سوآزیلند. سوآزیلند (Swaziland)
موقعیت. کشور سلطنتی سوازیلند در افریقای جنوبی، بین کشورهای موزامبیک در شرق و افریقای جنوبی در جنوب، غرب، و شمال واقع است. این سرزمین که از هر سو در خشکی محصور است، ۱۷,۳۶۴ کیلومتر مربع مساحت دارد و دارای دو پایتخت است، اِمبابانِه پایتخت اداری و لوبامبا پایتخت قانونی آن است.سیمای طبیعی. سوازیلند کشوری نیمه کوهستانی است که از غرب به شرق از ارتفاع آن کاسته می شود. نواحی غربی آن را ارتفاعاتی فراگرفته که در دامنه های شرقی کوه های دراکنزبرگ قرار دارند و بلندی آن ها بین ۱,۲۰۰ تا ۱,۸۰۰ متر است؛ بلندترین نقطۀ این کشور، کوه اِمِلمبِه با ارتفاع ۱,۸۶۲ متر، نیز در همین قسمت قرار دارد. نواحی مرکزی و شرقی آن علفزارهایی است که رفته رفته از ارتفاع شان کاسته شده و به تُنده (سینه کش) جلگۀ ساحلی موزامبیک منتهی می شود. رودخانه های این سرزمین ازجمله اوسوتو، اِمبولوزی، و کوماتی که در آب کندها و درّه هایی ژرف از غرب به شرق جریان دارند، سرزمین مزبور را مشروب می کنند. شهرهای مهم آن عبارت اند از امبابانه، مانزینی و لوبامبا. اقلیم سوازیلند معتدل دوفصلی است و موسم بارندگی آن از آبان تا اسفند است. طی این مدت دما رو به فزونی می نهد و فصل خنک و خشک آن از اردیبهشت تا شهریور به درازا می کشد. جنگل های انبوه غربی که میانگین بارندگی سالا نۀ آن ها ۱,۴۰۰ میلی متر است. حیات وحش این سرزمین، ازجمله شیر، پلنگ، اسب آبی، زرافه، و بز کوهی، را در خود جا داده و یکی از جالب ترین و دیدنی ترین پارک های وحش جهان را تشکیل داده است.
اقتصاد. قسمت عمدۀ نیروی کار سوازیلند (حدود ۴۸ درصد) در بخش کشاورزی مشغول اند و تولید و صدور محصولات آن ازجمله نیشکر، مرکبات و توتون در دست شرکت های اروپایی است. نواحی شرقی سوازیلند، که ارتفاع کمتری دارند، به پرورش دام و طیور اختصاص یافته و فقط نیازهای داخلی را تأمین می کنند. صنعت جنگل داری از منابع عمدۀ درآمد سوازیلند است و چوب و الوارهایی که کارگاه ها و کارخانه های چوب بری متعدد داخلی تولید می کنند، از اقلام مهم صادراتی آن به شمار می آیند. سوازیلندی هایی که در خارج از کشور، به ویژه در جمهوری افریقای جنوبی، کار می کنند و نیز توریست هایی که از کشورهای اطراف به این سرزمین سفر می کنند نیز ازجمله منابع عایدی کشور مزبور محسوب می شوند.
حکومت و سیاست. سوازیلند دارای حکومت سلطنتی مشروطه با دو مجلس قانون گذاری است. مجلس ملی سوازیلند ۶۵ نماینده دارد که ۵۵ تن از آنان را مردم انتخاب می کنند و دَه نفر دیگر را شاه کشور به این سمت منصوب می کند. مجلس سنای آن از ۳۰ نفر سناتور تشکیل شده که دَه تن از آنان را مجلس ملی انتخاب می کند و بیست نفر دیگر را سلطان کشور منصوب می دارد. علاوه بر دو مجلس بالا، مجلس بزرگ سوازیلند نیز برطبق سنتی دیرینه به سرپرستی سلطان و ملکۀ مادر تشکیل می شود و همۀ اهالی سوازیلند می توانند برای شرکت در آن ثبت نام کنند.
مردم و تاریخ. جمعیت سوازیلند حدود۱,۱۸۶,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۶۸.۳ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانۀ جمعیت سوازیلند صفر است و سوازی ها حدود ۸۵ درصد از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند و عمدتاً از آیین مسیح پیروی می کنند. سوازی و انگلیسی زبان های رسمی آنان است. سوازی ها قدیمی ترین اقوام ساکن این سرزمین اند. آنان در نیمۀ اول قرن ۱۸ در این کشور سکونت گزیدند و آن جا را سوازیلند نامیدند. سلطان سوازیلند که از وحشت زولوها و افریکن ها به انگلیسی ها پناه برده بود، در ۱۸۶۷ به تحت الحمایگی بریتانیا درآمد و در ۱۸۹۳ تحت نظارت اداری افریقای جنوبی قرار گرفت. این سرزمین در آغاز قرن ۲۰ به مستعمرۀ جداگانه ای مبدل شد و در ۱۹۶۳ به خودگردانی داخلی نایل آمد و سرانجام در ۶ سپتامبر ۱۹۶۸ با نام کشور پادشاهی سوازیلند رسماً به استقلال رسید.
