانه سیمان کارخانه سیگار کارخانه کاغذ و تخته سه لا کارخانه مونتاژ رادیو و چند کارخانه کوچک مانند کبریت سازی ، صابون سازی ، نساجی نیز در این کشور مشغول فعاالیت می باشند . این کشور فاقد صنایع سنگین می باشد صادرات اصلی کشور موزامبیک عبارتند از : میگو – بادام هندی – پنبه – شکر – چای - حبوبات – الوار چوب – ذغال – ذغال سنگ – انواع سنگهای معدنی – مغز و روغن نارگیل – صنایع دستی چوبی و عاج فیل- منسوجات – بادام زمینی – روغن بادام واردات مهم این کشور عبارتند از : مواد غذائی – مواد شیمیائی – فلزات – نفت خام – فراورده های نفتی – تجهیزات برقی – ماشین آلات صنعتی ، کشاورزی و راه سازی – اتومبیل . شرکای مهم تجاری موزامبیک از نظر واردات از آن کشور ها عبارتند از : فرانسه – پرتغال – آلمان – سوئد – ایتالیا – انگلیس – سوئیس – هلند – بلژیک – لوکزامبورگ – آمریکا – ژاپن – کانادا – روسیه – رومانی – چین – بلغارستان – افریقای جنوبی – زیمبابوه و بوتسوانا . همچنین طرفهای تجاری عمده این کشور از نظر صادرات به آن کشور ها عبارتند از : انگلیس – ایتالیا – افریقای جنوبی – فرانسه – روسیه – پرتغال – ژاپن – سوئد – امریکا – آلمان و اسپانیا .معادن ذخایر معدنی موزامبیک را می توان به چهار گروه تقسیم بندی کرد . 1- منابع سوختی و انرژی زای غیر نفتی 2- منابع مواد فلزی 3- مواد غیر آهنی 4 - نفت و گاز طبیعی تا کنون دو حوزه نفت و گاز در موزامبیک شناخته شده است . الف : حوزه رووما در شمال کشور با وسعت حدود 29 هزار کیلومتر مربع در خشکی و 12 هزار کیلومتر مربع از مناطق دریائی استان کابو دلگادو . ب : حوزه موزامبیکن ، که حوزه وسیعی از مناطق مرکزی و جنوب کشور را در بر می گیرد و مجموع مساحت آن در خشکی و دریا بیش از 290 هزار کیلومتر مربع می باشد . در سالهای اخیر توسط شرکتهای خارجی مجموعا 54 حلقه چاه عمیق حفاری و منحنی های لرزه 75 هزار کیلومتر مربع از حوزه مزبور رسم گردیده . معادن دیگر موزامبیک عبارتند از : - معدن مس در استان مانیسا (Manica) معدن سیلیکات آلمینیوم ( نپتونیت ) در ماپوتو (Maputo) - معدن مرمر در کابودلیادو (Cabo Delgado) معدن ذغال سنگ در استان تته (Tete) - معدن گرانیت در کوآمبا (Cuamba) معدن طلا در پنو لو نگز (Peunolongs) - معدن بوکسیت در مانیکا (Manica)
جمعیت این کشور ۲۱,۲۸۴,۷۰۱ نفر با میانگین سنی ۱۷.۴ سال است. امید به زندگی برای زنان موزامبیکی ۴۰.۴۴ سال و برای مردان ۴۱.۶۲ سال است. بر اساس آمارهای سال ۲۰۰۳ میلادی ۱۲.۲ درصد از مردم این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. ۲۳.۸ درصد از مردم مسیحی کاتولیک و ۱۷.۸ درصد مسلمان هستند.

موزامبیک (Mozambique)
ماپوتو، ماپوتو، موقعیت. کشور موزامبیک در افریقای جنوب شرقی و در ساحل غربی تنگۀ موزامبیک و بین کشورهای مالاوی و تانزانیا در شمال، تنگۀ موزامبیک در شرق، جمهوری افریقای جنوبی و سوازیلند در جنوب و جنوب غربی، و زیمبابوه و زامبیا در غرب واقع است. ۷۹۹,۳۸۰ کیلومتر مربع مساحت دارد و پایتخت آن شهر ماپوتو است.سیمای طبیعی. این کشور که در انتهای جنوبی کافت بزرگ افریقا واقع است، از یک جلگۀ ساحلی و بلندی های غربی و شمالی تشکیل شده است که رودخانه های متعددی آن را قطع می کنند. عرض جلگۀ ساحلی در جنوب به حداکثر خود می رسد و رو به شمال رفته رفته از پهنای آن کاسته می شود. ارتفاعات غربی، که رو به غرب بر بلندی آن ها افزوده می شود، مرز این سرزمین با کشورهای افریقای جنوبی، زیمبابوه، زامبیا، و مالاوی را تشکیل می دهد و در شمال به مرز کشور تانزانیا ختم می شود. بلندترین نقطۀ کشور، کوه مالانجه با ارتفاع ۳,۰۰۲ متر، در مرز کشور مالاوی و در همین ارتفاعات جا دارد. کوه بینگا، با ارتفاع ۲,۴۳۶ متر، واقع در مرز زیمبابوه، دومین کوه بلند آن است. رودخانه های مهمی چون زامبزی، لوجندا، لوریو، ساوی، و لیمپوپو، که از غرب به شرق جریان دارند، این کشور را مشروب می کنند. شهر ماپوتو در جنوب کشور و در ساحل خلیج دلاگوآ، یکی