موج های مکانیکی، موج هایی اند که آن ها را در محیط های ترادیسی پذیر یا کشسان محدود می کنیم. این موج ها از تغییر مکان بخشی از یک محیط کشسان نسبت به وضعیت عادی اش ناشی می شوند که این امر، موجب نوسان آن بخش حول وضعیت تعادل می شود. به علت خاصیت های کشسانی محیط، این آشفتگی از لایه ای به لایه دیگر منتقل می شود؛ در نتیجه موج، در محیط پیش می رود. از جمله موج های مکانیکی می توان به «موج صوتی» اشاره کرد.
حرکت موجی تقریباً در هر شاخه از علم فیزیک ظاهر می شود. به عنوان مثال، موج های آب، نمونهٔ بسیار آشنایی از موج ها هستند که همه با آن آشنا می باشند. موج ها انواع گوناگونی دارند، که از آن ها می توان به «موج های صوتی»، «موج های رادیویی»، «موج های نورانی» یا سایر «موج های الکترومغناطیسی» اشاره کرد. موج ها و در حالت کلی، حرکت موجی، به حدی اهمیت دارند که یکی از فرمول بندی های مکانیک اتم ها و ذره های زیراتمی، «مکانیک موجی» نام دارد.
اما در میان موج های گوناگون، موج های مکانیکی، گروه بزرگی از موج ها می باشند که برای انتقال و حرکتشان نیاز به یک محیط کشسان و ترادیسی پذیر داریم. در واقع حرکت موجی را می توان به صورت آشفتگی هایی که در محیط منظور حرکت می کنند، ملاحظه کرد. به عنوان مثال، مشاهدهٔ اشیای کوچک شناوری مانند یک قطعه چوب روی موج های آب می نمایاند که حرکت واقعی بخش های گوناگون آب، جابجایی اندکی است که به بالا و پایین و به عقب و جلو صورت می گیرد.
حرکت موجی، یک وسیلهٔ انتقال انرژی است. با حرکت موجی می توان انرژی را تا مسافت های بسیار زیادی پیش فرستاد. انرژی در موج ها همان انرژی جنبشی و اندرتوان ماده است؛ ولی انتقال انرژی بر اثر دست به دست شدن موج از بخشی از ماده به بخش دیگر آن صورت می گیرد، نه در نتیجهٔ حرکت بلندبُرد خود ماده. موج های مکانیکی، با انتقال انرژی توسط انتشار آشفتگی در مادّه مشخص می شوند. بدون آنکه با حرکت کلی خود ماده همراه باشند.
برای انتقال موج های مکانیکی، محیط مادی لازم است؛ اما برای گذر موج های الکترومغناطیسی، به چنین محیطی نیاز نیست. به عنوان مثال، نور ستارگان می تواند از فضای تقریباً تهی آزادانه بگذرد. تمام محیط های مادی مانند هوا، آب و فولاد، دارای خاصیت های کشسانی می باشند و لذا می توانند موج های مکانیکی را انتقال دهند. خاصیت کشسانی محیط، باعث می شود که هر جزئی از محیط که از وضعیت تعادلش جابجا شده باشد، نیروهای بازگرداننده ایجاد کنند و لختی، تعیین می کند که واکنش این جزء جابجا شده در برابر نیروهای بازگرداننده چگونه باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفحرکت موجی تقریباً در هر شاخه از علم فیزیک ظاهر می شود. به عنوان مثال، موج های آب، نمونهٔ بسیار آشنایی از موج ها هستند که همه با آن آشنا می باشند. موج ها انواع گوناگونی دارند، که از آن ها می توان به «موج های صوتی»، «موج های رادیویی»، «موج های نورانی» یا سایر «موج های الکترومغناطیسی» اشاره کرد. موج ها و در حالت کلی، حرکت موجی، به حدی اهمیت دارند که یکی از فرمول بندی های مکانیک اتم ها و ذره های زیراتمی، «مکانیک موجی» نام دارد.
اما در میان موج های گوناگون، موج های مکانیکی، گروه بزرگی از موج ها می باشند که برای انتقال و حرکتشان نیاز به یک محیط کشسان و ترادیسی پذیر داریم. در واقع حرکت موجی را می توان به صورت آشفتگی هایی که در محیط منظور حرکت می کنند، ملاحظه کرد. به عنوان مثال، مشاهدهٔ اشیای کوچک شناوری مانند یک قطعه چوب روی موج های آب می نمایاند که حرکت واقعی بخش های گوناگون آب، جابجایی اندکی است که به بالا و پایین و به عقب و جلو صورت می گیرد.
حرکت موجی، یک وسیلهٔ انتقال انرژی است. با حرکت موجی می توان انرژی را تا مسافت های بسیار زیادی پیش فرستاد. انرژی در موج ها همان انرژی جنبشی و اندرتوان ماده است؛ ولی انتقال انرژی بر اثر دست به دست شدن موج از بخشی از ماده به بخش دیگر آن صورت می گیرد، نه در نتیجهٔ حرکت بلندبُرد خود ماده. موج های مکانیکی، با انتقال انرژی توسط انتشار آشفتگی در مادّه مشخص می شوند. بدون آنکه با حرکت کلی خود ماده همراه باشند.
برای انتقال موج های مکانیکی، محیط مادی لازم است؛ اما برای گذر موج های الکترومغناطیسی، به چنین محیطی نیاز نیست. به عنوان مثال، نور ستارگان می تواند از فضای تقریباً تهی آزادانه بگذرد. تمام محیط های مادی مانند هوا، آب و فولاد، دارای خاصیت های کشسانی می باشند و لذا می توانند موج های مکانیکی را انتقال دهند. خاصیت کشسانی محیط، باعث می شود که هر جزئی از محیط که از وضعیت تعادلش جابجا شده باشد، نیروهای بازگرداننده ایجاد کنند و لختی، تعیین می کند که واکنش این جزء جابجا شده در برابر نیروهای بازگرداننده چگونه باشد.
wiki: موج های مکانیکی