موقعیت. کشور سلطنتی سوازیلند در افریقای جنوبی، بین کشورهای موزامبیک در شرق و افریقای جنوبی در جنوب، غرب، و شمال واقع است. این سرزمین که از هر سو در خشکی محصور است، ۱۷,۳۶۴ کیلومتر مربع مساحت دارد و دارای دو پایتخت است، اِمبابانِه پایتخت اداری و لوبامبا پایتخت قانونی آن است.سیمای طبیعی. سوازیلند کشوری نیمه کوهستانی است که از غرب به شرق از ارتفاع آن کاسته می شود. نواحی غربی آن را ارتفاعاتی فراگرفته که در دامنه های شرقی کوه های دراکنزبرگ قرار دارند و بلندی آن ها بین ۱,۲۰۰ تا ۱,۸۰۰ متر است؛ بلندترین نقطۀ این کشور، کوه اِمِلمبِه با ارتفاع ۱,۸۶۲ متر، نیز در همین قسمت قرار دارد. نواحی مرکزی و شرقی آن علفزارهایی است که رفته رفته از ارتفاع شان کاسته شده و به تُنده (سینه کش) جلگۀ ساحلی موزامبیک منتهی می شود. رودخانه های این سرزمین ازجمله اوسوتو، اِمبولوزی، و کوماتی که در آب کندها و درّه هایی ژرف از غرب به شرق جریان دارند، سرزمین مزبور را مشروب می کنند. شهرهای مهم آن عبارت اند از امبابانه، مانزینی و لوبامبا. اقلیم سوازیلند معتدل دوفصلی است و موسم بارندگی آن از آبان تا اسفند است. طی این مدت دما رو به فزونی می نهد و فصل خنک و خشک آن از اردیبهشت تا شهریور به درازا می کشد. جنگل های انبوه غربی که میانگین بارندگی سالا نۀ آن ها ۱,۴۰۰ میلی متر است. حیات وحش این سرزمین، ازجمله شیر، پلنگ، اسب آبی، زرافه، و بز کوهی، را در خود جا داده و یکی از جالب ترین و دیدنی ترین پارک های وحش جهان را تشکیل داده است.
اقتصاد. قسمت عمدۀ نیروی کار سوازیلند (حدود ۴۸ درصد) در بخش کشاورزی مشغول اند و تولید و صدور محصولات آن ازجمله نیشکر، مرکبات و توتون در دست شرکت های اروپایی است. نواحی شرقی سوازیلند، که ارتفاع کمتری دارند، به پرورش دام و طیور اختصاص یافته و فقط نیازهای داخلی را تأمین می کنند. صنعت جنگل داری از منابع عمدۀ درآمد سوازیلند است و چوب و الوارهایی که کارگاه ها و کارخانه های چوب بری متعدد داخلی تولید می کنند، از اقلام مهم صادراتی آن به شمار می آیند. سوازیلندی هایی که در خارج از کشور، به ویژه در جمهوری افریقای جنوبی، کار می کنند و نیز توریست هایی که از کشورهای اطراف به این سرزمین سفر می کنند نیز ازجمله منابع عایدی کشور مزبور محسوب می شوند.
حکومت و سیاست. سوازیلند دارای حکومت سلطنتی مشروطه با دو مجلس قانون گذاری است. مجلس ملی سوازیلند ۶۵ نماینده دارد که ۵۵ تن از آنان را مردم انتخاب می کنند و دَه نفر دیگر را شاه کشور به این سمت منصوب می کند. مجلس سنای آن از ۳۰ نفر سناتور تشکیل شده که دَه تن از آنان را مجلس ملی انتخاب می کند و بیست نفر دیگر را سلطان کشور منصوب می دارد. علاوه بر دو مجلس بالا، مجلس بزرگ سوازیلند نیز برطبق سنتی دیرینه به سرپرستی سلطان و ملکۀ مادر تشکیل می شود و همۀ اهالی سوازیلند می توانند برای شرکت در آن ثبت نام کنند.
مردم و تاریخ. جمعیت سوازیلند حدود۱,۱۸۶,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۶۸.۳ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانۀ جمعیت سوازیلند صفر است و سوازی ها حدود ۸۵ درصد از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند و عمدتاً از آیین مسیح پیروی می کنند. سوازی و انگلیسی زبان های رسمی آنان است. سوازی ها قدیمی ترین اقوام ساکن این سرزمین اند. آنان در نیمۀ اول قرن ۱۸ در این کشور سکونت گزیدند و آن جا را سوازیلند نامیدند. سلطان سوازیلند که از وحشت زولوها و افریکن ها به انگلیسی ها پناه برده بود، در ۱۸۶۷ به تحت الحمایگی بریتانیا درآمد و در ۱۸۹۳ تحت نظارت اداری افریقای جنوبی قرار گرفت. این سرزمین در آغاز قرن ۲۰ به مستعمرۀ جداگانه ای مبدل شد و در ۱۹۶۳ به خودگردانی داخلی نایل آمد و سرانجام در ۶ سپتامبر ۱۹۶۸ با نام کشور پادشاهی سوازیلند رسماً به استقلال رسید.
wikijoo: سوآزیلند