از بهترین لنگرگاه های سواحل شرقی افریقا، جای دارد و ناکالا از دیگر بندرهای ساحل شمالی آن است. کشور موزامبیک به ۱۱ استان تقسیم می شود و مهم ترین شهرهای آن عبارت اند از پمبا، شای شای، اینیامبانه، نامپولا، بیرا، تِیته، و کلیمانه. کرانه های این کشور را، در حد فاصل شهر ماپوتو تا دهانۀ رود زامبزی، سواحل شنی با باتلاق های پوشیده از درختان کرنا و چندل تشکیل داده است؛ بقیۀ سواحل را شن و صخره های ساحلی فراگرفته است و جزیرک های چندی در آب های ساحلی آن دیده می شوند. اقلیم موزامبیک نیمه استوایی است و فصل خشک آن معمولاً از خرداد تا شهریور به درازا می کشد. در مجموع، دما و میزان بارندگی آن از شمال به جنوب رو به کاستی می رود. میانگین دمای شهر ماپاتو در دی ماه۲۵.۶ درجۀ سانتی گراد، در تیرماه۱۸.۳ درجۀ سانتی گراد، و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۷۶۰ میلی متر است. کشور موزامبیک از جنگل های پهناوری پوشیده شده، اما چوب بری و جنگل زدایی و نیز جنگ های داخلیِ سال های اخیر آسیب های جدی به محیط زیست این کشور وارد کرده است. حیات وحش کشور موزامبیک را پستاندارانی چون کرگدن سفید، زرافه، گراز، انواع میمون، و نیز پرندگانی مانند فلامینگو، دُرنا، و لَک لَک تشکیل می دهند.
اقتصاد. موزامبیک از فقیرترین کشورهای افریقای جنوبی است و اقتصاد آن کاملاً به کشاورزی، ماهی گیری و صنایع سبک وابسته است. دانه های روغنی، پنبه، نیشکر، نارگیلِ خشک، مرکبات، میگو، و خرچنگ اقلام صادراتی آن را تشکیل می دهند و مواد غذایی از مهم ترین اقلام وارداتی آن است. وجود مگس تِسه تِسه، ناقل بیماری مر گ آور خواب، در بعضی نواحی کشور مانع استفاده از چراگاه های سراسری گردیده و موجب رکود دامداری شده است. منابع زیرزمینی موزامبیک عمدتاً دست نخورده و کاوش نشده باقی مانده و به استخراج زغال سنگ، آهک، و نمک منحصر است. صنعت موزامبیک بیشتر بر فرآوری مواد خام داخلی استوار است و ماشین آلات، مواد شیمیایی، و قطعات یدکی جزو اقلام وارداتی آن به شمار می آیند. اعزام هزاران کارگر به جمهوری افریقای جنوبی یکی از منابع درآمدزای کشور موازمبیک محسوب می شود.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر کشور موزامبیک جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون گذاری است. رئیس جمهور، عالی ترین مقام این کشور، برای مدت ۵ سال و با آرای مستقیم مردم انتخاب می شود. پارلمان یا مجلس ملی این کشور از ۲۵۰ عضو تشکیل شده که آنان نیز برای مدت ۵ سال انتخاب می شوند و رهبر حزب اکثریت نخست وزیری کشور و تشکیل هیئت دولت را برعهده دارد.
مردم و تاریخ. جمعیت کشور موزامبیک حدود ۲۰,۵۷۹,۲۶۵ نفر است (۲۰۰۷) و تراکم نسبی آن به۲۵.۷ نفر در کیلومتر مربع می رسد. روند افزایش جمعیت این کشور۱.۷ درصد است و اقوام ماکوا و تسونگا ۷۰ درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند و ۴۸ درصد از مردم آن از باورهای سنتی و قبیله ای پیروی می کنند. ۷۱ درصد از مردم این کشور در روستاها به سر می برند و زبان رسمی آنان پرتغالی است. واسکو دو گاما، دریانورد معروف پرتغالی، در ۱۴۹۸م به موزامبیک رسید؛ در آن زمان بازرگانان و سوداگران عرب و سواحیلی در آن جا به فعالیت و دادوستد و برده داری مشغول بودند. پرتغالی ها چند ماندگاه در کرانه های موزامبیک تأسیس کردند و تا ۱۷۵۲، از مستعمرۀ خود در گوآ (هندوستان) به ادارۀ آن پرداختند و به خریدوفروش برده که بازار گرمی داشت مشغول شدند و موزامبیک را در ۱۹۵۱ به یکی از استان های فرادریایی (ماوراء بحار) پرتغال مبدل کردند. ناخشنودی و خشم مردم از استعمارگرانِ بیگانه، جنبش های استقلال طلبانۀ آنان را پایه گذاری کرد و به شورش و انقلاب ۱۹۶۰ منجر شد که با خشونت بسیار سرکوب گردید و سرانجام، در آوریل ۱۹۷۴، پس از سقوط دولت خودکامۀ سالازار در پرتغال مذاکره میان رهبران پرتغال و موزامبیک آغاز شد و جمهوری خلق موزامبیک در ۲۵ ژوئن ۱۹۷۵ استقلال خود را رسماً اعلام کرد.