مورتی ( در زبان سانسکریت: मूर्ति، آوانگاری: mūrti، ت. ت. 'فرم، تجسم یا جسم جامد' ) در سنت هندو یک تمثال عبادی[ ۱] مانند مجسمه یا نماد، یک خدا یا قدیس[ ۲] است که در حین پوجا یا در سایر رسوم برگزار شده در معابد و زیارتگاه های هندو، برای ابراز ارادت و احترام استفاده می شود. مورتی شمایلی از الوهیت را به منظور انجام فعالیت های عبادی نشان می دهد؛ بنابراین، همه نمادهای خدایان و قدیسان مورتی نیستند. به عنوان مثال، تصاویر صرفاً تزئینی از شخصیت های الهی که اغلب در معماری معابد هندو، در چارچوب درهای حکاکی شده، روی دیوارهای رنگارنگ و گنبدهای تزئین شده روی پشت بام تزئین می کنند، مورتی نیست، [ ۳] بلکه صرفاً یک شکل معرف، تجسم نمادین یا تجلی نمادین خداست. [ ۴]
مورتی ها همچنین در برخی از سنت های غیر خداباور مانند جین یافت می شوند، جایی که آنها به عنوان نمادی از فانیان محترم در معابد جین هستند و در آیین های مورتیپوجاکا پرستش می شوند. [ ۵] [ ۶]
مورتی معمولاً با کنده کاری روی سنگ، چوب کاری، ریخته گری فلز یا از طریق سفال ساخته می شود. متون دوران باستان که تناسبات، موقعیت ها و ژست های مناسب آنها را توصیف می کنند شامل پوراناها، آگاماها و سامهیتاس ها هستند. [ ۷] در سنت های هندو، عبارات توصیفی در مورتی متفاوت است؛ از اوگرا ( به معنی عصبانی ) نمادی برای بیان ویرانی، ترس و خشونت ( دورگا، کالی ) تا ساومیا ( به معنی آرام ) نمادی برای بیان شادی، دانش و هماهنگی ( ساراسواتی، لاکشمی و گانپاتی ) متفاوت است. تصاویر ساومیا در معابد هندو رایج تر است. [ ۸] سایر اشکال مورتی که در هندوئیسم یافت می شوند عبارتند از لینگام. [ ۹]
مورتی برای برخی از هندوها تجسم الهی، واقعیت نهایی یا برهمن است. [ ۱۰] در دایره مذهب، آنها در معابد یا خانه های هندوها یافت می شوند، جایی که ممکن است به عنوان یک مهمان محبوب با آنها رفتار شود و به عنوان یک شرکت کننده در پوجا خدمت کنند. [ ۱۱] در موارد دیگر، آنها به عنوان مرکز توجه در دسته های زائران در جشن های سالانه حضور دارند. به اینها اوتساوا مورتی می گویند. [ ۱۲] اولین ذکر از مورتی ها توسط پانینی در قرن چهارم قبل از میلاد ذکر شده است.
مورتی همچنین ممکن است به عنوان ویگراها، پراتیما یا به سادگی خدا شناخته شود. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمورتی ها همچنین در برخی از سنت های غیر خداباور مانند جین یافت می شوند، جایی که آنها به عنوان نمادی از فانیان محترم در معابد جین هستند و در آیین های مورتیپوجاکا پرستش می شوند. [ ۵] [ ۶]
مورتی معمولاً با کنده کاری روی سنگ، چوب کاری، ریخته گری فلز یا از طریق سفال ساخته می شود. متون دوران باستان که تناسبات، موقعیت ها و ژست های مناسب آنها را توصیف می کنند شامل پوراناها، آگاماها و سامهیتاس ها هستند. [ ۷] در سنت های هندو، عبارات توصیفی در مورتی متفاوت است؛ از اوگرا ( به معنی عصبانی ) نمادی برای بیان ویرانی، ترس و خشونت ( دورگا، کالی ) تا ساومیا ( به معنی آرام ) نمادی برای بیان شادی، دانش و هماهنگی ( ساراسواتی، لاکشمی و گانپاتی ) متفاوت است. تصاویر ساومیا در معابد هندو رایج تر است. [ ۸] سایر اشکال مورتی که در هندوئیسم یافت می شوند عبارتند از لینگام. [ ۹]
مورتی برای برخی از هندوها تجسم الهی، واقعیت نهایی یا برهمن است. [ ۱۰] در دایره مذهب، آنها در معابد یا خانه های هندوها یافت می شوند، جایی که ممکن است به عنوان یک مهمان محبوب با آنها رفتار شود و به عنوان یک شرکت کننده در پوجا خدمت کنند. [ ۱۱] در موارد دیگر، آنها به عنوان مرکز توجه در دسته های زائران در جشن های سالانه حضور دارند. به اینها اوتساوا مورتی می گویند. [ ۱۲] اولین ذکر از مورتی ها توسط پانینی در قرن چهارم قبل از میلاد ذکر شده است.
مورتی همچنین ممکن است به عنوان ویگراها، پراتیما یا به سادگی خدا شناخته شود. [ ۱۳]
wiki: مورتی