موتور دیزل


معنی انگلیسی:
diesel

دانشنامه عمومی

موتور دیزل، گونه ای موتور درون سوز است که در آن از چرخه دیزل برای ایجاد حرکت استفاده می شود. تفاوت اصلی آن با دیگر موتورها استفاده از احتراق در اثر تراکم است. در این گونه پیشرانه ها عمل جرقه زنی صورت نمی گیرد، بلکه مخلوط سوخت و هوا در اثر تراکم بسیار بالا بدون جرقه زدن متراکم می شوند و دور اصلی این پیشرانه ها برخلاف موتورهای بنزین سوز ۱۰۰۰ دور در دقیقه محسوب می گردند.
کلمه دیزل نام یک مخترع و مهندس آلمانی به نام رودلف دیزل است که در سال ۱۸۹۲ پس از چهارده سال کار شبانه روزی، نوع خاصی از موتورهای درون سوز را به ثبت رساند، به احترام این مخترع این گونه موتورها را موتورهای دیزل می نامند.
موتورهای دیزل، به انواع گسترده ای از موتورها گفته می شود که بدون نیاز به یک جرقه الکتریکی می توانند ماده سوختنی را شعله ور سازند. در این موتورها برای شعله ور ساختن سوخت از حرارت های بالا استفاده می شود. به این شکل که ابتدا دمای اتاقک احتراق را بسیار بالا می برند و پس از اینکه دما به اندازه کافی بالا رفت ماده سوختنی را با هوا مخلوط می کنند.
برای سوختن به سه عامل حرارت، اکسیژن و ماده سوختنی نیاز است. اکسیژن از طریق مجاری ورودی موتور وارد محفظه سیلندر می شود و سپس به وسیلهٔ پیستون فشرده می گردد. این فشردگی آنچنان زیاد است که باعث ایجاد حرارت بسیار بالا می گردد. سپس عامل سوم یعنی ماده سوختنی به گرما و اکسیژن افزوده می شود که در نتیجه آن سوخت شعله ور می شود.
بدیهی است که میزان مصرف سوخت دیزل وابسته به عوامل متعددی است که می توان توان موتور دیزل یا دیزل ژنراتور، میزان بارگذاری و حتی شرایط محیطی و فنی دستگاه را از آن جمله دانست؛ بنابراین برای پیش بینی میزان سوخت مورد نیاز باید به جداولی که از پیش در این خصوص تهیه شده است مراجعه نمود. [ ۱]
در سال ۱۸۹۰ میلادی آکروید استوارت حق امتیاز ساخت موتوری را دریافت کرد که در آن هوای خالص در سیلندر موتور متراکم می گردید و سپس ( به منظور جلوگیری از اشتعال پیش رس ) سوخت به داخل هوای متراکم شده تزریق می شد، این موتورها با فشار پایین بودند؛ و برای مشتعل ساختن سوخت تزریق شده از یک لامپ الکتریکی یا روش های دیگر در خارج از سیلندر استفاده می شد.
در سال ۱۸۹۲ رودلف دیزل آلمانی حق امتیاز موتور طراحی شده ای را به ثبت رساند که در آن اشتعال ماده سوختنی، بلافاصله پس از تزریق سوخت به داخل سیلندر انجام می گرفت. این اشتعال عامل حرارت زیادی بود که در اثر تراکم زیاد هوا به وجود می آمد. وی ابتدا دوست داشت که موتور وی پودر زغال سنگ را بسوزاند ولی به سرعت به نفت روی آورد و نتایج قابل توجهی گرفت.
عکس موتور دیزلعکس موتور دیزلعکس موتور دیزل
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

موتور دیزِل (diesel engine)
موتور دیزِل
نوعی موتور درون سوز، با سوخت نفتی سبک. در موتور دیزل، هوا تا حدی فشرده می شود تا حرارت آن سوخت را مشتعل کند. موتور دیزل، مانند موتور بنزینی، پیستونی در داخل سیلندر دارد، اما هنگام اولین حرکت پیستون به پایین فقط هوا، و نه مخلوط هوا و سوخت، داخل سیلندر می شود. پس از آن، پیستون به سمت بالا حرکت و هوا را متراکم می کند تا کاملاً داغ شود سپس، سوخت به هوای داغ اضافه و در آن جا مشتعل می شود. احتراق پیستون را به سمت پایین می آورد و در وضعیت ضربۀ قدرت قرار می دهد. به همین علت، به موتور خوداشتعال نیز معروف است. گاه در تبلیغات می گویند موتورهای دیزل از موتورهای بنزینی تمیزترند، زیرا این سوخت نیازی به افزودنی های سربی ندارد و آلاینده های گازی کمتری تولید می کند؛ اما این موتورها مقادیر فراوانی ذرات ریز و سیاه کربن آزاد می کنند که ظاهراً سرطان زایند و ممکن است بیماری آسم را تشدید کنند یا آن را پدید آورند. موتور دیزل را ابتدا هربرت اکروید انگلیسی (۱۸۶۴ـ۱۹۳۷) در ۱۸۹۰ شرح داد و رودولف دیزل آلمانی در ۱۸۹۲ برای نخستین بار آن را به مرحلۀ عمل رساند.

مترادف ها

diesel (اسم)
دیزل، موتور دیزل

فارسی به عربی

دیزل

پیشنهاد کاربران

بپرس